Συστήθηκε στο κοινό της πριν ένα χρόνο. Κάθισε τίμια απέναντι τους, αποκάλυψε τη σκέψη της και παρουσίασε μια νέα γλώσσα που το υποσυνείδητο όμως γνώριζε ήδη.

Μίλησε για αέρισμα ψυχής σε μέρη που το μυαλό σχεδίασε. Ταξίδι μας πήγε για να δούμε τα «Μάτια του Δάσους».

Η πρωταγωνίστρια, που όλοι γνωρίζουμε κατά κάποιο τρόπο, είχε ανάγκη από ανάσα… οξυγόνο.

«12 σταγόνες» το νέο της βιβλίο...

Ένα χρόνο μετά, αναζητά και πάλι ανάσα… οξυγόνο… λίγο πριν πέσει η 12η σταγόνα. Οι υπόλοιπες έντεκα σταγόνες μεταφέρουν στην πολυμορφική διάσταση του χρόνου ότι εξελίσσει την ανθρώπινη υπόσταση, τη δοκιμασία του έρωτα… τη γεύση της απόρριψης, τον πόνο της απώλειας, τη μυρωδιά της απόλυτης ένωσης.. Στιγμές που γίνονται αναμνήσεις στις στοιβάδες της αθανασίας..

Κάθε σταγόνα… μια ιστορία…   Κάθε ιστορία μια στιγμή ζωής…  Κάθε μία από αυτές σαν ένα φωτογραφικό κλικ…

Και, ναι, εκεί μέσα σε λέξεις η στιγμή να αποκτά ροή.