Ένα μεγάλο πάρτι γεμάτο χορό, τραγούδι, χαρά και συγκίνηση στήνει και φέτος στη σκηνή του Παλλάςη miss musical Θέμις Μαρσέλλου, όπου η μαγική ζωντανή ορχήστρα της συναντά μερικούς από τους πιο ταλαντούχους έλληνες ηθοποιούς στο διάσημο και πολυβραβευμένο μιούζικαλ «Annie» των Thomas Meehan, Charles Strouse και Martin Charnin.
Annie: Ένα βραβευμένο μιούζικαλ
Το «Annie», βασισμένο στο κόμικ «Little Orphan Annie» του Χάρολντ Γκρέι, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1977 στο Broadway και κατέκτησε 7 βραβεία TONY, μεταξύ των οποίων το Best Musical. Από τότε παίζεται αδιάκοπα σε όλο τον κόσμο, ενώ έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο οκτώ φορές. Τα τραγούδια του, όπως το “Tomorrow” και το «It’s the Hard-Knock Life», παραμένουν ύμνοι της αισιοδοξίας και της δύναμης της ψυχής.
Η υπόθεση του έργου μας μεταφέρει στη Νέα Υόρκη του 1933, όπου ένα κοριτσάκι η Annie, ζει σ’ ένα ορφανοτροφείο θηλέων και ονειρεύεται τους γονείς της οι οποίοι την εγκατέλειψαν στο ορφανοτροφείο όταν γεννήθηκε, αφήνοντας ένα γράμμα που έγραφε ότι θα γυρίσουν να την πάρουν. Το ορφανοτροφείο διευθύνει η μις Χάνιγκαν που σιχαίνεται τα παιδιά και έτσι τα κοριτσάκια του ορφανοτροφείου περνάνε πολύ δύσκολα. Ώσπου μια μέρα, η γραμματέας του δισεκατομμυριούχου ‘Ολιβερ Γουώρμπακς επισκέπτεται το ορφανοτροφείο και διαλέγει την Annie για να περάσει τις διακοπές των Χριστουγέννων στην έπαυλη του Γουώρμπακς, για να βελτιωθεί η δημόσια εικόνα του. Η Annie καταφέρνει να του κλέψει την καρδιά. Ο σκληρός επιχειρηματίας γίνεται σαν μικρό παιδί δίπλα της, ανακαλύπτει ξανά τις αξίες και τις χαρές της ζωής και ζητάει να την υιοθετήσει.
H Annie στο Παλλάς
Το σκηνικό παιχνίδι πάνω σε αυτήν την ιστορία διανθίζεται φέτος υπέροχα από τη μαγική συνταγή Θέμις Μαρσέλλου (σκηνοθεσία-στίχοι) - Άννα Αθανασιάδη (χορογραφίες) - Παναγιώτα Κοκορού (κοστούμια) - Μανώλης Παντελιδάκης (σκηνικά)- Νικόλας Γουάστωρ (Διεύθυνση ορχήστρας), οι οποίοι ως καλλιτέχνες πρώτης γραμμής και συνεργάτες για χρόνια πάνω στο μουσικό θέατρο, έχουν σημειώσει μεγάλες επιτυχίες στην πορεία τους.
Στην παράσταση πρωταγωνιστές είναι η Άνυ, ρόλο τον οποίο κρατάει η μικρή Μυρτώ Φαραζή και έξι ακόμα παιδιά που τραγουδούν και χορεύουν με ιδιαίτερη χάρη. Τα όνειρα και οι ελπίδες μερικών ορφανών παιδιών να βρουν μια οικογένεια διαχέονται παντού στην αίθουσα απ’άρχής του έργου. Η μουσική δίνει ρυθμό στις φωνές τους και τα μικροσκοπικά σωματάκια τους χορεύουν με δύναμη. Οι θεατές αρχίζουν να ρουφούν αθωότητα από τα μικρά προσωπάκια και οι στίχοι των τραγουδιών αρχίζουν να ξύνουν την ψυχή τους. «Ο ήλιος θα βγει αύριο, πρέπει να περιμένω μέχρι αύριο, έλα ό,τι και να γίνει Αύριο, σ’ αγαπάω Αύριο» λέει το θρυλικό «Tomorrow».
Τη γλυκιά ατμόσφαιρα σπάει η κακιά και δύστροπη διευθύντρια Μις Χάνιγκαν. Η Μαρία Κατσανδρή, που ενδύεται τον ρόλο αυτό, δημιουργεί μια περσόνα προς αποφυγή, αλλά κατά βάθος πολύ τρυφερή, παρουσιάζοντας με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο το γεγονός ότι η κακία δημιουργείται στον άνθρωπο από τις δυσκολίες τις φτώχειας, τον στενό τρόπο σκέψης, τη μοναξιά, αλλά και την άρνηση της καλοσύνης. Η αντίθεση της με τα παιδιά βοηθάει στο να τονιστεί ακόμα περισσότερο η ανάγκη των παιδιών για αγάπη και αγκαλιά.
Στη συνέχεια η ιστορία μεταφέρεται στον κόσμο των μεγάλων και στην αναζήτηση της ευτυχίας στο λάθος δρόμο του χρήματος. Ο Όλιβερ Γουόρμπακς έχει δισεκατομμύρια, αλλά είναι στεγνός από αγάπη. Ο Γιάννης Στάνκογλου, που τον υποδύεται, με την ωραία θεατρική του μετάβαση από τον ψυχρό πλούσιο επαγγελματία, που ελέγχει όλη την Αμερική με τη δύναμη του, στον τρυφερό άντρα που αγκαλιάζει και υιοθετεί ένα ορφανό παιδί, στροβιλίζει την ψυχή μας προς το συναίσθημα. Η Δανάη Παππά ερμηνεύει τη Γκρέις Φάρελ, τη γραμματέα του. Αυτός ο ρόλος είναι στο έργο σαν το χέρι εκείνο που στρίβει την κάνουλα για να ρεύσει το νερό. Που κλείνοντας το μάτι στους άντρες, θυμίζει πως όση οικονομική δύναμη έχουν όλοι οι άντρες μαζί, τόση και περισσότερη έχει μια γυναίκα μόνη της στο θέμα της αγκαλιάς ενός παιδιού, που είναι ο ομφαλός της γης. Η Δανάη Παπά με την τσαχπινιά της, αλλά και την ωραία κορμοστασιά της δίνει ωραία αυτόν τον συμβολισμό.
Ωστόσο, επειδή το καλό και το κακό πηγαίνουν πάντα αγκαζέ στη ζωή, στο έργο βλέπουμε και τον πονηρό αδερφό της μις Χάνιγκαν, Ρούστερ, μαζί με τη συμβία του. Ο Αργύρης Αγγέλου και η Κατερίνα Σούσουλα, "χτίζουν"ένα πολύ δεμένο δίδυμο της σκηνής και παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν με ιδιαίτερη χάρη θυμίζοντας στα παιδιά πως υπάρχουν και κακοί άνθρωποι, που βέβαια στο τέλος τιμωρούνται.
Το τραγούδι «It’s the Hard-Knock Life», που λένε τα παιδιά, λέει «Στο ορφανοτροφείο κανείς δεν είναι εκεί όταν τα όνειρά σου τη νύχτα γίνονται ανατριχιαστικά, κανείς δεν νοιάζεται αν μεγαλώνεις ή μικραίνεις, κανείς δεν σου στεγνώνει τα μάτια όταν βρέχονται και κλαίνε». Όμως η παράσταση γίνεται γιορτή όταν όλα αυτά ανατρέπονται και κερδίζει η ελπίδα. Η μουσική σε πάει στα ωραία, σε εξυψώνει. Τα μηνύματα αισιοδοξίας τρυπώνουν μέσα σου. Τα παιδιά χειροκροτούν συγκινημένα. Έχουν καταλάβει πολλά και χρήσιμα από το έργο.
Ο εκαιδευμένος σκύλος -ηθοποιός που εμφανίζεται στη σκηνή μαζί με την μικρή Άνυ αποτελεί μια ακόμα έκπληξη για όλους.
<
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
“ANNIE” - ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ
Κείμενο: Thomas Meehan
Μουσική: Charles Strouse
Στίχοι: Martin Charnin
Σκηνοθεσία - Απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου
Μουσική Διεύθυνση - Προετοιμασία Ορχήστρας: Νικόλας Γουάστωρ
Μουσική Διεύθυνση - Φωνητική Διδασκαλία: Βασίλης Αλεβίζος
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη
Κουστούμια: Παναγιώτα Κοκορού
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου - Γιώργος Τέλλος
Video Art: Κάρολος Πορφύρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλάτου
En
