Και οι υποστηρικτές της γίνονται αντίπαλοι

∆εν ξέρω εάν η κυρία Μαρία Καρυστιανού σκοπεύει να διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού στις επόµενες εθνικές εκλογές, αλλά εκείνο που µας έδωσε να καταλάβουµε µε την τελευταία της εµφάνιση στο Σύνταγµα είναι πως µέληµά της είναι η πολιτική αλλαγή και ένα διαφορετικό µοντέλο άσκησης εξουσίας στη χώρα. Ήδη κάποιες εταιρείες δηµοσκοπήσεων ξεκίνησαν να τη «µετρούν» ως εν δυνάµει πολιτικό αρχηγό και, ενώ θα περίµενε κανείς να υπάρξει µια διαµαρτυρία εκ µέρους της, καθώς στο παρελθόν είχε παρεξηγηθεί επειδή το όνοµά της είχε εµπλακεί σε εκλογικά σενάρια, αυτή τη φορά δεν το έπραξε. Εάν συµβεί κάτι τέτοιο, ένα είναι βέβαιο. Πως όσοι πολιτικοί αρχηγοί έπεσαν σαν τα κοράκια το προηγούµενο διάστηµα πάνω στο κίνηµα των Τεµπών, µε σκοπό να προσποριστούν εκλογικά οφέλη, στο τέλος θα µείνουν µε το «ξυλόλιο» στο χέρι. Αφήστε δε που θα ζήσουµε σκηνές απείρου κάλλους. Και εκεί που έγλειφαν ή παίνευαν τη Μαρία Καρυστιανού, θα αρχίσουν να εκτοξεύουν σπόντες εναντίον της. Διότι, ως γνωστόν, οι «αριβίστες» και οι «τυχοδιώκτες» της πολιτικής δεν έχουν μπέσα. Σε πουλάνε για πλάκα όταν αισθάνονται πως απειλούνται τα συµφέροντά τους. Σε αποθεώνουν ή σε θαυμάζουν όταν σε «εργαλειοποιούν» και σε απαξιώνουν ή σε σαµποτάρουν όταν σε φοβούνται.

Δεν κάνει το άσπρο μαύρο

Ένας από τους λόγους που η Ν.∆. διατηρεί ισχυρό προβάδισµα στις δηµοσκοπήσεις έναντι των υπόλοιπων κοµµάτων της αντιπολίτευσης, έχοντας σταθεροποιηθεί στις µετρήσεις στα επίπεδα του 30%, είναι γιατί στη συνείδηση του εκλογικού σώµατος δεν έχει περιέλθει σε καθεστώς γραφικότητας ή ανυποληψίας, λέγοντας «παλαβοµάρες» στον κόσµο ή επιστρατεύοντας «κουτοπόνηρες» δικαιολογίες ή παραπλανητικές ιστορίες για αγρίους, προκειµένου να κάνει το «άσπρο µαύρο» όταν βρεθεί εκτεθειµένη απέναντι στην κοινωνική κριτική ή «µπόσικη» σε υποθέσεις που δεν τις αντιµετώπισε µε ιδιαίτερη προσοχή το περίφηµο επιτελικό κράτος του Μεγάρου Μαξίµου.

Persona non grata

Να καταργηθεί το άβατο για τις γυναίκες στο Άγιον Όρος ζητά ο πρόεδρος του Κινήµατος ∆ηµοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, θεωρώντας ότι οι απαγορεύσεις που ισχύουν εδώ και αιώνες παραβιάζουν την ισότητα των δύο φύλων. Ο Στέφανος Κασσελάκης επιλέγει να ανοίξει ένα τέτοιο ευαίσθητο θέµα, αξιοποιώντας και τη χρονική στιγµή µε τις διάφορες αποκαλύψεις γύρω από τη διαχείριση της εκκλησιαστικής και µοναστηριακής περιουσίας. Και αναφερόµαστε στις σκανδαλώδεις υποθέσεις σε Κρήτη και Καλάβρυτα. Είναι βέβαιο πως µε την πρότασή του αυτή κινδυνεύει να κηρυχθεί persona non grata στην Αθωνική Πολιτεία. Επειδή όµως στο σκεπτικό της θέσης του δεσπόζει και ο οικονοµικός παράγοντας, το δέλεαρ για να βρει ευήκοα ώτα και να ανοίξει ο σχετικός διάλογος θα είναι ο διπλασιασµός της χρηµατοδότησης των µονών του Αγίου Ορους από την Πολιτεία.

Σε ποιο εκλογικό κοινό

Αλήθεια, εάν προχωρήσει στη δηµιουργία νέου πολιτικού φορέα ο Α. Τσίπρας, σε ποιο εκλογικό κοινό εναποθέτει τις ελπίδες του; Υπάρχει περίπτωση να τον πάρουν στα σοβαρά οι «νορµάλ» ψηφοφόροι της Κεντροδεξιάς ή της Κεντροαριστεράς; Ειδικά αυτοί που στις τελευταίες εκλογικές αναµετρήσεις πήγαν και έριξαν «Μητσοτάκη δαγκωτό» στις κάλπες; Προφανώς και όχι. Συνεπώς, απέναντι σε ποιους θα υποχρεωθεί να δώσει την εκλογική µάχη; Στη Νέα ∆ηµοκρατία, µε πρόεδρο τον Κ. Μητσοτάκη; Πιστεύει ειλικρινά πως όσοι τίµησαν µε την ψήφο τους τη Ν.∆. θα «αλλαξοπιστήσουν» και η επιλογή τους στις εθνικές εκλογές θα είναι η «δεύτερη φορά Αριστερά» υπό τη δική του ηγεσία; Επειδή κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συµβεί, όσα επικοινωνιακά µασκαριλίκια και αν επιστρατεύσει ο Α. Τσίπρας για να το παίξει µετριοπαθής, κεντρώος ή σοσιαλδηµοκράτης, στο τέλος το µόνο που θα καταφέρει είναι να διεκδικεί µε όρους «λούµπεν» ξεκατινιάσµατος την εκλογική δεξαµενή των παλιών αγανακτισµένων των µνηµονίων, που σήµερα τους καλύπτει ιδεολογικά και πολιτικά όποιος κράζει περισσότερο τη Ν.∆., µε αφορµή τη διόγκωση κάθε είδησης που σχετίζεται µε τα κοινωνικά και εθνικά συµφέροντα.

Αληθεύει ότι ο Π. Πολάκης έχει διαµηνύσει στον Σ. Φάµελλο να µην τολµήσει να παραδώσει τα κλειδιά της Κουµουνδούρου στον Α. Τσίπρα, ανοίγοντας ζήτηµα θεσµικής συνεννόησης µαζί του σε περίπτωση που προχωρήσει στη δηµιουργία ανεξάρτητου πολιτικού φορέα;

Το κρυφτούλι με τον Τσίπρα

Εάν ο Σ. Φάµελλος σεβόταν τον εαυτό του, δεν θα έπαιζε κρυφτούλι µε τον Α. Τσίπρα. Θα τον καλούσε να δώσει εξηγήσεις στα όργανα του κόµµατος, εάν ισχύουν οι πληροφορίες ότι σκοπεύει να δηµιουργήσει νέο πολιτικό φορέα και εάν αυτός δεν ανταποκρινόταν σε µια τέτοια πρόσκληση, τότε θα έπραττε το αυτονόητο. Θα τον διέγραφε από µέλος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και θα του ευχόταν καλή τύχη στα επόµενα σχέδιά του. Το να κάθεται τόσο καιρό και να παίζει µαζί του την κολοκυθιά είναι, αν µη τι άλλο, κάτι που τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει.

Ποιοι, θέλω να ξέρω ποιοι

Ποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βλέπουν µε θετικό µάτι µια «σωτήρια» παρέµβαση του Α. Τσίπρα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, που στο τέλος θα προκαλέσει σοβαρές εξελίξεις και θα οδηγήσει σε συνεργασία των προοδευτικών δυνάµεων;

Το αφήγημα

Το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας ∆ηµοκρατίας καλό θα είναι να µη ψάχνει «εξωτερικούς εχθρούς» προκειµένου να δικαιολογήσει την κριτική που ασκούν πολλά ΜΜΕ στην κυβέρνηση, αλλά να συντονίσει τα µέλη του Υπουργικού Συµβουλίου, τα στελέχη της Κ.Ε και της Κ.Ο, ώστε να υπερασπίζονται την παράταξή τους στα εύκολα και τα δύσκολα µε πειστικά επιχειρήµατα και ενιαίο λόγο. Γιατί είναι κωµικό να προβάλλουν προς τα έξω το αφήγηµα πως κάποια συµφέροντα τους πολεµούν, γενικώς και αορίστως, ενώ την ίδια στιγµή δεν τους ενοχλεί πως υπουργοί και βουλευτές παριστάνουν τους «ψόφιους κοριούς». Κρύβονται, σιωπούν και δεν δίνουν τη µάχη υπέρ των θέσεων του κόµµατος και των αποφάσεων της κυβέρνησης.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών