Στην Αυστρία, όπου κυβερνούν οι ακροδεξιοί, ένας αντικαγκελάριος της κυβέρνησης πιάνεται με τη γίδα στην πλάτη ή όχι ακριβώς. Δημοσιεύεται ένα βίντεο το οποίο τον δείχνει να «τάζει» σε ρωσίδα επιχειρηματία κρατικές συμβάσεις με αντάλλαγμα πολιτική στήριξη.

Στην… κακή Αυστρία, όπου οι κακοί ακροδεξιοί έχουν αλώσει το πολιτικό σύστημα, ο αντικαγκελάριος παραιτείται, είτε μόνος τους, είτε γιατί το ίδιο το σύστημα τον εξαναγκάζει.

Στην Αυστρία, αυτός ο αντιπαθητικός ακροδεξιός καγκελάριος, ο Σεμπάστιαν Κουρτς (ο οποίος έχει πολλές φορές καταφερθεί κατά της Ελλάδας), ετοιμάζεται να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές στον απόηχο των αποκαλύψεων για τον αντικαγκελάριό του.

Κινδυνεύει δε να χάσει την εξουσία η ακροδεξιά, που με τόσο κόπο την κέρδισε, επειδή ακριβώς ένα σκάνδαλο έσκασε σαν βόμβα στο πολιτικό σύστημα.

Ισως όχι τόσο μεγάλο σκάνδαλο, αλλά στην κακή Αυστρία φαίνεται να γνωρίζουν καλά μια ελληνική λέξη: «Filotimo».

Ξέρουν και μια άλλη καλά, αλλά δεν την χρησιμοποιούν ποτέ. Τη λέξη «Kolotoumpa». Αυτήν που ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε στο ελληνικό και στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο.

Η λέξη «Filotimo» με τη λέξη «Kolotoumpa» είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Η πρώτη δείχνει ότι υπάρχει ευθιξία, ακόμη κι αν είσαι ακροδεξιό «σκυλί» που αλιχτάει κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατά των ξένων, κατά της ίδιας της Ευρώπης.

Η λέξη «Kolotoumpa» έγινε μόδα από την ευαίσθητη, φιλολαϊκή Αριστερά της Ελλάδας. Εδώ που το καραβάνι του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ακόμη κι αν τα σκυλιά «ψόφησαν». Ακόμη κι αν εδώ κυβερνούν… οι δικαιωματιστές της Αριστεράς, οι δημοκράτες, οι νέοι που ήρθαν με την ελπίδα να τα αλλάξουν όλα.

Στην Αυστρία παραιτούνται και σπεύδουν να κάνουν εκλογές γιατί δεν θέλουν να υπάρχουν σκιές. Γιατί εκεί το πολιτικό σύστημα αυτοκαθάρεται, αυτοπροστατεύεται. Γιατί εκεί δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε. 

Και πάμε στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» όπου κανείς δεν παραιτείται, κανείς δεν αφήνει την καρέκλα, κανείς δεν θέλει να απολέσει την εξουσία.

Το δράμα και η ντροπή

Τι έγινε πριν από λίγους μήνες. Μια χώρα ζει το μεγαλύτερο δράμα της Μεταπολίτευσης. Μια ολόκληρη πόλη καίγεται, 102 συμπολίτες μας δεν είναι μαζί μας, εκατοντάδες οικογένειες ζουν ακόμη σε ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Σ’ αυτή τη χώρα όπου η τραγωδία έχει υπεύθυνους, έχει ονόματα και επώνυμα κανείς δεν παραιτείται. Όχι μόνο για τη διαχείριση της 23ης Ιουλίου και την ανικανότητα ενός πρωθυπουργού, των υπουργών του και της κρατικής μηχανής που διοικούν. Αλλά και για την προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρήθηκε. Αλλά και γιατί 10 μήνες μετά δεν έχει ειπωθεί μια συγγνώμη, αλλά και γιατί δεν έχει περάσει ούτε χρόνος και το κράτος είναι το ίδιο, θα θρηνήσουμε νέα θύματα γιατί η κυβέρνηση δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε.

Κανείς δεν έχει το «filotimo», την ευθιξία, τον πρέποντα σεβασμό στους νεκρούς και τους συγγενείς τους.

Θέλετε κι άλλο παράδειγμα, που μοιάζει με αυτό που έγινε στην Αυστρία;

Ενας επιχειρηματίας καταγγέλλει ότι ένας υπουργός – νταραβεριτζής προσπαθεί να μεσολαβήσει ώστε ένας επιχειρηματίας που δεν έχει «ούτε μαντίλι για να κλάψει», να βρει καμιά 20αριά εκατομμύρια για να φτιάξει κανάλι.

Ο ίδιος που εγγυάται βοσκοτόπια και που η κυβέρνηση τον προορίζει για καναλάρχη – κομματικό ινστρούχτορα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο υπουργός – νταραβεριτζής και ο παρ’ ολίγον καναλάρχης κατηγορούνται ευθέως και δεν μπορούν να πουν ούτε λέξη. Να διαψεύσουν, να ανασκευάσουν, να προστατέψουν τους εαυτούς τους.

Πώς να το κάνουν άλλωστε; Τα βίντεο και οι φωτογραφίες έχουν στόμα και μιλάνε.

Ποια ευθιξία;

Κι όμως. Ο υπουργός, ο κολλητός του πρωθυπουργού, δεν έχει καν την ευθιξία να παραιτηθεί, αντιθέτως περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι κάνοντας μαθήματα ηθικής.

Και τι να πει κανείς για έναν σερβιτόρο – κολλητό υπουργό, «παπαδοπαίδι» όπως τον λένε, που κάνει δουλειές με επιχειρηματίες – φεσατζήδες του δημοσίου, αλλά ο υπουργός κάνει ότι δεν τον γνωρίζει;

Θέλετε κι άλλο; Ολόκληρος πρωθυπουργός πιάνεται να κάνει διακοπές σε πολυτελή θαλαμηγό εφοπλιστή. Δεν είναι το ηθικό θέμα, ότι δηλαδή ένας αριστερός πολιτικός (ο οποίος μέχρι πρότινος ούτε σε βάρκα δεν είχε μπει) κάνει διακοπές σαν κροίσος, με πούρα, ακριβά ουίσκια και υπηρέτριες να τον σερβίρουν.

Δεν έχει σημασία ότι ο ο ίδιος έλεγε ότι αυτός δεν θα γίνει «ομοτράπεζος στα κότερα μεγαλοεπιχειρηματιών». Αυτά είναι πολιτικές «τρίχες».

Η ουσία είναι ότι με βάση τον κώδικα δεοντολογίας, οι πολιτικοί δεν μπορούν να δέχονται δώρα πάνω από 200 ευρώ. Κι αν το κάνουν οφείλουν να το δηλώσουν. Αλλά ο πρωθυπουργός δέχεται από τη φίλη του «δώρο» τις διακοπές αξίας μερικών χιλιάδων ευρώ και δεν το δηλώνει και ποτέ.

Κόπηκε τιμολόγιο για τις διακοπές; Πλήρωσε γι’ αυτές ή μήπως έχουμε μια ξεκάθαρη συναλλαγή;

Απάντηση καμιά. Παρά μόνο ότι δεν έχει πρόβλημα και οι υπουργοί του, όταν είναι… κουρασμένοι, να μπαίνουν σε κότερα και θαλαμηγούς.

Καμιά παραίτηση, το ελληνικό φιλότιμο μετανάστευσε για άλλες πολιτείες. Γιατί εδώ κυριαρχεί η «kolotoumpa».

Γιατί εδώ κυβερνά ο Αλέξιος ο ψεύτης και η παρέα του.

Γιατί εδώ είναι καρφωμένοι στις καρέκλες τους και θα τις πάρουν μαζί όταν φύγουν.

Γιατί εδώ η συναλλαγή κάτω από το τραπέζι, το νταραβέρι, οι κολλητοί επιχειρηματίες, οι δουλίτσες είναι κάτι φυσιολογικό.

Εκεί, στην Αυστρία, Αλέξη, παραιτούνται. Εδώ έχουν και το θράσος να μιλάνε αντί να κρυφτούν σε όποια τρύπα βρουν.

Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε. Οι ακροδεξιοί Αυστριακοί που παραιτούνται είναι «γατάκια» μπροστά στον Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Μπροστά στη Δούρου και τους προκλητικούς κομματικούς καρεκλοκένταυρους που διεκδικούν να συνεχίσουν να κυβερνούν.