Η θεατρική παράσταση "Ψ" της Άλκηστης Ηλιάδη επιστρέφει με νέα διανομή στο Studio Μαυρομιχάλη
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη Έναρξη παραστάσεων: Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου
Στη θεατρική παράσταση "Ψ, "παίζουν οι Τάσος Αλατζάς και Άλκηστη Ηλιάδη
Η υπόθεση και οι ήρωες
Το «Ψ.» είναι ένα θεατρικό «pasodoble». Μία νεαρή γυναίκα συναντά αναπάντεχα ένα υπερβατικό μα και οικείο Πλάσμα. Μαζί επιδίδονται σε μία γοητευτική και οδυνηρή ταυρομαχία, με διακύβευμα την επιβίωση. Εκείνη αποπειράται να ξεμυτίσει από το λαβύρινθο της Ντουλάπας της. Εκείνος της προσφέρει τρυφερά ως μίτο το ταξίδι τους προς το Μέσα. Θα τα καταφέρουν;
Οι ήρωες: Ψουψούλα Καθαρίζου – Παρκετέζα: Το καλύτερο Φτερό στην πιάτσα. Μεγαλωμένη τη δεκαετία του ’90, αγαπάει τον Πάτρικ Σουέιζι και το Χάρη Χάρμα. Ζει πολλές παράλληλες ζωές (μέσα στη ντουλάπα της) αλλά έξω από αυτήν… σιωπή.
Ψ.: Μυστήριος τύπος με πολλά πρόσωπα. Εμφανίζεται απρόσκλητος και ρωτάει ασταμάτητα. Συνέντευξη, συνεδρία, συγκατοίκηση ή συνενοχή;
Χάρης Χάρμας: Ο δάσκαλος της 6ης Δημοτικού. Ο Χάρης ήταν Χάρμα, αλλά είχε χάλια κάρμα.
Λιλίκα Καλημέρη: Influencer της Ανατολικής Πελοποννήσου. Οι Λιλίκες και οι Αυλές έχουν τις τύχες τις καλές.
Η παράσταση και η δημιουργική ομάδα
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Άλκηστη Ηλιάδη
Σκηνογραφική επιμέλεια: Πηνελόπη Μωρούτ
Σχεδιασμός φωτισμού: Άλκηστη Ηλιάδη | Τάσος Αλατζάς
Κινησιολογία – Χορός: Πηνελόπη Μωρούτ
Πρωτότυπη μουσική & ενορχήστρωση: Οδυσσέας Αποστολόπουλος
Στίχοι: Άλκηστη Ηλιάδη
Artwork: Δήμητρα Αποστολοπούλου
Ειδικές κατασκευές: Χρήστος Αποστολόπουλος | Αναστασία Κουρή
Φωτογραφία: Δώρα Δημητρίου | Elisabeth Papagiannidi
Videography - Video editing: Γεράσιμος Δ. Κολαΐτης
Υπεύθυνος Social Media: Δημήτρης Μιχαηλίδης
Make-up artist: Μαρία Νόρρα
Ηχογραφήσεις | Mastering: PROVA MUSIC STUDIOS – Λουκάς Λυμπέρης | Χρήστος Βεντουράς
Κιθάρες: Νίκος Αρβανίτης
Φωνητικά: Οδυσσέας Αποστολόπουλος - Άρις Λεοντόπουλος
Οργάνωση παραγωγής: CICADART
Παίζουν: Τάσος Αλατζάς | Άλκηστη Ηλιάδη
Σημείωμα συγγραφέα – σκηνοθέτη
Η Ψουψούλα ζει μέσα μου χρόνια. Μα και μέσα στον καθένα μας. Και παρέα της ζει κι ο Ψ.. Θέλουν – δε θέλουν, το παιχνίδι είναι για δύο. Και κάποτε πρέπει να τα βρουν. Αν δεν αλληλοφαγωθούν. Μέχρι τότε, εκείνη θα καθαρίζει μανιωδώς πνίγοντας βουβά τον εαυτό της στη σαπουνάδα. Δεν θα αντέχει τα στραβά κάδρα μα θα κάνει τα στραβά μάτια. Μια στρουθοκάμηλος με τα όλα της. Κι εκείνος περιμένει. Υπομένει. Επιμένει. Εμμένει. Αλλά τελικά μένει;
Το τρυφερό και βίαιο ταξίδι προς τα μέσα μας δεν έχει επιστροφή. Είναι αστείο και πικρό. Σαν παραμύθι με χίλια πρόσωπα που ζουν μόνο γιατί τα θυμόμαστε. Στην κατάδυση αυτή, γνώριμοι συνοδοιπόροι τα τραύματά μας, στερημένα από το φως, ξεπηδούν αγκαθωτά. Πώς να τα ψηλαφίσεις χωρίς να τρυπηθείς; Ας γίνει σαν παιχνίδι. Για να ειπωθούν τα απλά, για να κριθούν τα μεγάλα.
Κι ανάμεσα στα παιχνίδια μας, τραγούδια. Νησίδες ασφαλείας. Μέσα στο σκοτάδι της ντουλάπας, μία ελεύθερη αναπνοή. Δύο ηθοποιοί παίζουν με τις φωνές και τις σκιές που κρύβουν μέσα τους. Δύο άνθρωποι κρύβονται στη ντουλάπα, ώσπου να τρυπώσει το φως.
Το "Ψ." είναι παιδί της απελπισίας. Αλλά κοιτάζει προς το φως. Και αυτή είναι, νομίζω, η αξία του. Ότι ισορροπεί μεταξύ ξεσκονόπανου και αστερόσκονης. Πάντα στην κόψη.
Άλκηστη Ηλιάδη
En