Σήμερα, που σημειώνεται σύμφωνα με τον ΟΗΕ το μεγαλύτερο κύμα φυγής προσφύγων από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πόλεις και οι τοπικές αρχές καλούνται να αναλάβουν όλο και πιο ενεργό ρόλο στον τομέα των πολιτικών που προωθούν την ένταξη των Yπηκόων Τρίτων Χωρών.
Ο Δήμος του Πειραιά αναγνωρίζοντας ότι ο εθελοντισμός είναι ένας πιθανός δείκτης κοινωνικής και οικονομικής ολοκλήρωσης, υλοποιεί ποικίλες δράσεις προκειμένου να δημιουργηθούν και να διευκολυνθούν οι καλές πρακτικές στον εθελοντισμό μεταξύ των Υπηκόων Τρίτων Χωρών .
Ο στόχος των δράσεων είναι να στηρίξει την κεντρική υπόθεση του έργου VAI, σύμφωνα με την οποία ο εθελοντισμός μεταξύ των μεταναστών μπορεί να αποτελέσει μέσο και δείκτη κοινωνικής ένταξης για τους Υπηκόους Τρίτων Χωρών.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Με τον όρο ένταξη εννοούμε τη διαδικασία κατά την οποία οι μετανάστες γίνονται αποδεκτό μέρος της κοινωνίας μας και προϋποθέτει την απόκτηση νομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα ενισχύει την αίσθηση του ανήκειν, διατηρώντας παράλληλα την πολιτιστική και κοινωνική τους ταυτότητα.
Ο ρόλος του Δήμου μας είναι καθοριστικός στην επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, σύμφωνα με:
1. Εργασιακή κινητικότητα,
2. Οικογενειακή Επανένωση,
3. Εκπαίδευση,
4. Υγεία,
5. Πολιτική συμμετοχή,
6. Μόνιμη Κατοικία,
7. Δικαίωμα Υπηκοότητας,
8. Εξάλειψη των Διακρίσεων
IΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Ο Δήμος Πειραιά έχει μια μακρά ιστορία υποδοχής μεταναστών για περισσότερα από 100 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων η πόλη υπήρξε πρωταρχικός προορισμός για εσωτερικούς μετανάστες από όλη τη χώρα, η έξοδος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας ήταν στην πραγματικότητα το αποκορύφωμα της ροής των Ελλήνων προσφύγων από διάφορες περιοχές της χώρας, η οποία είχε ήδη ξεκινήσει από το 1910 και επιταχύνθηκε αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η άνοδος του πληθυσμού ήταν θεαματική, ιδίως στην Αθήνα και τον Πειραιά, όπου εγκαταστάθηκε σχεδόν ο μισός πληθυσμός (48%) των προσφύγων σε αστικά κέντρα. Από τότε και παράλληλα με οικοδόμηση ισχυρών πολυπολιτισμικών χαρακτηριστικών στις διάφορες γειτονιές της πόλης, ο Δήμος Πειραιά το 1928 καταγράφει το μεγαλύτερο αριθμό κατοίκων σε σύγκριση με άλλες κεντρικές περιοχές της Αθήνας (193.000), τον οποίο διατηρεί με μικρές διακυμάνσεις μέχρι σήμερα.
Το Πολυετές Πρόγραμμα (2007-2013) του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ένταξης και μια σειρά οδηγιών και αρχών της ΕΕ για την κοινωνική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών επέτρεψαν την εισαγωγή της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών στην πολιτική ατζέντα, παρόλα αυτά χωρίς να ενισχύεται η δυνατότητα των δήμων να αναλάβουν ενεργό ρόλο. Έτσι, λοιπόν απαιτούνται στρατηγικές ενέργειες από τις τοπικές κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού, όπου οι εθνικές κυβερνήσεις είναι πολιτικά περιορισμένες.
