Μικρή περίληψη

Πρόκειται για μια γλυκιά, ανθρώπινη και συγκινητική παράσταση, που πραγματεύεται τις διαφορετικότητες των ανθρώπων, με την βεβαιότητα ότι όλα μπορούν να γίνουν, φτάνει να υπάρχει θέληση, αγάπη, πίστη και χιούμορ.

Το κεντρικό ζευγάρι είναι ο Αλέξης και η Θεανώ κωφοί, με την μοναχοκόρη τους Ολυμπία, ομιλούσα που γνωρίζει τη νοηματική. Η Ολυμπία βοηθάει την οικογένεια στις συναλλαγές και συγχρόνως σπουδάζει στη γεωργική σχολή με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί στη ζωή των κωφών γονέων ώσπου εμφανίζεται στην οικογένεια η Θεία Ρωξάνη, χήρα, πρώην τραγουδίστρια, για να μείνει μαζί τους και να ανακαλύψει το ταλέντο της ανιψιάς της στο τραγούδι ανατρέποντας όλα τα δεδομένα. Σε αυτό το γαϊτανάκι εμπλέκονται ο νευρικός μαέστρος της χορωδίας Ερρίκος, που ερωτεύεται την θεία κι ο νεαρός Άρης, που προέρχεται από οικογένεια τυφλών και συναντά τον έρωτα στα μάτια της Ολυμπίας.

Έρωτες, συγκίνηση, ανατροπές, όνειρα, κωμικές παρεξηγήσεις, φάρσες, διαφορετικότητα, θέληση και πείσμα για ζωή, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της παράστασης. Η παράσταση παίζεται κάθε Σάββατο 21:30 και Κυριακή 18:30 μέχρι 22 Ιανουαρίου 2023


Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Στέλιος Καλαθάς μίλησε στα parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο για την παράσταση, αλλά και την δουλειά του γενικότερα.


Σε τι κατάσταση σας βρίσκουμε

«Αυτή τη στιγμή αυτή την περίοδο είμαι σε κατάσταση οργασμού δημιουργίας. Ο λόγος για τη θεατρική μας παράσταση "Άκου να δεις", την κωμωδία του Άθα Ροδίτη που ανέβηκε στο θέατρο Αλκμήνη. Είναι ένα πολύ τρυφερό έργο που συνδυάζει συγκίνηση μαζί με χιούμορ. Ταυτόχρονα έκανα πρόβες σε ένα έργο που σκηνοθετώ στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Σοφούλη και ξεκίνησε στις 10 Δεκεμβρίου με τίτλο "Γίναμε θέατρο". Είναι μια παράσταση με την ομάδα που έχω στη Θεσσαλονίκη, "Συναισθηματική Διαλεκτική Θεσσαλονίκης". Μέσα σε όλα αυτά κάνουμε και παραστάσεις και μ' ένα άλλο έργο που έχω σκηνοθετήσει εδώ στην Αθήνα, με την ομάδα "+αισθημα". Πρόκειται για το έργο της Στέλλας Φραντζή "Στάχτη στο μελτέμι της Ιωνίας γης'. Είναι ένα εξαιρετικό έργο με θέμα τη Σμύρνη και την Ιωνία γη, τα γεγονότα, τους έρωτες, τα ήθη τα έθιμα τις μουσικές… Είναι μία παράσταση που έχει ξεκινήσει από το θέατρο "Κάτω από τη γέφυρα" από τον Ιούλιο και ακόμα συνεχίζεται σε διάφορα θεατρικά φεστιβάλ»


Το πρόγραμμά σας από ότι βλέπω είναι γεμάτο

«Το πρόγραμμά μου είναι να βρω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου» σημείωσε γελώντας ο κύριος Καλαθάς.

«Σκοπός είναι τα όλα πράγματα που κάνουμε να τα απολαμβάνουμε και λίγο. Όταν μας πιέζει πάρα πολύ ο χρόνος χάνουμε το κομμάτι της απόλαυσης, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κάνω μία δουλειά που αγαπάω πάρα πολύ. Είμαι από 11 χρόνων στο χώρο του θεάτρου, ερασιτεχνικά στην αρχή και μόλις τελείωσα το λύκειο και πήγα στη σχολή συνέχισα επαγγελματικά. Είναι ένας χώρος που τον αγαπώ πολύ και δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου μακριά από την υποκριτική. Είναι για μένα ο πυλώνας που συνθέτει όλους τους ρόλους της τέχνης ,αλλά και της ζωής.

Ο Στέλιος Καλαθάς  «Άκου να δεις»

Κάνετε τόσα πράγματα στο θέατρο αλλά την τηλεόραση την έχετε αφήσει απ έξω.

«Εγώ λειτουργώ λίγο πιο στοχευμένα στο θέατρο και στις ομάδες όπου διδάσκω από το 2004 τη μέθοδο προσωπικής ανάπτυξης και υποκριτικής, που την έχω ονομάσει Συναισθηματική διαλεκτική. Έχω έξι ομάδες στην Αθήνα, καθώς και ομάδες στην Θεσσαλονίκη και στην Κύπρο.

Έτσι είμαι πιο εστιασμένος σε αυτό το κομμάτι για να μπορώ να βοηθήσω τους ανθρώπους να μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Να ασχοληθούν λίγο περισσότερο με την προσωπική τους ανάπτυξη, με τους φόβους τους, τις αγωνίες τους, την αισιοδοξία τους και την αυτοπεποίθησή τους. Το θεωρώ ένα πολύ ολοκληρωμένο κομμάτι γιατί δουλεύω πάντα μέσα από τους κώδικες της υποκριτικής και του θεάτρου.

Δεν κάνουμε ψυχανάλυση με τις ομάδες αυτές, δουλεύουμε ουσιαστικά τους ρόλους της ζωής μας, και είναι τόσο πολύ ολοκληρωμένο και ακέραιο όλο αυτό. Βλέπω τους ανθρώπους που έρχονται στις ομάδες και πόσο μέσα από τις ασκήσεις και τις τεχνικές που κάνουμε τους βοηθάει, και τους ξαναφέρνει σε επαφή με τη χαρά, με τη δημιουργία, με το να αγαπήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Οπότε όλο αυτό με γεμίζει στο 100%. Από κει και πέρα, αν βρεθεί μία πρόταση που να αξίζει ο κόπος να αφήσω κάτι από αυτά πίσω μου, γιατί όχι είμαι ανοιχτός και περιμένω».


Το προηγούμενο χρονικό διάστημα έχουν ακουστεί πάρα πολλά για το για το κίνημα #metoo. Ποια η δική σας άποψη;

«Θεωρώ ότι πολύ καλός βγήκαν στο φως κάποια τραγικά γεγονότα και δυσάρεστα. Τώρα, πόσα από αυτά είναι αληθινά και στο μέγεθος που μας το παρουσιάζουν θα το κρίνει η δικαιοσύνη. Αυτό όμως που θα ήθελα εγώ να πω είναι ότι θα είναι λάθος αν το εστιάσουμε μόνο στο χώρο του θεάτρου και της Τέχνης, γιατί νομίζω ότι αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα συμβαίνουν δυστυχώς παντού. Οπουδήποτε υπάρχει κάποια μορφή εξουσίας, οπουδήποτε υπάρχει χρήμα εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους και τους κακοποιούν συναισθηματικά και σωματικά. Άρα, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, θεωρώ ότι πρέπει να ανοίξουμε τα φώτα και τους προβολείς παντού, και να μην είναι εστιασμένοι μόνο στο θέατρο, αλλά να δούμε και τι γίνεται και στα άλλα επαγγέλματα».


Φέτος βλέπουμε μία γιγάντωση της μυθοπλασίας με πολλά σίριαλ στην τηλεόραση, και στο θέατρο πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις. Μπορεί το κοινό να ανταπεξέλθει σε όλη αυτή την πληροφορία;

«Θα συμφωνήσω ότι ουκ εν τω πολλώ το ευ. Η δικιά μου γενιά μεγάλωσε και πρόλαβε μία άλλη ατμόσφαιρα θεάτρου, που γινόντουσαν τα πράγματα λίγο πιο σοβαρά και πιο επαγγελματικά. Τώρα το θέατρο έχει γίνει λίγο σούπερ μάρκετ, από όπου και να το πιάσεις. Βέβαια το παρακολουθώ όλο αυτό και προσαρμόζομαι. Απο την άλλη όμως δίνεται το βήμα σε ανθρώπους που μόνοι τους μπορούν πια να κάνουν δουλειές, ενώ παλαιότερα περίμενες να χτυπήσει το τηλέφωνο, να σε θυμηθεί κάποιος σκηνοθέτης. Σήμερα μπορεί με λίγα χρήματα ο καθένας να κάνει μία θεατρική παράσταση. Τώρα το τί αξίζει και το τί δεν αξίζει... Η αλήθεια είναι ότι μπερδεύουμε περισσότερο το κοινό που πρέπει να ψάξει πολύ περισσότερο για να ανακαλύψει τις ποιοτικές παραστάσεις. Παρ' όλα αυτά, η πολυφωνία μπορεί κάπου να οδηγεί και σε καλά αποτελέσματα. Ο θεατής σε κάθε περίπτωση έχει χρέος να ψάξει. Όπως ψάχνει για να βρει τον καλό γιατρό και δεν πάει στον πρώτο γιατρό που θα βρει μπροστά του, έτσι να να ψάξει να βρει αυτή την παράσταση που πραγματικά θα μιλήσει στην ψυχή του, γιατί το θέατρο για μένα είναι θεραπεία».


Δεν μιλήσαμε όμως για πολύ για την παράσταση «Άκου να δεις», που παίζεται στο Θέατρο Αλκμήνη, ούτε για τον ρόλο σας.

«Η παράστασή μας «Άκου να δεις» έχει ανέβει στο θέατρο Αλκμήνη και παίζουμε κάθε Σαββατοκύριακο. Βασίζεται στην πολύ γνωστή Γαλλική ταινία "Οικογένεια Μπελιέ". Είναι μία οικογένεια κωφών, και μέσα σε αυτή την οικογένεια υπάρχει ένα παιδί που έχει όνειρα. Έχει μία υπέροχη φωνή και θέλει να κάνει καριέρα πάνω σε αυτή την τέχνη, αλλά από την άλλη έχει μία μεγάλη ευθύνη των γονέων της οικογένειάς του. Δεν μπορεί να τους αφήσει γιατί είναι η μόνη που μιλάει σε αυτή την οικογένεια, άρα είναι και η μόνη που έχει αναλάβει αυτό το βάρος. Δεν μπορεί να αφήσει τους γονείς της, την οικογένειά της, να αλλάξει πόλη και να ακολουθήσει τα όνειρά της.

Οπότε υπάρχει αυτή η σύγκρουση. Υπάρχουν οι άνθρωποι που την βοηθούν να αποφασίσει για το μεγάλο διάλυμα της ζωής , υπάρχουν εξαιρετικοί ρόλοι σε αυτό το έργο. Πραγματικά έχει καταφέρει ο συγγραφέας να συνδυάσει πολύ αρμονικά το χιούμορ, την κωμωδία με τα προβλήματα της ζωής και με την διαφορετικότητα των ανθρώπων.

Τη μουσική έχει γράψει ο Γιάννης Ζουγανέλης, καθόλου τυχαίο γιατί όπως γνωρίζουμε όλοι, οι γονείς του είχαν το ίδιο θέμα. Τη σκηνοθεσία έχει κάνει ο Θανάσης θεολόγης, η σπουδαία δασκάλα Σοφία Ρομπόλη μας έμαθε νοηματική, αυτή την υπέροχη γλώσσα της σιωπής, και παίζουν εκτός από μένα εκλεκτοί συνάδελφοι . Η Αναστασία Γκολέμα, η Βερόνικα Ηλιοπούλου, Ηλέκτρα Θεολογη, Γιώργος Παλιός και ο Αντρέας Λόντου.


Πώς θέλετε να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση, με συμβουλές ή ευχές;

«Προτιμώ τις ευχές γιατί έχουν μεγάλη δύναμη μέσα τους. Θέλω να πώ, ότι αν πρέπει να δώσω μία ευχή είναι να μάθουμε να αγαπάμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας, να μάθουμε να φροντίζουμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας Όχι για να τονώνουμε το υπερεγώ μας, αλλά γιατί έτσι θα μπούμε σε μία διαδικασία να μας αγαπήσουν και οι άλλοι. Το λάθος που κάνουμε είναι να ζητιανεύουμε την αγάπη από τους άλλους, χωρίς πρώτα εμείς να έχουμε μάθει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τον εαυτό μας».

Στέλιος Καλαθάς  «Άκου να δεις»