Μια άρση ασυλίας τούς έφερε πιο κοντά

Την Πέµπτη το µεσηµέρι πληροφορηθήκαµε από το ρεπορτάζ της Βουλής ότι αποφασίστηκε η άρση της ασυλίας της Ελ. Ακρίτα και του Π. Πολάκη, ενώ λίγες ώρες νωρίτερα η ελληνική ∆ικαιοσύνη είχε επιβάλει αυστηρή ποινή στον Στ. Κασσελάκη για παράβαση της νοµοθεσίας περί «πόθεν έσχες». Τα όσα επακολούθησαν δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο να υπερασπιστείς κανέναν από τους προαναφερθέντες, καθώς, εάν ασχοληθείς σοβαρά µαζί τους, το πιθανότερο είναι να καταλήξεις σε «ψυχοθεραπευτή». Και εξηγούµαι: Η Ελ. Ακρίτα, της οποίας η άρση ασυλίας ζητήθηκε επειδή είχε αφήσει υπαινιγµούς εναντίον του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτη, για εµπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό, ανέβασε µια φωτογραφία στο fb µαζί µε τον Π. Πολάκη, ώστε να δείξει στους οπαδούς της πως η «δίωξή» τους συνιστά παράσηµο και είναι µαζί σε αυτή τη δοκιµασία. Εν τω µεταξύ, η απόφαση για άρση ασυλίας του Π. Πολάκη οφείλεται σε µήνυση που είχε καταθέσει εναντίον του η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αθ. Λινού, την οποία η Ελ. Ακρίτα υπερασπιζόταν όταν ο «αψύς» Κρητικός τη χαρακτήριζε «διεφθαρµένη». Επίσης, την ώρα που ο βουλευτής Χανίων πανηγύριζε για την καταδίκη του Στ. Κασσελάκη, θυµήθηκα ότι η Ελ. Ακρίτα τον σηµερινό πρόεδρο του Κινήµατος ∆ηµοκρατίας τον υπερασπιζόταν όταν ο Π. Πολάκης δήλωνε γι’ αυτόν: «Αυτό το πράγµα δεν βγαίνει πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ». Και ο Π. Πολάκης, µε τον οποίο σήµερα «µοιράζεται» µε ηρωισµό την άρση της ασυλίας τους, της απαντούσε: «Ελα, κοµµένες οι αηδίες».

"Διαμαρτυρόμενος ακτιβιστής"

Εάν ο Ν. Ανδρουλάκης θέλει να χτίζει «πρωθυπουργικό» προφίλ και να περάσει στην ελληνική κοινωνία το µήνυµα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να αντιµετωπίζεται µε «φόβο», ας µη δίνει την εντύπωση του «αποσυνάγωγου» της εξουσίας, συµπεριφερόµενος ως «διαµαρτυρόµενος ακτιβιστής», ο οποίος συνοµιλεί µε δυνάµεις που προπαγανδίζουν «ιστορίες για αγρίους». Οι λογικοί άνθρωποι, άρα και οι νορµάλ ψηφοφόροι, αλλιώς θα σε αντιµετωπίσουν εάν µε τις δηλώσεις που κάνεις και τις πρωτοβουλίες που παίρνεις εκπέµπεις ένα κλίµα «ασφάλειας» και «σιγουριάς» για το µέλλον. Οµως, για να εξοικειωθεί η κοινή γνώµη µε κάτι τέτοιο, οφείλεις να µην πετάς πέτρες έξω από το Μέγαρο Μαξίµου, αλλά κάθε τρεις και λίγο να το επισκέπτεσαι και να συνοµιλείς απευθείας µε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.

Συνιστά και απρέπεια

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν πρόεδρος της Βουλής επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και, αν ήθελε, θα µπορούσε να τιµήσει τη µνήµη του Γρηγόρη Λαµπράκη δίνοντας σε µια αίθουσα του ελληνικού Κοινοβουλίου το όνοµά του. ∆εν το έκανε ποτέ όµως. Το να έρχεται εκ των υστέρων και να χαρακτηρίζει «ρουσφέτι» στην οικογένεια Μητσοτάκη την απόφαση της Βουλής επί προεδρίας Κ. Τασούλα να δοθεί το όνοµα του δολοφονηθέντος από τη «17Ν» Π. Μπακογιάννη σε µια αίθουσα της Βουλής όχι µόνο δεν την τιµά, αλλά συνιστά και απρέπεια. Και επειδή στη σχετική παρέµβασή της στη Βουλή µνηµόνευσε τον Γ. Λαµπράκη, κάνοντας µια πρόχειρη έρευνα στο ∆ιαδίκτυο διαπίστωσα ότι τον συγκεκριµένο πολιτικό πάλι η Ν.∆. τον είχε τιµήσει στη Βουλή επί προεδρίας Ευ. Μεϊµαράκη.

Για ποιον λόγο πανηγυρίζουν την καταδίκη

Ας µην παριστάνει τον καµπόσο ο Π. Πολάκης απέναντι στον Στ. Κασσελάκη. Γιατί, όταν οι δηµοσιογράφοι έθεταν ερωτήµατα για το «πόθεν έσχες» του, αποκαλύπτοντας τη συµµετοχή του σε εταιρείες της αλλοδαπής, ο αψύς Κρητικός τον υπερασπιζόταν και δεν έδινε καµία σηµασία στα συγκεκριµένα ρεπορτάζ. Ο µόνος που είχε το σθένος να πάει απέναντι στον κ. Κασσελάκη, επισηµαίνοντάς του εξαρχής ότι δεν µπορεί να εµφανίζεται ως «χορηγός» του ΣΥΡΙΖΑ µέσα από τις εταιρείες που διέθετε στο εξωτερικό, ήταν ο πρώην γενικός διευθυντής της Κουµουνδούρου Θ. Γεωργόπουλος. Ο Π. Πολάκης, αλλά και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για ποιον λόγο πανηγυρίζουν µετά την καταδίκη του Στ. Κασσελάκη; Ούτε στοιχεία πήγαν ποτέ στη ∆ικαιοσύνη σε βάρος του, µήτε και στο δικαστήριο εµφανίστηκαν. Ο µόνος που πήγε στη δίκη ήταν ο Θ. Γεωργόπουλος, τον οποίο κανένας δεν υποστήριζε όταν αντιστεκόταν στον Στ. Κασσελάκη, εξηγώντας του πως διαπράττει παρανοµία εάν επιχειρήσει να χρηµατοδοτήσει το κόµµα. Πού ήταν τότε ο Π. Πολάκης, ο Ν. Παππάς, η Ο. Γεροβασίλη, ο Γ. Ραγκούσης, η Ρ. Σβίγκου και πολλοί άλλοι ακόµα; Κάλυπταν στο συγκεκριµένο θέµα τον Στ. Κασσελάκη, εκθειάζοντάς τον επειδή «έβαζε λεφτά από την τσέπη του».

Ακόµη δεν έχω καταλάβει ποια είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριµένα της Ελ. Ακρίτα στην αντιδικία που έχει ο Π. Πολάκης µε την Αθ. Λινού, την οποία χαρακτηρίζει «λαµόγιο» και «διεφθαρµένη».

Ιντερ… Παραμυθιάς

Ο γραµµατέας της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Σπυρόπουλος, αν και συµπαθεί τον προπονητή της Παρί Σεν Ζερµέν, Λουίς Ενρίκε, στον επικείµενο τελικό του Champions League µε την Ιντερ δηλώνει υποστηρικτής της ιταλικής οµάδας λόγω «Παραµυθιάς». Ο Α. Σπυρόπουλος έλκει την καταγωγή του από την Παραµυθιά Θεσπρωτίας. Πρώτος πρόεδρος της Ιντερ στις αρχές της δεκαετίας του 1900, οπότε και ιδρύθηκε η συγκεκριµένη οµάδα της Ιταλίας, ήταν ο Ελληνας Ιωάννης Παραµυθιώτης. Ο Ιωάννης Παραµυθιώτης, µε καταγωγή από την Παραµυθιά Θεσπρωτίας, ήταν µεταξύ των ιδρυτών του Internazionale το 1908 και είχε εκλεγεί πρώτος πρόεδρος του νέου ποδοσφαιρικού συλλόγου.

Ποιοι, θέλω να ξέρω ποιοι

Ποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας ότι το κόµµα πηγαίνει κατά διαόλου, αναζητούν αλλαγή εκλογικής περιφέρειας, ελπίζοντας ότι η κάθοδός τους σε άλλη περιοχή θα τους εξασφαλίσει την επάνοδο στη Βουλή;

Γραφικά... κόλπα

Καλό θα είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, όταν εµφανίζεται σε µια τηλεοπτική εκποµπή, να µη θεωρεί πως του κάνουν επικοινωνιακή αβάντα όσοι τον υποδέχονται στο στούντιο µε µουσική υπόκρουση τα άσµατα που συνόδευαν την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Βρισκόµαστε στο 2025 και τέτοιου είδους «επικοινωνιακά κόλπα» κινούνται στη σφαίρα του «γραφικού». ∆εν συγκινούν, µήτε διεγείρουν την ελληνική κοινωνία. Ειδικά τις νεότερες γενιές, που δεν ξέρουν ούτε ποιος ήταν ο Α. Παπανδρέου ούτε το ΠΑΣΟΚ.