Ποια απόφαση πήρε ο Τσίπρας

Υπάρχει µία και µόνη, σίγουρα ειληµµένη, απόφαση από τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτή δεν είναι η δηµιουργία κόµµατος - όπως νοµίζουν ή ευελπιστούν πολλοί, από διαφορετικές πλευρές του πολιτικού φάσµατος. Η ειληµµένη απόφαση του πρώην πρωθυπουργού είναι ότι δεν θα είναι υποψήφιος µε τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόµενες εκλογές. Αυτό σηµαίνει ότι, εάν τελικώς αποφασίσει να µην κατέβει µε δικό του κόµµα -το επικρατέστερο σενάριο αυτή τη στιγµή-, ο Αλέξης Τσίπρας θα µείνει εκτός Βουλής. Εκτιµά -και µάλλον έχει δίκιο- ότι µια τέτοια κίνηση θα τον βοηθήσει σηµαντικά να αποστασιοποιηθεί από το πρόσφατο παρελθόν και να ολοκληρώσει το περίφηµο rebranding του. Σηµειωτέον ότι οργανωτική δουλειά που να δείχνει συγκρότηση κόµµατος δεν υπάρχει µέχρι στιγµής.

Οσο για τις δηµοσκοπήσεις που µελετά ο πρώην πρωθυπουργός, σύµφωνα µε τις πληροφορίες της στήλης, δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές, µε την έννοια ότι αυτοί που δηλώνουν ότι «σίγουρα» θα ψηφίσουν ένα κόµµα Τσίπρα δεν υπερβαίνουν το 6%. Οι «ίσως» και «δεν αποκλείεται» είναι πολύ περισσότεροι, όµως οι δηµοσκόποι επιµένουν ότι µόνο οι «σίγουρα» είναι «σίγουροι» και εποµένως µόνο µε βάση αυτούς µπορεί να γίνει πολιτικός σχεδιασµός.

Ποιο πολιτικό πρόσωπο τηλεφωνεί, εσχάτως, συχνά-πυκνά, σε δικαστικούς συντάκτες, µε ερωτήµατα σχετικά µε τις έρευνες που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία;

Ο συγγραφέας του Σουνίου

Τα νεότερα για το βιβλίο Τσίπρα, το οποίο συγγράφεται στο εξοχικό στο Σούνιο. Έχει ξεπεράσει ήδη τις 500 σελίδες. Προχωρεί µε τέτοια ταχύτητα, που φιλοδοξεί να γίνει η έκδοση ακόµη και τον Οκτώβριο, ενώ ο αρχικός σχεδιασµός ήταν για τον ∆εκέµβριο. Είναι λάθος αυτό που κυκλοφορεί ότι θα αναφέρεται µόνο στην πενταετία της πρωθυπουργίας του. Μάλλον θα ξεκινά νωρίτερα την αφήγηση, από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε µεγάλο κόµµα κολυµπώντας στα θολά νερά του αντιµνηµονίου. Εννοείται ότι συνεργάζεται µε πολλούς για τη συγγραφή, όµως την τελευταία λέξη τη βάζει ο ίδιος και αυτό προδιαγράφει ένα βιβλίο άκρως αυτοαναφορικό και αυτοδικαιωτικό.

Στα πολύ «πάνω του» είναι ο υπουργός Οικονοµικών, K. Πιερρακάκης, σε µια εποχή που ψάχνει κανείς µε το µικροσκόπιο κυβερνητικά στελέχη που αισθάνονται -και είναι- ανεβασµένα. Το οριστικό τέλος στις απαράδεκτες χρεώσεις των πολιτών από τις τράπεζες έχει παίξει ρόλο. O Πιερρακάκης έχει τον τρόπο να βγαίνει ωφεληµένος ή, έστω, ανέπαφος, ακόµη κι όταν γύρω του γίνεται... πανικός, όπως από το υπουργείο Παιδείας που βγήκε δίχως αµυχές.

Το παράδειγμα της Ντόρας

Επειδή είναι δύσκολο να προβλέψουµε τι ακριβώς θα γίνει µετά τις επόµενες εκλογές, αλλά το πιθανότερο -µε βάση τα γκάλοπ- είναι να χρειαστούν συναινέσεις, καλό είναι να γνωρίζουµε ότι κάποιοι τις «δουλεύουν» από τώρα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία έχει καταφέρει στο Συµβούλιο της Ευρώπης να συµπορεύεται µε Γιώργο Παπανδρέου και Αλέξη Τσίπρα πιο εύκολα απ’ ό,τι συµπορεύονται κάποιοι που ανήκουν στην ίδια κυβέρνηση και στο ίδιο κόµµα. Οπως καταλαβαίνετε, δεν αρκεί να το θέλεις, πρέπει και να το µπορείς.

Εχεμύθεια

Ο Αντώνης Σαµαράς πάντα είχε «πιστούς» κοντά του. Είναι εντυπωσιακό ότι ιστορικοί συνεργάτες του, που πορεύονται δίπλα του επί δεκαετίες, τηρούν σιγήν ιχθύος όταν δέχονται ερωτήσεις για τις προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού. Τέτοια εχεµύθεια γύρω του θα τη ζήλευε κάθε πολιτικός αρχηγός ή wanna be πολιτικός αρχηγός...

Μετριοπαθής έκπληξη

Η έκπληξη στο Εθνικό Συµβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) υπό τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, ήταν οι χαµηλοί τόνοι της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ηταν η µόνη αρχηγός κόµµατος που πήρε µέρος στη συνεδρίαση και οι συνοµιλητές της, εκπρόσωποι των άλλων κοµµάτων, τη βρήκαν µετριοπαθή σε σχέση µε τη συνήθη παρουσία της στη Βουλή. Προφανώς, όταν τσακώνεται, δεν φταίει µόνο η ίδια...

Άσπονδοι φίλοι

Από την ίδια συνεδρίαση, του Εθνικού Συµβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, µεταφέρθηκε στη στήλη η µεγάλη συµπάθεια και οικειότητα ανάµεσα στη Ρένα ∆ούρου (ΣΥΡΙΖΑ) και τον Νίκο Μπίστη (Νέα Αριστερά). Πώς είναι δυνατόν να ανήκουν σε διαφορετικό κόµµα, αναρωτήθηκε παρατηρητής της συνάντησής τους, ξεχνώντας ότι στον µεν ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και ο Πολάκης, στη δε Νέα Αριστερά και οι σκληροί αντιΣΥΡΙΖΑ της «Οµπρέλας». Αρα, περισσότερα κοινά έχουν µεταξύ τους κάποιοι που ανήκουν σε διαφορετικά κόµµατα, παρά οι «σύντροφοι» που συνυπάρχουν αναγκαστικά.

Απορροφητικός...

Επειδή τον Μάιο του 2026 τελειώνει το Ευρωπαϊκό Ταµείο Ανάκαµψης, γίνεται µια άτυπη αξιολόγηση, εκ των ενόντων, για την απορροφητικότητα κονδυλίων. Θετική έκπληξη έρχεται από τον υφυπουργό Υγείας, ∆ηµ. Βαρτζόπουλο, ο οποίος έχει καταφέρει να σπρώξει κοινοτικό χρήµα στον χώρο της δηµόσιας ψυχικής υγείας και της κοινωνικής φροντίδας για ανοϊκούς ασθενείς. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών