Τρεις Έλληνες καλλιτέχνες του εξωτερικού ανεβάζουν παράσταση για τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα 200 χρόνια από την δολοφονία της
Από τις 31 Μαΐου έως τις 4 Ιουνίου
Η σκηνοθέτις και ηθοποιός Αναστασία Ρεβή μιλάει στο parapolitika.gr για την παράσταση “Καπετάνισσα Λασκαρίνα” στην οποία πρωταγωνιστεί στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός
Το θεατρικό έργο “Καπετάνισσα Λασκαρίνα” σε κείμενο των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου και σε σκηνοθεσία και ερμηνεία της Αναστασίας Ρεβή θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός από τις 31 Μάϊου έως τις 4 Ιουνίου, για 5 μόνο παραστάσεις. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Hydrama, στην Ύδρα τον Αύγουστο του 2024 και το 2025 παρουσιάζεται στο Λονδίνο στο πλοίο Theatre Ship ως πολιτιστικό γεγονός της Ελληνικής Πρεσβείας Λονδίνου στις 22 Μαΐου 2025, ημερομηνία επετειακή των 200 χρόνων από την δολοφονία της σπουδαίας Ελληνίδας.
Καπετάνισσα Λασκαρίνα: Η υπόθεση του έργου
Το έργο είναι ένας μονόλογος εμπνευσμένος από την πολυτάραχη ζωή της Λασκαρίνας Πινότση -Μπουμπουλίνας που αποτέλεσε ορόσημο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και μια από τις πρώτες Ναυάρχους της Παγκόσμιας Ιστορίας. Ο πόλεμος, οι έρωτες και οι απώλειες σφυρηλάτησαν την προσωπικότητά της και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα της στο χρόνο ως σύμβολο φεμινισμού και διαρκούς αγώνα για την ελευθερία.
Βαθιά ευαίσθητη μα και ανθρώπινη η “Καπετάνισσα Λασκαρίνα” έρχεται να φωτίσει όλες εκείνες τις άγνωστες πτυχές της ζωής μια γυναίκας που πολλοί ξέρουν, αλλά λίγοι γνωρίζουν, μακριά από ιστορικά κλισέ.
Η Λασκαρίνα Πινότση - Μπουμπουλίνα υπήρξε φεμινίστρια πριν από τον φεμινισμό, έζησε τη ζωή της ενάντια στην πατριαρχία, δάμασε τα κύματα της θάλασσας, ερωτεύτηκε, μεγάλωσε μόνη της τα παιδιά της, οδήγησε στρατιώτες στη μάχη, ονειρεύτηκε την ελευθερία, πολέμησε για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και παρέμεινε Καπετάνισσα μέχρι την δολοφονία της.
Αγάπησε τη θάλασσα όσο τίποτε και τόλμησε το ακατόρθωτο. Μέσα από αυτή την παραγωγή που εστιάζει στην πολυτάραχη ζωή της έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της, που ανήκει στο πάνθεον των γυναικών που άλλαξαν τον κόσμο.
Η σκηνοθέτις και ηθοποιός Αναστασία Ρεβή μιλάει σήμερα στα parapolitika.gr για αυτήν την ξεχωριστή παράσταση που ξεκινάει σε λίγες μέρες στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός.
Αν και ζείτε στο Λονδίνο, ανεβάζετε το θεατρικό έργο καπετάνισσα Λασκαρίνα. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη ζωή και το έργο της;
Οι ξεχωριστές γυναίκες πάντα με ενδιέφεραν, γι αυτό και σε διαφορετικές εποχές της καλλιτεχνικής μου διαδρομής έχω ασχοληθεί με γυναίκες που έγραψαν την δική τους προσωπική ιστορία. Αυτή την εποχή με γοητεύει η Καπετάνισσα! Η Λασκαρίνα Πινότση-Μπουμπουλίνα υπήρξε φεμινίστρια πριν απο τον φεμινισμό, έζησε τη ζωή της ενάντια στην πατριαρχία, δάμασε τα κύματα της θάλασσας, ερωτεύτηκε, μεγάλωσε μόνη της τα παιδιά της, οδήγησε στρατιώτες στη μάχη, ονειρεύτηκε την ελευθερία, πολέμησε για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και παρέμεινε Καπετάνισσα μέχρι την δολοφονία της. Αγάπησε τη θάλασσα όσο τίποτε και τόλμησε το ακατόρθωτο. Εχει δηλαδή όλα εκείνα τα συστατικά που εμένα με συνεπαίρνουν.
Ο μονόλογος αυτός έχει γραφτεί απο δύο νέους ταλαντούχους συγγραφείς, τον Μιχάλη Δαρνάκη ο οποίος επίσης ζει στο Λονδίνο και την Μαρία Λαφτσίδου η οποία ζεί στην Ελβετία, οπότε και οι τρεις είμαστε Ελληνες του εξωτερικού. Πρόκειται για ωραία γραφή και δομή θεατρικού λόγου η οποία φωτίζει την ανθρώπινη υπόσταση της Λασκαρίνας μέσα από μια σύγχρονη ματιά που κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία και στα ιστορικά γεγονότα. Είναι ένα θεατρικό έργο για μία ηθοποιό και αυτό είναι δελεαστικό για ένα καλλιτέχνη. Μετά απο τόσα χρόνια σκηνοθεσίας, η δυνατότητα της ερμηνείας ενός τέτοιου χαρακτήρα είναι για μένα απελευθερωτική. Η παράσταση εστιάζει στην πολυτάραχη ζωή της και δίνει την δυνατότητα στους θεατές να γνωρίσουν και να κατανοήσουν μια γυναίκα που έζησε μπροστά απο την εποχή της και που ανήκει στο πάνθεον των γυναικών που άλλαξαν τον κόσμο.
Το έργο εκτός των άλλων παρουσιάστηκε και στο Λονδίνο. Ποιά ήταν η ανταπόκριση του κοινού εκεί;
Το έργο παρουσίαζεται για πρώτη φορά στο Λονδίνο σε λίγες μέρες , στις 22 Μαίου για μία και μοναδική επετειακή παράσταση μια και κλείνουν 200 χρόνια απο το θάνατο της. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα δολοφονήθηκε στις 22 Μαίου του 1825 και για αυτό το λόγο η παράσταση παρουσίαζεται ως αποκλειστική εκδήλωση της Ελληνικής Πρεσβείας του Λονδίνου και πραγματοποιείται μέσα σε πλοίο στον Τάμεση για συγκεκριμένο αριθμό προσκεκλημένων θεατών, στα ελληνικά και με αγγλικούς υπότιτλους. Την ανταπόκριση της εδώ στο Λονδίνο θα την δούμε εντός των ημερών. Αμέσως μετά η παράσταση έρχεται στην Αθήνα όπου κάνει πρεμιέρα στις 31 Μαίου στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός πριν συνεχίσει το ταξίδι της σε άλλες πόλεις.
Πιστεύετε ότι λείπουν οι ηγετικές φυσιογνωμίες σαν της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας στην εποχή μας;
Η κάθε εποχή έχει τους ήρωες της που τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζονται εν ζωή. Κάθε εποχή έχει εκείνους που πολεμούν επώνυμα κι ανώνυμα και που σηκώνουν στους ώμους τους τη φωνή των λαών για δικαιοσύνη. Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες του μεγέθους της Μπουμπουλίνας στις εμπόλεμες ζώνες του σήμερα. Είμαι σίγουρη ότι απο την Παλαιστίνη, μέχρι το Ιραν, την Αφρική και την Λατινική Αμερική υπάρχουν Λασκαρίνες που ματώνουν για «Ελευθερία και Δημοκρατία, αξίες ιερές και παναθρώπινες” όπως ακούγεται και κάποια στιγμή στην παράσταση. Είμαι σίγουρη ότι και στις μη εμπόλεμες ζώνες , παραδειγματικά αναφέρω την Ελλάδα του σήμερα, υπάρχουν οι Λασκαρίνες εκείνες που κάνουν τον δικό τους αγώνα για Δικαιοσύνη. Οταν κοιτάζουμε τα μάτια αυτών των γυναικών όλοι ξέρουμε ποιές είναι.
Έχετε επιλέξει να ζείτε και να δημιουργείτε καλλιτεχνικά στην Βρετάνια. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του κοινού της Ελλάδας με το κοινό της Βρετανίας;
Η εμπειρία μου είναι σαφώς μεγαλύτερη σχετικά με το Λονδρέζικο κοινό, αρκετά μεγάλη σχετικά με το κοινό των Διεθνών Θεατρικών Φεστιβάλ και σαφώς μικρότερη σε σχέση με το Ελληνικό κοινό. Εχω όμως την αίσθηση ότι ανεξαρτήτου τόπου και ταυτότητας το κοινό συνδιαλλέγεται με το καλλιτεχνικό έργο, οπότε θα έλεγα ότι δεν έχει σημασία ποιοί είναι οι θεατές, σημασία έχει ποιό είναι το καλλιτεχνικό έργο. Σε οποιαδήποτε πόλη και με οποιαδήποτε γλώσσα, χρώμα, εθνικότητα ο τρόπος που σου σφίγγει το χέρι ο θεατής όταν τον έχει αγγίξει η παράσταση είναι αυτό που εγώ κρατώ σαν δώρο.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες κάνοντας τις δικές σας παραγωγές στη Βρετανία; Κι αν ναι ποιές είναι αυτές;
Εχω δουλέψει πολύ σκληρά και δεν μου έχει χαριστεί τίποτα. Εχω ζήσει με ελάχιστα χρήματα και έχω περάσει δύσκολες εξετάσεις σε πολλά επίπεδα για να σταθώ επαγγελματικά εδώ που βρίσκομαι τώρα. Στο Λονδίνο ήρθα σε νεαρή ηλικία και χωρίς να έχω πίσω μου οικογένεια με οικονομική άνεση, επιρροή ή διασυνδέσεις και επίσης χωρίς να γνωρίζω κανένα, οπότε ότι έχω καταφέρει το έχω καταφέρει μόνη μου μέσα απο τη δουλειά μου. Ο χώρος της σκηνοθεσίας υπήρξε παραδοσιακά ανδροκρατούμενος, ειδικά στα πρώτα μου βήματα όπου ο σεξισμός ήταν ευδιάκριτος στην κάθε μέρα μια και δεν υπήρχαν πολλές γυναίκες σκηνοθέτιδες. Στο Λονδίνο λοιπόν, όπου εχω ζήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου έπρεπε τα πρώτα χρόνια να αποδείξω δυό και τρεις φορές παραπάνω την ικανότητά μου να σκηνοθετήσω ένα έργο και να ηγηθώ μιας ομάδας. Έπρεπε να αποδεικνύω συνεχώς και καθημερινά το αυτονόητο. Εμαθα νωρίς ότι Τέχνη σημαίνει Πειθαρχία και Τόλμη ταυτόχρονα, αυστηρές συνθήκες εργασίας, ατέλειωτες ώρες έμπνευσης και δημιουργίας, εμαθα να δοκιμάζω το αδύνατο, να βλέπω τη ζωή σε άλλο επίπεδο, να έχω δικαίωμα στον πειραματισμό, στο λάθος, στην επιτυχία ή στην αποτυχία. Εμαθα να δουλεύω, να δημιουργώ και να υπάρχω στην τεράστια αγορά της θεατρικής Λονδρέζικης σκηνής.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους ανθρώπους που θα ήθελαν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και εκτός Ελλάδας;
Να ακολουθήσουν το όνειρο. Να μην χάσουν τη φρεσκάδα τους. Να ταξιδέψουν να διαβάσουν, να δοκιμάσουν. Να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά, να γιορτάσουν τη νιότη τους, να είναι ευγενείς, να αναπτύξουν κριτική ματιά, να χαίρονται, να τολμούν. Να ζήσουν το πολύ! Οι καλλιτέχνες οφείλουμε να είμαστε μεγάλοι.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Ευμολπιδών 13, Αθήνα
τηλ. 210 3454831
Καπετάνισσα Λασκαρίνα
των Μιχάλη Δαρνάκη & Μαρίας Λαφτσίδου
με την Αναστασία Ρεβή
