Οι Low από την Μινεσότα, μετά από 25 χρόνια καριέρας, αποτελούν ένα είδος θεσμού για την indie rock παγκοσμίως. Άξιοι εκπρόσωποι της slow tempo rock, ιδρύθηκαν από τους Alan Sparhawk και Mimi Parker που γνωρίζονται από εννέα ετών, είναι παντρεμένοι και γονείς δυο εφήβων –ο τρόπος που αλληλεπιδρούν οι φωνές τους είναι καθοριστικός. Η μπάντα συμπληρώνεται από τον Steve Garrington.

To κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους, αυτό που βρίσκουν συναρπαστικό οι ειδικοί, είναι το γεγονός ότι ο ήχος τους διαρκώς εξελίσσεται. Είναι συνεχείς οι πειραματισμοί τους και συνειδητή η ανάπτυξη του ήχου τους που εξερευνά τον μινιμαλισμό και αναδεικνύει την αρμονία των φωνών. Η έντονη πνευματικότητά τους είναι μεν πρωταρχική πηγή έμπνευσης, όμως δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο επί των συνθέσεών τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι διαρκώς δημιουργούν άλμπουμ που διακρίνονται τόσο για το μουσικό τους βάθος, όσο και για την εσωτερικότητα των στίχων τους, όπως σημειώνει η εφημερίδα Guardian.

Oι Low έρχονται στο Summer Nostos Festival έχοντας ολοκληρώσει την παγκόσμια περιοδεία τους και λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Double Negative, το δωδέκατο της καριέρας τους. Σύμφωνα με τους κριτικούς είναι το καλύτερο τους άλμπουμ (η Guardian έδωσε πέντε αστέρια) και εκφράζει ιδανικά την ανησυχία και τον αποπροσανατολισμό που κυριαρχεί στις ΗΠΑ αυτή την εποχή, αφού η σύνθεση των τραγουδιών και η ηχογράφηση έγιναν λίγο πριν και αμέσως μετά τις εκλογές που ανέδειξαν πρόεδρο τον Τραμπ. Οι ίδιοι λένε ότι το Double Negative έχει στοιχεία απόγνωσης, αφού «η αντίδρασή μας σε μια χαοτική κατάσταση σαν και αυτή, ήταν να απαντήσουμε με κάτι περισσότερο χαοτικό».

Στη διάρκεια των 25 χρόνων καριέρας με τις χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις και τα 12 άλμπουμ, έχει ενδιαφέρον ότι η πλέον mainstream στιγμή τους, αυτή που τους κράτησε ζωντανούς επαγγελματικά, ήταν όταν ηχογράφησαν το 1999 το άλμπουμ Just like Christmas. Tότε τους προσέγγισε η εταιρεία Gap και ζήτησε να χρησιμοποιήσει στην τηλεοπτική της διαφήμιση τη διασκευή τους για τον Μικρό Τυμπανιστή. Έγινε αμέσως ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα, εμβληματικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά παγκοσμίως, και σύστησε τους Low στο ευρύ κοινό. Ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε indie rock τραγούδι για διαφημιστικό.

Οι Sparhawk και Parker έχουν παραδεχθεί ότι χάρη σε αυτή τη συνεργασία μπόρεσαν να δημιουργήσουν οικογένεια και να κρατήσουν ενεργή την μπάντα. «Είναι ένα δώρο που συνεχίζει να μας προσφέρεται, ξανά και ξανά» λέει η Parker. Η πνευματικότητα και η πίστη (είναι Μορμόνοι) είναι κυρίαρχα στοιχεία στη ζωή του ζευγαριού και φυσικά επηρεάζουν τους στίχους που γράφουν. Μια άλλη, ιδιαίτερης σημασίας, στιγμή στην καριέρα τους ήταν όταν το 2010 ο Robert Plant συμπεριέλαβε στο άλμπουμ του Band of Joy δύο διασκευές των τραγουδιών Μonkey και Silver Rider που προέρχονται από το άλμπουμ των Low The Great Destroyer.