Κώστας Ξυκομηνός στα Παραπολιτικά 90,1: Ήταν μια εξαιρετική συγκυρία να βρεθώ με την κ. Τσαλίκη στις «Άγριες Μέλισσες»
«Ήταν μια εξαιρετική συγκυρία να βρεθώ με την κ. Τσαλίκη που πάντα την θαύμαζα και την αγαπούσα και όταν έμαθα ότι θα ήμαστε μαζί χάρηκα πάρα πολύ και είχαμε και μια εξαιρετική ερμηνευτική χημεία μεταξύ μας», δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 ο ηθοποιός, Κώστας Ξυκομηνός, και στην εκπομπή «Αυτή η μάσκα μένει» με την δημοσιογράφο Ντέπυ Γκολεμά, αναφορικά με τη συνεργασία του με τη γνωστή ηθοποιό στις «Άγριες Μέλισσες».
ΔΗΜ: Μπορώ να σας λέω κ. Κώστα ή κ. Νώντα τι να διαλέξω;
«Ωραίο και ο Νώντας. Το αγάπησα και το αγαπώ το όνομα», δήλωσε ο κ. Ξυκομηνός.
ΔΗΜ: Πείτε μου για αυτό το ρόλο, πως είναι να περπατάς στην Τρούμπα
«Σαν ηθοποιός αξιοποίησα κάποιες μνήμες, φυσικά ως νεότερος δεν πρόλαβα όλη αυτή την κατάσταση αλλά είχα την τύχη να γνωρίσω στα παιδικά μου χρόνια ένα φίλο του παππού μου που παίζανε μαζί τάβλι ο οποίος δούλευε σε εστιατόριο εκεί που πηγαίνανε και τρώγανε τα κορίτσια, οι μάγκες της περιοχής, οι μαγαζάτορες, οι μουσικοί και φαίνεται ότι είναι αυτά τα παράξενα που συμβαίνουν με εμάς τους ηθοποιούς κάτι εγγράφεται μέσα μας και την ανάλογη στιγμή, ασυνείδητα, βγαίνει. Ίσως είχανε γραφτεί κάποιες ιστορίες που έλεγε και φαίνεται τα έφερε έτσι η ζωή να παίξω έναν άνθρωπο της Τρούμπας. Φυσικά και αναφορές από τον παλιό καλό κινηματογράφο και στον Νώντα βγήκε και στον τρόπο ομιλίας του και στο σώμα του γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν μια ''βαρύτητα''. Αυτό που λέγανε ‘’βαρύμαγκας’’ δεν είναι και τόσο άστοχο, είχανε μια βαρύτητα και στο σώμα κα στη συμπεριφορά και στο λόγο ο οποίος ήταν ντόμπρος καθαρός, τέτοιοι άνθρωποι είχαν έναν ηθικό κώδικα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
ΔΗΜ: Είχαν μπέσα
«Βέβαια μπέσα και με αφορμή αυτό τι ωραία που οι σεναριογράφοι, αυτή η ταλαντούχα ομάδα των άγριων μελισσών επανέφερε λέξεις που έχουνε ξεχαστεί και για τους νέους τηλεθεατές και τηλεθεάτριες ίσως ήταν μια ανακάλυψη, ένας κόσμος που ούτε καν μπορούσαν να το φανταστούνε ούτε καν γνωρίζανε αυτές τις λέξεις. Μπέσα, ντόμπρα , μπεσαλής, μπαμπέσης», δήλωσε επιπρόσθετα.
ΔΗΜ: Εμάς τους πιο μεγάλους που έχουμε μια κινηματογραφική εμπειρία από τα Κόκκινα φανάρια, από τη Λόλα από τις ταινίες αυτές που μας είχαν λίγο βάλει στο κλίμα του τι ακριβώς ήταν εκείνη η περίφημη εποχή. Μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση να ακούμε ένα ζευγάρι που κινείται σε αυτό το άγριο περιβάλλον και καθορίζει και την τύχη ενός μαγαζιού. Έτσι δεν είναι; Εσείς ήσασταν ο σκληρός, ο αδιαπραγμάτευτος, ο μάγκας.
«Αυτός που έπρεπε να κρατήσει σε μια δύσκολη περιοχή το όνειρό του ζωντανό που όπως έλεγε κιόλας ο ίδιος που το έκανε «με κόπο, με ιδρώτα και αίμα» και η μαντάμ Κούλα –σωστά γραμμένο- όπως ήταν εκείνη την εποχή να ασχολείται με τα κορίτσια, με τις κονσοματρίς, με το μπαλέτο», υπογράμμισε ο ίδιος.
ΔΗΜ: Η μαντάμ Κούλα χοντρικά να το πούμε ήταν σαν την «τσατσά» του μαγαζιού
«Πιο καλά θα το λέγαμε βοηθός των κοριτσιών ή επιμελήτρια των κοριτσιών», διευκρίνισε ο ηθοποιός.
ΔΗΜ: Θυμίστε μου μερικές φράσεις από εκείνες τις πολύ ωραίες που ακούστηκαν
«Η επιτυχία αυτής της καταπληκτικής σειρά ξεκινάει από τη δραματουργία, το πώς χτίσανε οι σεναριογράφοι χαρακτήρες και καταστάσεις που το ένα επηρεάζει το άλλο. Ήταν πολύ ωραίο όταν εγώ παρέλαβα τα κείμενα, που είχανε φανταστεί έναν κόσμο οι σεναριογράφοι, εμένα όλη μου η δουλειά ήταν να ενταχθώ σε αυτό τον κόσμο και επειδή τον ζούσαμε πλέον, εγώ και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοι, εγώ ναι μεν κάποιες στιγμές φυσικά πατούσα πάνω σε ότι ήταν γραμμένο αλλά υπήρχε και η έμπνευση της στιγμής χωρίς όμως να κλωτσάει σε αυτό που ήδη είχα στα χέρια μου», σημείωσε επιπρόσθετα.
«Αλλά από τις σημαντικές και πολύ ωραίες ατάκες που μένουν ήταν γιατί υπήρχε και μια μορφή πατρικής σχέσης με τον Τάκη. Ο Νώντας ως ψυχοπονιάρης πέρα από μάγκας κατά βάθος το αγάπησε αυτό το ζευγάρι και ήθελε να ευτυχήσουν άσχετα αν αυτοί μη έχοντας μυαλό κάνανε τα δικά τους. Κάτι πολύ ωραίες ατάκες ήταν με τον Τάκη που πχ του έλεγα επειδή είχε μια τάση προς την χαρτοπαιξία και του λέω ‘’ποιος πλούτισε με τη ντάμα κούπα αγκαζέ’’, ή στη Δρόσω που απορημένη που έμαθε για ένα έγκλημα που είχε γίνει την προηγούμενη νύχτα της λέω ‘’στην Τρούμπα κάθε πρωί μαζεύουν τα πτώματα από το δρόμο σαν τις γόπες απ’ τα αποτσίγαρα’’», συμπλήρωσε.
ΔΗΜ: Μπορώ να σας λέω κ. Κώστα ή κ. Νώντα τι να διαλέξω;
«Ωραίο και ο Νώντας. Το αγάπησα και το αγαπώ το όνομα», δήλωσε ο κ. Ξυκομηνός.
ΔΗΜ: Πείτε μου για αυτό το ρόλο, πως είναι να περπατάς στην Τρούμπα
«Σαν ηθοποιός αξιοποίησα κάποιες μνήμες, φυσικά ως νεότερος δεν πρόλαβα όλη αυτή την κατάσταση αλλά είχα την τύχη να γνωρίσω στα παιδικά μου χρόνια ένα φίλο του παππού μου που παίζανε μαζί τάβλι ο οποίος δούλευε σε εστιατόριο εκεί που πηγαίνανε και τρώγανε τα κορίτσια, οι μάγκες της περιοχής, οι μαγαζάτορες, οι μουσικοί και φαίνεται ότι είναι αυτά τα παράξενα που συμβαίνουν με εμάς τους ηθοποιούς κάτι εγγράφεται μέσα μας και την ανάλογη στιγμή, ασυνείδητα, βγαίνει. Ίσως είχανε γραφτεί κάποιες ιστορίες που έλεγε και φαίνεται τα έφερε έτσι η ζωή να παίξω έναν άνθρωπο της Τρούμπας. Φυσικά και αναφορές από τον παλιό καλό κινηματογράφο και στον Νώντα βγήκε και στον τρόπο ομιλίας του και στο σώμα του γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν μια ''βαρύτητα''. Αυτό που λέγανε ‘’βαρύμαγκας’’ δεν είναι και τόσο άστοχο, είχανε μια βαρύτητα και στο σώμα κα στη συμπεριφορά και στο λόγο ο οποίος ήταν ντόμπρος καθαρός, τέτοιοι άνθρωποι είχαν έναν ηθικό κώδικα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
ΔΗΜ: Είχαν μπέσα
«Βέβαια μπέσα και με αφορμή αυτό τι ωραία που οι σεναριογράφοι, αυτή η ταλαντούχα ομάδα των άγριων μελισσών επανέφερε λέξεις που έχουνε ξεχαστεί και για τους νέους τηλεθεατές και τηλεθεάτριες ίσως ήταν μια ανακάλυψη, ένας κόσμος που ούτε καν μπορούσαν να το φανταστούνε ούτε καν γνωρίζανε αυτές τις λέξεις. Μπέσα, ντόμπρα , μπεσαλής, μπαμπέσης», δήλωσε επιπρόσθετα.
ΔΗΜ: Εμάς τους πιο μεγάλους που έχουμε μια κινηματογραφική εμπειρία από τα Κόκκινα φανάρια, από τη Λόλα από τις ταινίες αυτές που μας είχαν λίγο βάλει στο κλίμα του τι ακριβώς ήταν εκείνη η περίφημη εποχή. Μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση να ακούμε ένα ζευγάρι που κινείται σε αυτό το άγριο περιβάλλον και καθορίζει και την τύχη ενός μαγαζιού. Έτσι δεν είναι; Εσείς ήσασταν ο σκληρός, ο αδιαπραγμάτευτος, ο μάγκας.
«Αυτός που έπρεπε να κρατήσει σε μια δύσκολη περιοχή το όνειρό του ζωντανό που όπως έλεγε κιόλας ο ίδιος που το έκανε «με κόπο, με ιδρώτα και αίμα» και η μαντάμ Κούλα –σωστά γραμμένο- όπως ήταν εκείνη την εποχή να ασχολείται με τα κορίτσια, με τις κονσοματρίς, με το μπαλέτο», υπογράμμισε ο ίδιος.
ΔΗΜ: Η μαντάμ Κούλα χοντρικά να το πούμε ήταν σαν την «τσατσά» του μαγαζιού
«Πιο καλά θα το λέγαμε βοηθός των κοριτσιών ή επιμελήτρια των κοριτσιών», διευκρίνισε ο ηθοποιός.
ΔΗΜ: Θυμίστε μου μερικές φράσεις από εκείνες τις πολύ ωραίες που ακούστηκαν
«Η επιτυχία αυτής της καταπληκτικής σειρά ξεκινάει από τη δραματουργία, το πώς χτίσανε οι σεναριογράφοι χαρακτήρες και καταστάσεις που το ένα επηρεάζει το άλλο. Ήταν πολύ ωραίο όταν εγώ παρέλαβα τα κείμενα, που είχανε φανταστεί έναν κόσμο οι σεναριογράφοι, εμένα όλη μου η δουλειά ήταν να ενταχθώ σε αυτό τον κόσμο και επειδή τον ζούσαμε πλέον, εγώ και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοι, εγώ ναι μεν κάποιες στιγμές φυσικά πατούσα πάνω σε ότι ήταν γραμμένο αλλά υπήρχε και η έμπνευση της στιγμής χωρίς όμως να κλωτσάει σε αυτό που ήδη είχα στα χέρια μου», σημείωσε επιπρόσθετα.
«Αλλά από τις σημαντικές και πολύ ωραίες ατάκες που μένουν ήταν γιατί υπήρχε και μια μορφή πατρικής σχέσης με τον Τάκη. Ο Νώντας ως ψυχοπονιάρης πέρα από μάγκας κατά βάθος το αγάπησε αυτό το ζευγάρι και ήθελε να ευτυχήσουν άσχετα αν αυτοί μη έχοντας μυαλό κάνανε τα δικά τους. Κάτι πολύ ωραίες ατάκες ήταν με τον Τάκη που πχ του έλεγα επειδή είχε μια τάση προς την χαρτοπαιξία και του λέω ‘’ποιος πλούτισε με τη ντάμα κούπα αγκαζέ’’, ή στη Δρόσω που απορημένη που έμαθε για ένα έγκλημα που είχε γίνει την προηγούμενη νύχτα της λέω ‘’στην Τρούμπα κάθε πρωί μαζεύουν τα πτώματα από το δρόμο σαν τις γόπες απ’ τα αποτσίγαρα’’», συμπλήρωσε.
