Οι σταρ που έφεραν... σεισμό στo στάδιο Μάρεϊφιλντ της Σκωτίας και το "πρόσωπο" του Armani Beauty, Μαρουσώ Τζανετή

Oι σταρ που έφεραν… σεισμό στo στάδιο Μάρεϊφιλντ της Σκωτίας

Οι Oasis είναι οι πρωταθλητές του... ταρακουνήµατος της Σκωτίας και συγκεκριµένα του Εδιµβούργου. Κυριολεκτικά. Η Βρετανική Γεωλογική Υπηρεσία, ο επίσηµος φορέας γεωλογικής έρευνας του Ηνωµένου Βασιλείου, ανακοίνωσε τις top 10 σεισµικές συναυλίες όλων στο στάδιο Μάρεϊφιλντ. Πρόκειται για µία, αν µη τι άλλο, πρωτότυπη έρευνα, µε πρωταθλητές τους αδελφούς Γκάλαχερ, το 2009. Ξεπέρασαν και το φαινόµενο Τέιλορ Σουίφτ και τους Red Hot Chili Peppers. Στη λίστα περιλαµβάνονται και άλλα κορυφαία ονόµατα της µουσικής: Kings of Leon, Μπιγιονσέ, Ρόµπι Γουίλιαµς, Μπον Τζόβι, One Direction, η Βικτόρια Μπέκαµ και οι φίλες της - τα πάλαι ποτέ Spice Girls. Tο Top 3 κοσµούν οι Γκάλαχερ, που σαρώνουν τώρα στη µεγάλη τουρνέ που σηµατοδοτεί την επανένωσή της µπάντας, έπονται οι Red Hot Chili Peppers και η τριάδα κλείνει µε τους Kings of Leon.

Στα επιµέρους, η Υπηρεσία κατέγραψε µέγιστη ισχύ 215,06 κιλοβάτ (kW) για τους Oasis, µια τιµή που είναι υπερδιπλάσια από εκείνη της δεύτερης πιο ισχυρής συναυλίας, των Red Hot Chili Peppers το 2004, η οποία έφτασε στα 106,87 kW. Η δε πολυσυζητηµένη της Σουίφτ έφτασε στα 82,56 kW. Εχει ενδιαφέρον -για τους φαν κυρίως των Oasis- ότι, σύµφωνα µε τον σεισµολόγο της BGS, Κάλουµ Χάρισον, η κορύφωση της «σεισµικής» δόνησης, στις 8.30 το βράδυ εκείνης της βραδιάς του 2009, συνέπεσε µε την έναρξη της συναυλίας και την εκτέλεση του επικού «Rock ’N’ Roll Star».

Η Mαρουσώ Τζανετή "πρόσωπο" του Αrmani Beauty

Στα καλύτερά της είναι το µοντέλο από την Κέρκυρα, µε καριέρα και στο εξωτερικό, Μαρουσώ Τζανετή. Η φυσική κοκκινοµάλλα, ακολουθώντας τα βήµατα της Σοφίας Χρυσοχοΐδου, έγινε πρόσωπο του Τζόρτζιο Αρµάνι το 1999, του Armani Beauty συγκεκριµένα, σε σειρά κοσµετολογίας του «πατέρα του µινιµαλισµού». Και, έτσι, για αλλαγή, το διασκέδασε µε απόδραση όχι πάλι στο νησί των Φαιάκων, αλλά στη «γλυκιά» της Υδρα, όπως τη χαρακτήρισε η γλυκιά Μαρουσώ. Αξίζει, για την ιστορία -και την πληροφορία- να επισηµάνουµε ότι η Σοφία έχει αποχωρήσει από τις κοσµικές επάλξεις περισσότερα πια από δέκα χρόνια. Πριν από µία δεκαετία -τον Μάιο του 2015- έφερε στον κόσµο το πρώτο της παιδάκι, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, ασχολήθηκε µε τη ζωγραφική και η µόνη (µάλλον, δεν παίρνουµε και όρκο) από τις συναδέλφους της µε την οποία κρατάει επαφή -τον καιρό εκείνο τον παλιό ήταν δίδυµο κιόλας- είναι η Κάτια Ζυγούλη.

Από άλλο έργο

• H επαναφορά στο γραφείο δεν συνέπεσε ακριβώς µε το κοριτσίστικο night out που είχαµε οργανώσει µόλις ένα εικοσιτετράωρο νωρίτερα µε αγαπηµένες συναδέλφους µε τις οποίες είχαµε να ξεφαντώσουµε ως τριάδα από τον χειµώνα. Σαφώς ήταν τονωτικό το reunion, που ξεκίνησε από τις 9 το βράδυ και διήρκεσε έως τις 2.30 τα ξηµερώµατα. Με ένα ασφυκτικά γεµάτο (τι έγινε, ρε παιδιά; Κι ύστερα ήρθαν οι µέλισσες;) Χαλάνδρι, όπου είχαµε την τύχη να βρούµε πάρκινγκ αµέσως! Για να χαζέψουµε αµέσως µετά τις βιτρίνες και να πέσουµε κάτω από τα γέλια µε κάτι γιαγιαδίστικα, εντελώς «παλιακά» παπούτσια που µε έκπτωση αγοράζεις στα 80 ευρώ («ναι, αλλά είναι... ανατοµικά», επισήµανε η Μαριάνθη)... Μην τα πολυλογώ: ψάχναµε για είκοσι λεπτά, εννοείται µε τα πόδια, ποιο εστιατόριο είχε µείνει ανοιχτό, αφού δεν θέλαµε, εκείνη τη νύχτα τουλάχιστον, σουβλάκι! Για κάποιον λόγο, ίσως γιατί το Χαλάνδρι είναι aft er γενικώς και ειδικώς και αν έχεις πιει λιγουλάκι παραπάνω, τη ζητάει ο οργανισµός την πρωτεΐνη, τα περισσότερα σουβλατζίδικα (πες τα, κοµψευόµενα, grill bars, για να συνεννοηθούµε) παραµένουν και τώρα ανοιχτά. Τα υπόλοιπα, γιοκ! Ακόµα και η top πιτσαρία του προαστίου, ορθάδικου-take away, µε την πίτσα µε το µέτρο και δεκάδες είδη πίτσας πεντανόστιµα, είχε κατεβάσει ρολά.
• Μην µακρηγορώ παραπάνω: Καταλήξαµε στον αγαπηµένο µου πεζόδροµο πίσω από την εκκλησία να γευόµαστε πικάντικη πίντσα -προσοχή, όχι πίτσα, διαφέρει η ζύµη της πίντσα, είναι πιο λάιτ- και σαλάτα. Συνεχίσαµε µε το «Darling» και κουβέντα περί ανέµων και υδάτων. Εκεί που καθόµασταν, µου σκάει µια ειδοποίηση από το BBC. Και βλέπω ένα υπέροχο θέµα: Καινούργια έρευνα για τους θηλυκούς (µόνο!) γορίλες αποκαλύπτει ότι οι γοριλίνες ψάχνουν τις παλιές τους φίλες ακόµα και έπειτα από χρόνια. «∆ιατηρούν φιλίες που αντέχουν», συµπέρανε οµάδα ερευνητών από τη Ρουάντα, που παρατήρησε τις κοινωνικές σχέσεις µεταξύ τους σε βάθος χρόνου. Οταν θηλυκός γορίλας αλλάζει κοινωνική οµάδα, επιδιώκει -συνειδητά- άλλη θηλυκή που ήδη γνωρίζει. Απώτερος σκοπός, η επανασύνδεση «µε την παλιά της φίλη».
• Βάσει δεδοµένων, προερχόµενων από είκοσι χρόνια παρατήρησης διαφορετικών οµάδων γοριλών στο Εθνικό Πάρκο των Ηφαιστείων στη χώρα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν δύο θηλυκές είχαν χωριστεί για άλφα χρονικό διάστηµα, θα επιχειρούσαν να ενταχθούν η µία στην οµάδα της άλλης. Η έρευνα, που δηµοσιεύτηκε στο περιοδικό «Proceedings B» της Βασιλικής Εταιρείας, αποκαλύπτει τη σηµασία της φιλίας µεταξύ των θηλυκών εκπροσώπων του είδους. Η Εταιρεία συνεργάστηκε µε το Ιδρυµα «Dian Fossey Gorilla Fund», το οποίο παρακολουθεί τους πληθυσµούς γοριλών στη Ρουάντα από το 1967. Παρακολούθησαν τις µετακινήσεις 56 θηλυκών γοριλών για να διαπιστώσουν ότι απέφευγαν οµάδες µε αρσενικά µε τα οποία υπήρχε πιθανή συγγένεια και ότι, παράλληλα, αναζητούσαν άλλα θηλυκά που γνώριζαν ήδη. «Girls just wanna have fun», που τραγουδούσε και η Σίντι Λόπερ.