"Τα σκιάχτρα πέτα στα πιο βαθιά πηγάδια, ελευθερώσου και ανάπνεε τα βράδια." Το «Ψ.» είναι ένα σύγχρονο θεατρικό έργο για δύο πρόσωπα, που με χιούμορ, συγκίνηση, ανατροπές και τραγούδια που ερμηνεύονται ζωντανά μάς ταξιδεύει ανάγλυφα στην Ψυχή όσων μεγάλωσαν σιωπώντας μα παλεύουν να ελευθερωθούν από τις μέσα Ντουλάπες. Μια ιαματική παράσταση για τη σχέση με τον Άλλο μα και με τον Εαυτό μας, ψηλαφώντας τη φωνή που ζητά να ακουστεί. Πλήρως ανανεωμένο, με νέα διανομή και σκηνοθετική ματιά, το Ψ. πλάθει ανάγλυφα μια ιστορία για τα στόματα που (μας) κλείνουν και (μας) κλείνουμε και αναρωτιέται «Ως πότε;» Αν έχεις κρυφτεί ποτέ σε ντουλάπα, αν έχεις μιλήσει φωναχτά μόνο από μέσα σου, αν έχεις γελάσει ενώ πονούσες — τότε ξέρεις. Το «Ψ.» σε αναγνωρίζει. Και σου κλείνει το μάτι.

Η υπόθεση και οι ήρωες

Το «Ψ.» είναι ένα θεατρικό «pasodoble». Μία νεαρή γυναίκα συναντά αναπάντεχα ένα υπερβατικό μα και οικείο Πλάσμα. Μαζί επιδίδονται σε μία γοητευτική και οδυνηρή ταυρομαχία, με διακύβευμα την επιβίωση. Εκείνη αποπειράται να ξεμυτίσει από το λαβύρινθο της Ντουλάπας της. Εκείνος της προσφέρει τρυφερά ως μίτο το ταξίδι τους προς το Μέσα. Θα τα καταφέρουν;

Οι ήρωες: Ψουψούλα Καθαρίζου – Παρκετέζα: Το καλύτερο Φτερό στην πιάτσα. Μεγαλωμένη τη δεκαετία του ’90, αγαπάει τον Πάτρικ Σουέιζι και το Χάρη Χάρμα. Ζει πολλές παράλληλες ζωές (μέσα στη ντουλάπα της) αλλά έξω από αυτήν… σιωπή.

Ψ.: Μυστήριος τύπος με πολλά πρόσωπα. Εμφανίζεται απρόσκλητος και ρωτάει ασταμάτητα. Συνέντευξη, συνεδρία, συγκατοίκηση ή συνενοχή;

Χάρης Χάρμας: Ο δάσκαλος της 6ης Δημοτικού. Ο Χάρης ήταν Χάρμα, αλλά είχε χάλια κάρμα.

Λιλίκα Καλημέρη: Influencer της Ανατολικής Πελοποννήσου. Οι Λιλίκες και οι Αυλές έχουν τις τύχες τις καλές.

Η παράσταση και η δημιουργική ομάδα

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Άλκηστη Ηλιάδη

Σκηνογραφική επιμέλεια: Πηνελόπη Μωρούτ

Σχεδιασμός φωτισμού: Άλκηστη Ηλιάδη | Τάσος Αλατζάς

Κινησιολογία – Χορός: Πηνελόπη Μωρούτ

Πρωτότυπη μουσική & ενορχήστρωση: Οδυσσέας Αποστολόπουλος

Στίχοι: Άλκηστη Ηλιάδη

Artwork: Δήμητρα Αποστολοπούλου

Ειδικές κατασκευές: Χρήστος Αποστολόπουλος | Αναστασία Κουρή

Φωτογραφία: Δώρα Δημητρίου | Elisabeth Papagiannidi

Videography - Video editing: Γεράσιμος Δ. Κολαΐτης

Υπεύθυνος Social Media: Δημήτρης Μιχαηλίδης

Make-up artist: Μαρία Νόρρα

Ηχογραφήσεις | Mastering: PROVA MUSIC STUDIOS – Λουκάς Λυμπέρης | Χρήστος Βεντουράς

Κιθάρες: Νίκος Αρβανίτης

Φωνητικά: Οδυσσέας Αποστολόπουλος - Άρις Λεοντόπουλος

Οργάνωση παραγωγής: CICADART

Παίζουν: Τάσος Αλατζάς | Άλκηστη Ηλιάδη

Σημείωμα συγγραφέα – σκηνοθέτη

Η Ψουψούλα ζει μέσα μου χρόνια. Μα και μέσα στον καθένα μας. Και παρέα της ζει κι ο Ψ.. Θέλουν – δε θέλουν, το παιχνίδι είναι για δύο. Και κάποτε πρέπει να τα βρουν. Αν δεν αλληλοφαγωθούν. Μέχρι τότε, εκείνη θα καθαρίζει μανιωδώς πνίγοντας βουβά τον εαυτό της στη σαπουνάδα. Δεν θα αντέχει τα στραβά κάδρα μα θα κάνει τα στραβά μάτια. Μια στρουθοκάμηλος με τα όλα της. Κι εκείνος περιμένει. Υπομένει. Επιμένει. Εμμένει. Αλλά τελικά μένει;

Το τρυφερό και βίαιο ταξίδι προς τα μέσα μας δεν έχει επιστροφή. Είναι αστείο και πικρό. Σαν παραμύθι με χίλια πρόσωπα που ζουν μόνο γιατί τα θυμόμαστε. Στην κατάδυση αυτή, γνώριμοι συνοδοιπόροι τα τραύματά μας, στερημένα από το φως, ξεπηδούν αγκαθωτά. Πώς να τα ψηλαφίσεις χωρίς να τρυπηθείς; Ας γίνει σαν παιχνίδι. Για να ειπωθούν τα απλά, για να κριθούν τα μεγάλα.

Κι ανάμεσα στα παιχνίδια μας, τραγούδια. Νησίδες ασφαλείας. Μέσα στο σκοτάδι της ντουλάπας, μία ελεύθερη αναπνοή. Δύο ηθοποιοί παίζουν με τις φωνές και τις σκιές που κρύβουν μέσα τους. Δύο άνθρωποι κρύβονται στη ντουλάπα, ώσπου να τρυπώσει το φως.

Το "Ψ." είναι παιδί της απελπισίας. Αλλά κοιτάζει προς το φως. Και αυτή είναι, νομίζω, η αξία του. Ότι ισορροπεί μεταξύ ξεσκονόπανου και αστερόσκονης. Πάντα στην κόψη.

Άλκηστη Ηλιάδη

xdxcxcxc__1_
xdxcxcxc__2_
xdxcxcxc__3_
xdxcxcxc__4_
xdxcxcxc__5_
xaxax