Για τη επόμενη μέρα στο θέατρο μίλησε στο Secret της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο Μιχάλης Ρέππας, εκφράζοντας τις ανησυχίες του λόγω Κορωνοϊού, τόσο για τις δυσκολίες του ερχόμενου χειμώνα, όσο και για τον φόβο του κόσμου να ξαναμπεί στις θεατρικές αίθουσες, όταν αυτές θα φιλοξενήσουν πάλι θεατρικές παραγωγές. «Την επόμενη χρονιά δεν σκέφτομαι να ανεβάσω παραστάσεις, γιατί φοβάμαι το ρίσκο. Και έχω την αίσθηση πως αρκετοί ηθοποιοί, από φόβο μην κολλήσουν Κορωνοϊό, θα απέχουν από τη σκηνή. Έχω στραφεί στην τηλεόραση φέτος, καθώς ετοιμάζουμε με τον Θανάση (Παπαθανασίου) στο MEGA το έργο «Συμπέθεροι από τα Τύραννα» και γιαυτό θα μείνουμε εκτός θεατρικά για λίγο» αποκαλύπτει στο S.

Στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και τον Πρόεδρό του Σπύρο Μπιμπίλα, που πρωτοστάτησε τις τελευταίες μέρες στις εξελίξεις αναφορικά με τις καταγγελίες καλλιτεχνών για κακοποίηση, εκφράζει την πλήρη στήριξή του. «Το θέμα με τις καταγγελίες χρειάζεται ψυχραιμία, σεβασμό στο τεκμηρίο αθωότητας, αλλά και στις διαδικασίες που προτείνει ο αγαπημένος μου Σπύρος Μπιμπίλας μέσω του ΣΕΗ. Ο Σπύρος είναι ένας άγγελος, ένας άγιος άνθρωπος. Δεν ασχολείται με τα κοινά τώρα πρώτη φορά. Είναι ένας άγιος του κλάδου μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια» τονίζει.

Ωστόσο αυτό που τον ανησυχεί περισσότερο είναι να μην χάσει ο κόσμος τον ενδιαφέρον του για το θέατρο εξαιτίας του φόβου από την πανδημία, αλλά και λόγω των ανυπόστατων καταγγελιών περί κακοποίησης καλλιτεχνών που έχουν δει πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. «Θα συνιστούσα ψυχραιμία στον κόσμο. Γιατί δεν πρέπει να σχηματιστεί καθόλου η εντύπωση ότι ζούμε σε έναν βόρβορο που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Όλα αυτά αφορούν κάποια ελάχιστα άτομα που αν είναι 10 ή 12 είναι ένα απειροελάχιστο ποσοστό μπροστά στα 5.000 άτομα που ασχολούνται με την Τέχνη. Και ξαφνικά μέσα σε ένα μήνα ακούγονται πράγματα 25 και 30 ετών. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει στο κοινό μια εντελώς λανθασμένη αίσθηση για τον χώρο μας, που δεν είναι ένα κολαστήριο, δεν είναι υπόκοσμος. Κανονικοί άνθρωποι και εργαζόμενοι είμαστε. Δεν θέλω να διασαλευθεί η σχέση του ελληνικού κοινού με μια μέχρις ώρας αγαπημένη του ενασχόληση, το θέατρο. Δεν θα ήθελα να μας πάρει όλους η μπάλα» αναφέρει.

Ο Μιχάλης Ρέππας στην αρχή της καριέρας του ήταν από τους τυχερούς, που μπήκαν στο χώρο αβίαστα και αρκετά εύκολα. «Εγώ τότε με τις Τρεις Χάριτες κοιμήθηκα κομπάρσος και ξύπνησα τηλεοπτικός αστέρας. Ήμουν έναν τίποτα και μετά από 10- 15 επεισόδια οι Ρέππας Παπαθανασίου άρχισαν να συζητιούνται παντού. Από τα αζήτητα περάσαμε στα περιζήτητα. Και αυτό καθόρισε την τύχη μας. Βέβαια ρίξεις πάνω στη δουλειά είχα πολλές, αλλά δεν ήταν και για μήνυση» καταλήγει.

Όσο για το αν μια πρόβα πρέπει να έχει οπωσδήποτε εντάσεις ο γνωστός σκηνοθέτης είναι συγκεκριμένος. "Εγώ δεν είμαι υπέρ της άποψης ότι προκειμένου να χτιστούν οι πυραμίδες ας πεθάνουν και 3.000 δούλοι. Αν είναι έτσι μη σώσουν και χτιστούν οι πυραμίδες ακόμα και ο Παρθενώνας. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό. Δεν βρίσκω κανένα λόγο σε μια πρόβα να στρέφεται κάποιος εναντίον άλλου και να ξεπερνάει τα όρια της αξιοπρέπειας. Από εκεί και πέρα ότι μπορεί να μπει μια φωνή αλίμονο. Μου έχει τύχει πέρυσι το Καλοκαίρι, στο «Δικό μας σινεμά», που ήταν μια τεράστια παραγωγή, να έχω μεγάλο εκνευρισμό και στη φωτογράφιση ούρλιαζα. Φώναζα για να διευθετηθεί το πράγμα. Και κάποια στιγμή ο Μέμος Μπεγνής μου είπε «συγγνώμη Μιχάλη, αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι». Και του είπα «εντάξει Μέμο μου συγγνώμη, δεν φωνάζω για εσένα». Αλλά είχα τεράστια ευθύνη απέναντι στον παραγωγό που είχε ξοδέψει άπειρα λεφτά".