Ορέστης Τζιόβας: Φοβάμαι την αποξένωση των ανθρώπων
Ο γνωστός ηθοποιός μιλάει στα parapolitika.gr για το "Πάρκινγκ", το μονόλογο που παρουσιάζει στο θερινό θέατρο Λαμπέτη από αύριο
Μαριανθη Κουνια
Το θερινό θέατρο Λαμπέτη συνεχίζει την καλοκαιρινή θεατρική περίοδο με τον θεατρικό μονόλογο του Θανάση Ταταύλαλη, «ΠΑΡΚΙΝΓΚ», που θα παρουσιαστεί για 10 μόνο βράδια από 11 έως 20 Ιουλίου 2020 καθημερινά.
Η παράσταση που πέρυσι κέρδισε τη Θεσσαλονίκη έρχεται το καλοκαίρι στην Αθήνα με τον Ορέστη Τζιόβα να αναμετράτε με μεγάλη επιτυχία με το κοινωνικό αυτό έργο. Πρόκειται για μια γλυκιά ιστορία, ένα ταξίδι αυτοπροσδιορισμού και ζωής που έχει ως αφετηρία ένα μουντό γκρίζο πάρκινγκ. Ένας ήρωας, που θα μπορούσε να είναι κάποιος από εμάς, αποφασίζει μια μέρα να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να βρει το δρόμο του με απρόσμενη πορεία και εξέλιξη.
Ο Ορέστης Τζιόβας που για πρώτη φορά κάνει μονόλογο μιλάει για το έργο στο parapolitika.gr.
Βρισκόμαστε στον μήνα Ιούλιο, τον μήνα που ανοίγουν επιτέλους τα θέατρα. Πως ήταν για εσάς η δύσκολη περίοδος που περάσαμε; Πως την βιώσατε;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος αλλά όχι μόνο για το θέατρο. Στη δικιά μου περίπτωση το κλείσιμο με βρήκε στη μέση της συνεργασίας με το Μάκμπεθ στο Εθνικό. Αλλά τώρα το καλό είναι πως ο Κορωνοιός μας βρήκε την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, που είναι μια μεταβατική περίοδος για τα θέατρα και για υγειονομικούς λόγους.
Πως σκεφτήκατε να παίξετε αυτόν τον μονόλογο, το "Πάρκινγκ";
Αυτή τη στιγμή λόγω της αποφυγής συνωστισμού, προτιμώνται τα μικρά θεατρικά σχήματα για λόγους βιωσιμότητας. Και είμαστε τυχεροί γιατί το θέατρο Λαμπέτη χωράει 450 άτομα. Οπότε σύμφωνα με τα μέτρα προστασίας θα μπαίνουν 150 άτομα, που δεν είναι λίγοι για ένα μονόλογο.
Πρώτη φορά κάνετε μονόλογο; Πως είναι να είστε μόνος στη σκηνή;
Ναι πρώτη φορά. Ταυτόχρονα αυτό έχει και θετικά και αρνητικά. Το ότι είσαι μόνος στη σκηνή δεν έχεις να αντιμετωπίσεις κάποιους αστάθμητους παράγοντες όπως είναι οι συνεργάτες. Επίσης δεν παίρνεις την ενέργεια από κάποιους συμπαίχτες σου, ώστε να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Το έχεις όλο πάνω σου. Πρέπει να το καταφέρεις όλο μόνος σου. Και αυτό ανεβάζει το επίπεδο δυσκολίας, γιατί ο ρυθμός της παράστασης εξαρτάται από εσένα και μόνο.
Σε τι αναφέρεται το έργο;
Το κείμενο του έργου πραγματεύεται την ιστορία ενός νέου ανθρώπου, περίπου στην ηλικία μου, στα 35 δηλαδή. Αυτός ο άνθρωπος βιώνει διάφορα προβλήματα κοινωνικά – οικονομικά και η τύχη τον έκανε να μένει ακόμα με τους γονείς του. Αυτός ο άνθρωπος πιέζεται και έτσι αποφασίζει να κάνει ένα μεγάλο βήμα στο άγνωστο. Σηκώνεται και φέυγει από το σπίτι του ώστε να μπορέσει να δει τι μπορεί να καταφέρει. Μαζί του έχει την τύχη που ευνοεί τους τολμηρούς. Ο βασικός άξονας του έργου είναι ότι θίγεται η αξιοπρέπεια. Στο τέλος είναι μια πολύ ευχάριστη ιστορία και ο κόσμος φαίνεται να την απολαμβάνει πάρα πολύ. Είναι μια ιστορία με πολύ χιούμορ που όμως σε προβληματίζει βαθιά και σε κάνει να σκεφτείς.
Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς;
Ναι, αν δεν ρισκάρεις δεν θα κερδίσεις σίγουρα.
Εσάς σας έχει βοηθήσει η τύχη;
Ναι πιστεύω πως η τύχη με έχει βοηθήσει πολύ και έχει σταθεί με το μέρος μου.
Τώρα όμως οι καλλιτέχνες περνάνε δύσκολα. Τι πιστεύετε πως στο εξής θα αλλάξει στον χώρο του θεάτρου;
Αυτή τη στιγμή οι καλλιτέχνες περνάνε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Εγώ βέβαια δεν θα έλεγα ότι περνάω τόσο δύσκολα όσο κάποιοι άλλοι συνάδελφοί μου, γατί βρισκόμουν σε ένα κρατικό οργανισμό, το Εθνικό, ως εργαζόμενος. Και σε σχέση με τους συναδέλφους μου είμαι λίγο καλύτερα. Αυτόν τον καιρό υπάρχει μια ροπή προς την ψηφιοποίηση, αλλά το θεμελιώδες στοιχείο του θεάτρου είναι η δια ζώσης επικοινωνία. Το θέατρο σε βίντεο δεν είναι το ίδιο με την ζωντανή παράσταση. Αλλά δεν ξέρω αν το πράγμα πάει προς τα εκεί από μόνο του ή το κατευθύνουν, αλλά σίγουρα πάει προς τα εκεί. Όμως δεν συμφωνώ καθόλου με κάτι τέτοιο. Για οθόνη έχουμε το σινεμά.
Για να αντιμετωπίσετε τις μελλοντικές δυσκολίες στο θέατρο, σκέφτεστε να δώσετε μεγαλύτερο βάρος στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση;
Ναι ιδανικά μια δουλειά στην τηλεόραση ή στο σινεμά θα ήταν βάλσαμο ως προς το βιοπορισμό. Αλλά νομίζω πως ο κόσμος έχει ανάγκη και το θέατρο και πιστεύω ότι θα βρεθεί μια λύση.
Τι φοβάστε πιο πολύ σχετικά με τον Κορωνοϊό;
Με φοβίζει πολύ η αποξένωση των ανθρώπων. Νιώθω πως περνάμε σε μια νέα εποχή με όλες τις συναλλαγές να γίνονται ηλεκτρονικά. Και πια δεν μπορούμε να αγκαλιαζόμαστε ή να φιλιόμαστε. Αυτή η αποξένωση με φοβίζει.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 11 Ιουλίου 2020 στις 21:15
(για 10 μόνο παραστάσεις)
Διάρκεια: 65 λεπτά
Ώρα: 21:30
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ
Μειωμένη 10 ευρώ (ΑΜΕΑ, Φοιτητές, Άνεργοι, Πολύτεκνοι)
Προπώληση: Viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου, 2106435706
ΘΕΡΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΠΕΤΗ: Λ.Αλεξάνδρας 106, Αθήνα
Η παράσταση που πέρυσι κέρδισε τη Θεσσαλονίκη έρχεται το καλοκαίρι στην Αθήνα με τον Ορέστη Τζιόβα να αναμετράτε με μεγάλη επιτυχία με το κοινωνικό αυτό έργο. Πρόκειται για μια γλυκιά ιστορία, ένα ταξίδι αυτοπροσδιορισμού και ζωής που έχει ως αφετηρία ένα μουντό γκρίζο πάρκινγκ. Ένας ήρωας, που θα μπορούσε να είναι κάποιος από εμάς, αποφασίζει μια μέρα να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να βρει το δρόμο του με απρόσμενη πορεία και εξέλιξη.
Ο Ορέστης Τζιόβας που για πρώτη φορά κάνει μονόλογο μιλάει για το έργο στο parapolitika.gr.
Βρισκόμαστε στον μήνα Ιούλιο, τον μήνα που ανοίγουν επιτέλους τα θέατρα. Πως ήταν για εσάς η δύσκολη περίοδος που περάσαμε; Πως την βιώσατε;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος αλλά όχι μόνο για το θέατρο. Στη δικιά μου περίπτωση το κλείσιμο με βρήκε στη μέση της συνεργασίας με το Μάκμπεθ στο Εθνικό. Αλλά τώρα το καλό είναι πως ο Κορωνοιός μας βρήκε την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, που είναι μια μεταβατική περίοδος για τα θέατρα και για υγειονομικούς λόγους.
Πως σκεφτήκατε να παίξετε αυτόν τον μονόλογο, το "Πάρκινγκ";
Αυτή τη στιγμή λόγω της αποφυγής συνωστισμού, προτιμώνται τα μικρά θεατρικά σχήματα για λόγους βιωσιμότητας. Και είμαστε τυχεροί γιατί το θέατρο Λαμπέτη χωράει 450 άτομα. Οπότε σύμφωνα με τα μέτρα προστασίας θα μπαίνουν 150 άτομα, που δεν είναι λίγοι για ένα μονόλογο.
Πρώτη φορά κάνετε μονόλογο; Πως είναι να είστε μόνος στη σκηνή;
Ναι πρώτη φορά. Ταυτόχρονα αυτό έχει και θετικά και αρνητικά. Το ότι είσαι μόνος στη σκηνή δεν έχεις να αντιμετωπίσεις κάποιους αστάθμητους παράγοντες όπως είναι οι συνεργάτες. Επίσης δεν παίρνεις την ενέργεια από κάποιους συμπαίχτες σου, ώστε να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Το έχεις όλο πάνω σου. Πρέπει να το καταφέρεις όλο μόνος σου. Και αυτό ανεβάζει το επίπεδο δυσκολίας, γιατί ο ρυθμός της παράστασης εξαρτάται από εσένα και μόνο.
Σε τι αναφέρεται το έργο;
Το κείμενο του έργου πραγματεύεται την ιστορία ενός νέου ανθρώπου, περίπου στην ηλικία μου, στα 35 δηλαδή. Αυτός ο άνθρωπος βιώνει διάφορα προβλήματα κοινωνικά – οικονομικά και η τύχη τον έκανε να μένει ακόμα με τους γονείς του. Αυτός ο άνθρωπος πιέζεται και έτσι αποφασίζει να κάνει ένα μεγάλο βήμα στο άγνωστο. Σηκώνεται και φέυγει από το σπίτι του ώστε να μπορέσει να δει τι μπορεί να καταφέρει. Μαζί του έχει την τύχη που ευνοεί τους τολμηρούς. Ο βασικός άξονας του έργου είναι ότι θίγεται η αξιοπρέπεια. Στο τέλος είναι μια πολύ ευχάριστη ιστορία και ο κόσμος φαίνεται να την απολαμβάνει πάρα πολύ. Είναι μια ιστορία με πολύ χιούμορ που όμως σε προβληματίζει βαθιά και σε κάνει να σκεφτείς.
Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς;
Ναι, αν δεν ρισκάρεις δεν θα κερδίσεις σίγουρα.
Εσάς σας έχει βοηθήσει η τύχη;
Ναι πιστεύω πως η τύχη με έχει βοηθήσει πολύ και έχει σταθεί με το μέρος μου.
Τώρα όμως οι καλλιτέχνες περνάνε δύσκολα. Τι πιστεύετε πως στο εξής θα αλλάξει στον χώρο του θεάτρου;
Αυτή τη στιγμή οι καλλιτέχνες περνάνε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Εγώ βέβαια δεν θα έλεγα ότι περνάω τόσο δύσκολα όσο κάποιοι άλλοι συνάδελφοί μου, γατί βρισκόμουν σε ένα κρατικό οργανισμό, το Εθνικό, ως εργαζόμενος. Και σε σχέση με τους συναδέλφους μου είμαι λίγο καλύτερα. Αυτόν τον καιρό υπάρχει μια ροπή προς την ψηφιοποίηση, αλλά το θεμελιώδες στοιχείο του θεάτρου είναι η δια ζώσης επικοινωνία. Το θέατρο σε βίντεο δεν είναι το ίδιο με την ζωντανή παράσταση. Αλλά δεν ξέρω αν το πράγμα πάει προς τα εκεί από μόνο του ή το κατευθύνουν, αλλά σίγουρα πάει προς τα εκεί. Όμως δεν συμφωνώ καθόλου με κάτι τέτοιο. Για οθόνη έχουμε το σινεμά.
Για να αντιμετωπίσετε τις μελλοντικές δυσκολίες στο θέατρο, σκέφτεστε να δώσετε μεγαλύτερο βάρος στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση;
Ναι ιδανικά μια δουλειά στην τηλεόραση ή στο σινεμά θα ήταν βάλσαμο ως προς το βιοπορισμό. Αλλά νομίζω πως ο κόσμος έχει ανάγκη και το θέατρο και πιστεύω ότι θα βρεθεί μια λύση.
Τι φοβάστε πιο πολύ σχετικά με τον Κορωνοϊό;
Με φοβίζει πολύ η αποξένωση των ανθρώπων. Νιώθω πως περνάμε σε μια νέα εποχή με όλες τις συναλλαγές να γίνονται ηλεκτρονικά. Και πια δεν μπορούμε να αγκαλιαζόμαστε ή να φιλιόμαστε. Αυτή η αποξένωση με φοβίζει.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 11 Ιουλίου 2020 στις 21:15
(για 10 μόνο παραστάσεις)
Διάρκεια: 65 λεπτά
Ώρα: 21:30
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ
Μειωμένη 10 ευρώ (ΑΜΕΑ, Φοιτητές, Άνεργοι, Πολύτεκνοι)
Προπώληση: Viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου, 2106435706
ΘΕΡΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΠΕΤΗ: Λ.Αλεξάνδρας 106, Αθήνα
