Ο φημισμένος ανεξάρτητος θίασος παραστατικών τεχνών Novoflot με έδρα το Βερολίνο έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για να παρουσιάσει τα δύο τελευταία μέρη από την ευρηματική, τριετή τριλογία του με τίτλο Η όπερα #1–#3, σε συνεργασία με τον διακεκριμένο Έλληνα συνθέτη Αντώνη Ανισέγκο και μια σειρά ετερόκλητων μουσικών συνόλων όπως το τολμηρό dissonArt ensemble από τη Θεσσαλονίκη, το διεθνώς αναγνωρισμένο τζαζ τρίο Johnny La Marama, το Σύνολο Δωματίου της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων – ΑΣΟΝ και η Φιλαρμονική Ορχήστρα Δήμου Χαλανδρίου.

Μια αλληγορική – αθλητική – οπερατική περφόρμανς, το συναρπαστικό έργο H όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές θα παρουσιαστεί στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ, στις 1 και 2 Οκτωβρίου 2022, στις 20.00, σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Στη συνέχεια, οι Novoflot θα παρουσιάσουν το καινοτόμο έργο Η όπερα #2 – Στα σχοινιά (Σχετικά με το τέλος) στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στις 7 και 8 Οκτωβρίου 2022, στις 20.30, μια παραγωγή που ο ρηξικέλευθος γερμανικός θίασος περιγράφει παιγνιωδώς ως την «πρώτη χαμένη όπερα του Μοντεβέρντι»!

Ο θίασος Novoflot


Ο θίασος παραστατικών τεχνών Novoflot ιδρύθηκε στο Βερολίνο το 2002. Έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμα θέατρα και φεστιβάλ στο Βερολίνο καθώς και σε όλη τη Γερμανία και διεθνώς· οι πάνω από πενήντα μουσικοθεατρικές του παραγωγές, που ενοποιούν, χωρίς στεγανά, τα είδη της σύγχρονης όπερας, του πειραματικού μουσικού θεάτρου και της πρωτοποριακής εγκατάστασης, έχουν παρουσιαστεί σε θέατρα, λυρικά θέατρα, αίθουσες συναυλιών και εκθεσιακούς χώρους, καθώς και σε κινητές αρχιτεκτονικές κατασκευές, αθλητικά στάδια, πρώην γυμναστήρια και βυθισμένους ναούς, ενσωματώνοντας συστηματικά τον δημόσιο χώρο στις συλλήψεις τους.

Οι Novoflot συνεργάζονται τακτικά με μια εκλεκτή ομάδα διεθνών καλλιτεχνών από διάφορα πεδία, όπως η αρχιτεκτονική, ο κινηματογράφος, ο σύγχρονος χορός, καθώς και ξεχωριστούς τραγουδιστές, μουσικούς και σύνολα από τις σκηνές της τζαζ και της σύγχρονης μουσικής. Αυτά τα χαρακτηριστικά τούς κάνουν έναν ανοιχτόμυαλο θίασο όπερας, που σχετίζεται με και απευθύνεται σε ευρύ φάσμα διαφορετικών ακροατηρίων, καθώς προσαρμόζεται σταθερά στον ειδικό τοπικό χαρακτήρα των προορισμών όπου περιοδεύει.

Στην πρώτη τους επίσκεψη επί ελληνικού εδάφους, οι Novoflot θα παρουσιάσουν τα δύο τελευταία μέρη από την ευρηματική, τριετή τριλογία τους με τίτλο Η όπερα #1–#3 – εγχείρημα που επανασυνδέεται με τα τρία γνωστά έργα του Κλάουντιο Μοντεβέρντι και… συμπληρώνει ένα προς ένα τα κομμάτια που λείπουν!

Η όπερα #2 – Στα σχοινιά (Σχετικά με το τέλος) στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ


Τι θα είχε συμβεί αν ο Μοντεβέρντι, ο επιλεγόμενος «γενάρχης» του είδους της όπερας, δεν μας είχε κληροδοτήσει μόνο τα τρία διάσημα έργα του Ορφέας, Η επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα και Η στέψη της Ποππαίας, αλλά και τις δεκαπέντε επιπλέον όπερες για τις οποίες εργάστηκε, οι παρτιτούρες των οποίων θεωρούνται σήμερα χαμένες; Πώς θα είχε εξελιχθεί το είδος; Η όψη και ο ήχος της όπερας θα ήταν άραγε σήμερα διαφορετικά;… Βασισμένοι σε μοτίβα από τη Στέψη της Ποππαίας του Μοντεβέρντι, οι Novoflot παρουσιάζουν επιτέλους την… πρώτη χαμένη όπερα του σπουδαίου συνθέτη, με τη συμμετοχή του Συνόλου Δωματίου της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων – ΑΣΟΝ και του τζαζ τρίο Johnny La Marama.

Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ


Στο ογκώδες, υπαίθριο φινάλε της μουσικοθεατρικής τους τριλογίας, Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές, οι Novoflot εστιάζουν στα κομμάτια που δεν «έφτασαν στον τελικό», μετατρέποντας το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ σε αθλητική οπερατική περφόρμανς με τη συμμετοχή του dissonArt ensemble και της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Δήμου Χαλανδρίου. Μόνο να φανταστεί κανείς μπορεί πόσο υλικό παραμένει αχρησιμοποίητο στο μοντάζ μιας ταινίας, την επιμέλεια ενός βιβλίου ή την παραγωγή ενός μουσικού έργου, και πόση καρδιά και ψυχή επενδύονται σε αυτή τη διαδικασία. Στο τέλος, υπάρχει πάντοτε το αγωνιώδες ερώτημα αν ο καλλιτέχνης έκανε στ’ αλήθεια τη σωστή επιλογή. Έτσι πρέπει να αισθανόταν και ο πρωτοπόρος της όπερας Κλάουντιο Μοντεβέρντι όταν οριστικοποιούσε τα σκηνικά του έργα…