Εθνικό Θέατρο: Περιπατητική παράσταση με θέμα τις δολοφονίες στον δημόσιο χώρο με θύματα νέους
Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας είναι ορισμένα από τα πρόσωπα στα οποία γίνονται αναφορές
Το Εθνικό Θέατρο ανοίγει ξανά την Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών στο Θέατρο Rex –Σκηνή «Κατίνα Παξινού» με την περιπατητική παράσταση ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Ή ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ, η οποία ιχνηλατεί στο κέντρο της πόλης μια διαδρομή που σχηματίζεται από σημεία ποτισμένα με μνήμη.
Κεντρικό θέμα τις δολοφονίες στον δημόσιο χώρο με θύματα νέους και νέες που οραματίζονταν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας είναι ορισμένα από τα πρόσωπα στα οποία γίνονται αναφορές. Πρόσωπα εμβληματικά πια. Πρόσωπα που οι δολοφονίες τους έχουν τραυματίσει το κοινωνικό σώμα, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια σε μια ολόκληρη γενιά.
Η σκηνοθέτρια Μπρικένα Γκίστο, εστιάζοντας στο πολιτικό θέατρο του σήμερα, καλεί τους θεατές σε μια άλλου τύπου χαρτογράφηση της πόλης, μακριά από τα αναμενόμενα τουριστικά αξιοθέατα. Αντλεί υλικό από συνεντεύξεις, από αρχεία, αλλά και από τα αποτυπώματα που χαράχτηκαν στους δρόμους της πόλης: τις ονομασίες των οδών, τα συνθήματα στους τοίχους, τα αυτοσχέδια μνημεία και άλλες παρεμβάσεις. Οι ηθοποιοί υιοθετούν ερμηνευτικά διαφορετικές οπτικές γωνίες για να αποδώσουν τα γεγονότα μέσα από μια πολυφωνική θεατρική αφήγηση. Η παράσταση ερευνά τα ίχνη που έχουν αφήσει τραυματικά γεγονότα στον αστικό ιστό και στη συνείδηση των κατοίκων και των περιπατητών/τριών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επαναοικειοποιηθεί τον δημόσιο χώρο. Κυρίως, όμως, μας καλεί να δούμε αυτή την περιδιάβαση στην Ιστορία ως ένα σπινθήρα ελπίδας για να μη σβήσει η λαχτάρα για αλλαγή.
Ταυτότητα παράστασης
ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Ή ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Μπρικένα Γκίστο
Δραματουργική σύνθεση-Βοηθός σκηνοθέτρια: Ιωάννα Λιούτσια
Μουσική: Γιάννης Ταυλάς
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Αλέξανδρος Γιαγκούσης, Ερατώ Καραθανάση, Τάσος Ροδοβίτης, Γκαλ Ρομπίσα, Γιάννης Σαμψαλάκης, Αφροδίτη Σόβολου
Κεντρικό θέμα τις δολοφονίες στον δημόσιο χώρο με θύματα νέους και νέες που οραματίζονταν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας είναι ορισμένα από τα πρόσωπα στα οποία γίνονται αναφορές. Πρόσωπα εμβληματικά πια. Πρόσωπα που οι δολοφονίες τους έχουν τραυματίσει το κοινωνικό σώμα, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια σε μια ολόκληρη γενιά.
Η σκηνοθέτρια Μπρικένα Γκίστο, εστιάζοντας στο πολιτικό θέατρο του σήμερα, καλεί τους θεατές σε μια άλλου τύπου χαρτογράφηση της πόλης, μακριά από τα αναμενόμενα τουριστικά αξιοθέατα. Αντλεί υλικό από συνεντεύξεις, από αρχεία, αλλά και από τα αποτυπώματα που χαράχτηκαν στους δρόμους της πόλης: τις ονομασίες των οδών, τα συνθήματα στους τοίχους, τα αυτοσχέδια μνημεία και άλλες παρεμβάσεις. Οι ηθοποιοί υιοθετούν ερμηνευτικά διαφορετικές οπτικές γωνίες για να αποδώσουν τα γεγονότα μέσα από μια πολυφωνική θεατρική αφήγηση. Η παράσταση ερευνά τα ίχνη που έχουν αφήσει τραυματικά γεγονότα στον αστικό ιστό και στη συνείδηση των κατοίκων και των περιπατητών/τριών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επαναοικειοποιηθεί τον δημόσιο χώρο. Κυρίως, όμως, μας καλεί να δούμε αυτή την περιδιάβαση στην Ιστορία ως ένα σπινθήρα ελπίδας για να μη σβήσει η λαχτάρα για αλλαγή.
Ταυτότητα παράστασης
ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Ή ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Μπρικένα Γκίστο
Δραματουργική σύνθεση-Βοηθός σκηνοθέτρια: Ιωάννα Λιούτσια
Μουσική: Γιάννης Ταυλάς
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Αλέξανδρος Γιαγκούσης, Ερατώ Καραθανάση, Τάσος Ροδοβίτης, Γκαλ Ρομπίσα, Γιάννης Σαμψαλάκης, Αφροδίτη Σόβολου