Την θρυλική Λένι Ρίφενσταλ, τη σκηνοθέτιδα πίσω από την κάμερα του ναζιστικού καθεστώτος, που ύμνησε όσο κανείς την εξουσία του Χίτλερ, υποδύεται φέτος στη σκηνή του Μικρού Κεραμεικού η Άννα Ανδριανού στο έργο «Η ΛΕΝΙ ΡΙΦΕΝΣΤΑΛ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ;» του Άγγελου Ανδρεόπουλου σε σκηνοθεσία Βάνας Πεφάνη. Η γωστή ηθοποιός που διεισδύει στην ζωή αυτής της αμφιλεγόμενης γυναίκας, που άλλαξε την ιστορία του σινεμά με τα αριστουργήματα της, μίλησε στην Κυριακάτικη Απογευματινή για την παράσταση και για τα όρια ανάμεσα στην Τέχνη και την ηθική.

Πως επιλάξατε αυτό το έργο;

Έψαχνα ένα έργο που να έχει έντονο κοινοπολιτικό μήνυμα και παράλληλα υπαρξιακό. Όχι όμως με τη στενή κομματική έννοια. Αλλά κάτι που να φορά όλον τον κόσμο. Η Λένι Ρίφενσταλ ήταν η καλύτερη σκηνοθέτις του κινηματογράφου στη Γερμανία την εποχή του Χίτλερ. Έφτιαξε εικόνες που την εποχή του ’30 και του ‘40 δεν είχαν προϋπάρξει. Εικόνες με έντονο σουρεαλισμό και ποίηση. Ήταν χορεύτρια και ηθοποιός αλλά το όνειρό της ήταν να κάνει δικές της ταινίες.

Τι σας συγκλονίζει από τη ζωή της;

Το ότι αυτή η γυναίκα με αυτήν την απίστευτη ευαισθησία απέναντι στην Τέχνη της, είχε τη δύναμη και την απάθεια να συνεργαστεί με τον Χίτλερ και να γίνει ο άνθρωπος που με τις ταινίες του έκανε τη μεγαλύτερη προπαγάνδα για το Τρίτο Ράιχ.

Γιατί αυτή η γυναίκα ύμνησε τον Χίτλερ όσο κανείς;

Γιατί πολύ απλά αυτό την συνέφερε. Το όνειρό της ήταν να κάνει ταινίες και γιατί το Τρίτο Ράιχ και ο Χίτλερ, τον οποίο η ίδια προσέγγισε, τις έδωσαν αυτή τη δυνατότητα. Η Λένι πούλησε τον εαυτό της στο διάβολο και το είπε και η ίδια στην αυτοβιογραφία της ότι «εγώ ορκίστηκα ότι θα κάνω αυτά που θέλω πουλώντας τον εαυτό μου στον διάβολο. Και θα κοιμηθώ μαζί του και θα πουλήσω σε αυτόν το ταλέντο και την ψυχή μου. Και αν θελήσω να ξεπεράσω και τα 100 για να κάνω αυτά που θέλω, ο διάβολος θα μου δώσει και άλλα χρόνια» όπως και έγινε γατί πέθανε 101 ετών. Έκανε πολλά αριστουργήματα. Όταν όμως τελείωσε ο πόλεμος κανείς δεν χρηματοδοτούσε τις ταινίες της γιατί είχε πια ταυτιστεί με τον Χίτλερ.

Πόσα χρόνια υπηρέτησε τον Χίτλερ;

Από το 1932 μέχρι το 1945 που την συνέλλαβαν. Μέσα σε αυτήν την περίοδο είχε κάνει εκπληκτικά πράγματα. Το «Ολυμπία», που παρουσιάζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο το 1936 είναι ένα έργο υπέροχο πάνω στην Αρχαία Ελλάδα. Δείχνει τους αρχαίους ναούς, τους κίονες και κάποια στιγμή ζωντανεύουν τα αγάλματα, επειδή η Λένι ανακάλυψε μια τεχνική με την οποία ταύτισε τα αγάλματα με τους αληθινούς αθλητές. Η ίδια έλεγε πάντα πως δεν είχε καμία σχέση με την πολιτική. Όμως η στάση της ήταν πολιτική. Έλεγε ότι η Τέχνη δεν έχει ηθική. Λάθος. Η μεγάλη Τέχνη έχει μόνο ηθική. Ο Σαίξπηρ, η Αρχαία Τραγωδία και άλλα μεγάλα έργα έχουν πάντα ηθική.

Υπήρχε και ερωτικό στοιχείο ανάμεσα τους;

Ίσως ναι, γιατί λέει ότι έπεσε θύμα της γοητείας αυτού του ανθρώπου. Λέγεται οτι υπήρχε αυτό το στοιχείο. Αλλά αυτήν δεν την ενδιέφεραν πολύ αυτά. Ήταν εντελώς αμορραλίστρια. Θα έκανε τα πάντα προκειμένου να κάνει τη δουλεία της.

Άλλαξε την ιστορία του σινεμά;

Ναι βέβαια. Έβαλε στις ταινίες της τεχνικές που δεν υπήρχαν έως τότε, αντίστροφες λείψεις, υποβρύχιες λείψεις και πολλά άλλα. Όλα αυτά δεν υπήρχαν ούτε σαν σκέψη έως τότε.

Τι περιγράφει το έργο;

Είμαστε στο τώρα όπου ένας σύγχρονος δημοσιογράφος συνομιλεί μαζί της. Αυτή λέει απίστευτα ψέμματα ότι δεν είχε καταλάβει ποτέ ότι ο Χίτλερ έκανε εγκλήματα, ούτε ήξερε για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέχρι τέλους επέμενε ότι αυτή έκανε μόνο τέχνη. Η συνέντευξη αυτή είναι μια φοβερή κόντρα ανάμεσα στους δύο. Βλέπουμε και την κακή σχέση με τον πατέρα της, ο οποίος την υποτιμούσε, δεν θαύμασε ποτέ το ταλέντο της. Και από την άλλη η μητέρα της ήταν υπερφιλόδοξη και έκανε τα πάντα για να γίνει διάσημη η κόρη της.

Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος εσωτερικός πόνος αυτής της γυναίκας;

Η ίδια μιλάει για τραύμα. Θεωρεί πως το τραύμα της ήταν η απόρριψη του πατέρα της. Δεν είχε ποτέ μαζί του καθόλου καλή σχέση. Ήταν ένας σκληρός άνθρωπος, υλιστής. Και ο πρώτος της έρωτας ήταν ένας αξιωματικός της αστυνομίας που πραγματικά της φέρθηκε πάρα πολύ σκληρά. Την χώρησε γιατί αυτή ήθελε να γίνει χορεύτρια και αυτός της είχε πει ότι μια χοεύτρια δεν είναι αξιοπρεπής σύζυγος. Οπότε στο πρόσωπο αυτού του άντρα φαίνεται ότι ερωτεύτηκε το τραύμα της. Και με τις ταινίες της με τις οποίες ύμνησε τον Χίτλερ, ουσιαστικά έκανε και αυτή το ίδιο. Αντί να τους νικήσει αυτούς τους αντρές, τους δικαίωσε.

Οι ταινίες της γίνονταν κατ’εντολή του Χίτλερ;

Ναι ακριβώς. Έφτιαχνε καθαρά προπαγανδιστικές ταινίες σαν ντοκυμαντέρ. Παρουσιάζαν τον Χίτλερ να μιλάει σαν σωτήρας και έδειχνε τα πλήθη να τον επευφημούν. Είχαν μια παραμυθένια και ποιητική απόδοση. Αλλά παράλληλα δημιουργούσε και δικές της ταινίες με δική της μυθοπλασία.

Ο Χίτλερ της έδινε χρήματα;

Ναι βέβαια. Και όχι μόνο χρήματα, της έδινε και πάρα πολλές παροχές. Όταν έκανε ταινίες είχε στη διάθεσή της 18 οπερατέρ και 19 βοηθούς. Είχε ότι μέσα ήθελε. Και αυτές οι ταινίες προβάλονταν παντού, σε όλον τον κόσμο.




Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή την Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2025


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η ΛΕΝΙ ΡΙΦΕΝΣΤΑΛ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ; του Άγγελου Ανδρεόπουλου

2ος χρόνος- Για λίγες παραστάσεις

Σκηνοθεσία-Διασκευή κειμένου: Βάνα Πεφάνη
Παίζουν: Άννα Αδριανού και Βασίλη Αφεντούλη

Κάθε Σάββατο στις 21.00
Θέατρο ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ: Ευμολπιδών 13, Αθήνα -Τηλέφωνο: 21 0345 4831

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: https://www.ticketservices.gr/event/i-leni-rifenstal-koimatai-ta-vradia/