Δανάη Λουκάκη στην Απογευματινή: Η Νία Βαρντάλος είναι πολύ απλή και ευγενική
Το έργο «Μικρά, όμορφα πράγματα» ξεκινάει στις 16 Μαϊου
Η νεαρή ηθοποιός που έγινε ευρέως γνωστή από τη συμμετοχή της στη δραματική σειρά «Άγριες μέλισσες» με τον ρόλο της Παγώνας, μιλάει για τη συνεργασία της με την υποψήφια για Όσκαρ Νία Βαρντάλος
Στην Ελλάδα βρίσκεται αυτόν τον καιρό η διάσημη ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός και συγγραφέας Νία Βαρντάλος για να παρουσιάσει το θεατρικό της έργο με τίτλο «Μικρά, όμορφα πράγματα», που είναι βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο best-seller της Cheryl Strayed, σε μετάφραση και συν-σκηνοθεσία του Σπύρου Κατσαγάνη, μαζί με τους Δημήτρη Παπανικολάου, Δανάη Λουκάκη και Δημήτρη Κίτσο.
Η παράσταση που έσπασε ταμεία στα θέατρα των Ηνωμένων Πολιτειών και μετά παρουσιάστηκε σε δεκάδες χώρες του κόσμου, παρουσιάζεται στο Θέατρο Παλλάς, από τις 16 Μαΐου για λίγες μόνο παραστάσεις, ενώ πρόκειται για μια συλλογή αληθινών επιστολών, που γράφτηκαν σε μια λογοτεχνική στήλη μεγάλου αμερικάνικου περιοδικού, με τις απαντήσεις που δίνονταν στους αναγνώστες να αποτελούν ένα βάλσαμο ψυχής.
«Μικρά, όμορφα πράγματα»: Η υπόθεση του έργου
Το «Tiny Beautiful things» είναι η θεατρική διασκευή, που έχει πραγματοποιήσει η Nia Vardalos στο ομώνυμο best seller βιβλίο της Cheryl Strayed, μια συλλογή αληθινών επιστολών, που γράφτηκαν σε μια λογοτεχνική στήλη μεγάλου αμερικάνικου περιοδικού, επιστολές που θα μπορούσε να είχε γράψει ο καθένας μας, και στις οποίες η Strayed απαντά ως “Sugar”. Στις επιστολές αυτές οι αναγνώστες ανώνυμα, άνοιγαν την καρδιά τους στην Cheryl Strayed και μοιράζονταν προσωπικά τους θέματα. Η “Sugar” είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τους αναγνώστες της και απαντούσε με ευθύτητα μεν αλλά με αισιοδοξία και τρυφερότητα, αποτελώντας ένα βάλσαμο ψυχής σε όσους αναζητούσαν καθοδήγηση για εμπόδια, μεγάλα και μικρά.
Η Δανάη Λουκάκη, που επιλέχθηκε να ενσαρκώσει μερικούς από τους πολύ δυνατούς ρόλους του έργου μίλησε στην Κυριακάτικη Απογευματινή για την παράσταση που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή.
Πως παρουσιάζεται το έργο;
Πρόκειται για αυτοτελείς ιστορίες που έχουν όλες ως κεντρικό πρόσωπο τη Sugar (Νία Βαρντάλος), η οποία λαμβάνει επιστολές από τον κόσμο, δηλαδή από εμάς τους τρεις ηθοποιούς. Έτσι εμείς υποδυόμαστε πολλά πρόσωπα στο έργο περνώντας από τη μια ιστορία στην επόμενη. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνουμε και τη δική της ιστορία. Οι ιστορίες είναι θεραπευτικές για όλους μας. Το έργο καταλήγει σε μια θεραπευτική κατάσταση, που είναι το μοίρασμα. Δηλαδή το να μοιραστούμε το πρόβλημα μας, αυτό που μας βασανίζει. Και βέβαια το να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι τα βιώματα που έχει κάποιος, μπορεί να τα έχουν και πολλοί άλλοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι βασανιζόμαστε με ίδια πράγματα. Άρα έχουμε ο ένας τον άλλον.
Αυτές οι ιστορίες τι σου ξυπνούν από τα δικά σου βιώματα;
Υπάρχει ένα γράμμα προς το τέλος που ρωτάει τη Sugar τι θα συμβούλευες τον νεώτερο σου εαυτό. Αυτό με συγκινεί πολύ. Οι απαντήσεις που δίνονται σε αυτό το έργο με συγκινούν πολύ.
Εσύ ποια συμβουλή θα έδινες στον νεώτερο εαυτό σου;
Θα του έλεγα πράγματα που αναφέρονται μέσα στο έργο. Ότι δηλαδή έχεις μια ζωή και δεν είναι όλα τα πράγματα μόνο δουλειά, άγχος και αγωνία. Η ζωή φεύγει, μην τη χάσεις. Θα του έλεγα να πάρει τη ζωή λίγο πιο χαλαρά στην καθημερινότητα. Να μην αγχώνομαι πολύ. Γιατί η ζωή μας έχει μεγάλη σημασία, ενώ η καθημερινότητα όχι και τόσο.
Από πρωταθλήτρια Ελλάδος, που ήσουν, πως έφτασες σήμερα στο θεατρικό σανίδι και τα τηλεοπτικά πλατώ;
Υπάρχουν μερικά πράγματα στη ζωή που σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις. Έτσι τυχαία κι εγώ ανακάλυψα την κλίση μου προς αυτό. Ανακάλυψα ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Επειδή έβλεπα πολύ θέατρο και σινεμά από πολύ μικρό παιδί, κάποια στιγμή στην εφηβεία μου στρόφαρα λίγο περίεργα. Γιατί θυμάμαι ακριβώς και τη στιγμή. Σε μια ταινία που έβλεπα ήθελα απλώς να μπω μέσα στην οθόνη του κινηματογράφου. Και αυτή η στιγμή ήταν ανατρεπτική για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Ήταν σαν να βρήκα ξαφνικά το νόημα μου. Αλλά συνέχισα τον αθλητισμό μέχρι το Πανεπιστήμιο, όπου τελείωσα την Αγγλική Φιλολογία. Αλλά μετά η υποκριτική ήρθε και μου χτύπησε την πόρτα. Μπήκα σε θεατρική ομάδα με τη Σοφία Φιλιππίδου στην Αθήνα, η οποία ήταν η πρώτη μου δασκάλα. Τελείωσα το πανεπιστήμιο, πήγα με υποτροφία στο Λονδίνο όπου σπούδασα σκηνοθεσία και μετά μπήκα στο Θέατρο Τέχνης στα 25 μου.
Έχεις ποτέ χρειαστεί μια καθοδήγηση για εμπόδια, όπως συμβαίνει στο έργο;
Ναι, κάνω 12 χρόνια ψυχοθεραπεία, η οποία μου έχει αλλάξει τη ζωή. Ξεκίνησα στα 25 μου. Εκεί με οδήγησε η ανάγκη ότι δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω ποια είμαι, τι είναι η ζωή και τι γίνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις. Δηλαδή πράγματα που νομίζω όλους τους απασχολούν.
Πως είναι τώρα η συνεργασία σου με τη Νία Βαρντάλος;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη είναι μοναδική αυτή η συνεργασία. Η Νία είναι πάρα πολύ δοτικός και ευγενικός άνθρωπος. Δεν το παίζει αυθεντία, στη συμπεριφορά της είναι ισότιμη με όλους μας. Στις πρόβες, υπάρχει πολλή δημοκρατία, κάτι που στο θέατρο στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Εδώ υπάρχει η αυθεντία του σκηνοθέτη, που κάποιες φορές ίσως το χρειάζεσαι, αλλά η Νία σε βάζει να οριοθετηθείς μόνος σου. Κάναμε πρόβα μόνο 18 μέρες. Και στήσαμε το έργο αμέσως γιατί ξέραμε από πριν τα λόγια. Χωρίς εξαντλητικές πρόβες.
Ως Ελληνίδα ηθοποιός τι έμαθες από μια διεθνή συνεργασία με αμερικανικό τρόπο σκέψης;
Έμαθα ότι όσο πιο γειωμένος είσαι, τόσο το καλύτερο. Όλο το ύφος και το τουπέ είναι περιττά πράγματα, όταν κάνεις τη δουλειά σου καλά. Δυστυχώς οι Έλληνες σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί- φίρμες το έχουν αυτό. Αλλά το ότι ένας αστέρας του Χόλιγουντ έρχεται στην Ελλάδα και φέρεται με τέτοια απλότητα όπως κάνει η Νία, είναι αποκαλυπτικό.
Τι είδε σε εσένα που σε επέλεξε για την παράσταση αυτή;
Επειδή η Νία έχει πολλή μεγάλη πείρα, νομίζω της άρεσε πάνω μου, αυτό που είπε και η ίδια στη συνέντευξη τύπου. Έψαχνε μια νέα ηλικιακά ηθοποιό που να έχει το βλέμμα, τη ματιά και σε άλλες ηλικίες. Να έχει ένα εύρος ηλικιακό.
