Το iconic Cap Estel που πέρασε από τον Εμπειρίκο στον Αρνό τον θρυλικό και τα μαθήματα τέχνης από την ''Εζενί''

Aπό τον Εμπειρίκο στον Αρνό τον θρυλικό

Η πλειονότητα δεν γνωρίζετε το iconic Cap Estel, που πέρασε στα χέρια του «τιτάνα της µόδας» Μπερνάρ Αρνό της LVMH έναντι 200 εκατοµµυρίων ευρώ. Χτισµένο σε χερσόνησο µεταξύ Σεν-Ζαν-Καπ-Φερά και Μονακό, θεωρείται θησαυρός στη Γαλλική Ριβιέρα. Χτισµένο στις αρχές του 20ού αιώνα για να λειτουργήσει ως έπαυλη, µετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο έγινε λουσάτο ξενοδοχείο. Με 20 υπερπολυτελή δωµάτια και σουίτες- επιτοµή της χλιδής, προσφέρει στους επισκέπτες ιδιωτικότητα, θέα σε κήπους, σπα, πισίνα υπερχείλισης... Φτιάχτηκε από τον Ιρλανδό συγγραφέα Φρανκ Χάρις, πέρασε στην κόµισσα Mery de la Canorgue, που φρόντισε προσωπικά για τους περίτεχνους κήπους του, και έπειτα στον Ρώσο αριστοκράτη Σεργκέι Στρόγκανοφ. Εκείνος, το 1923, το πούλησε στον εφοπλιστή-οδηγό αγώνων Ανδρέα-Mάριο Εµπειρίκο και ο Ελληνας µεταπολεµικά το πούλησε, έγινε ξενοδοχείο, µε επισκέπτες, µεταξύ άλλων, τον απίθανο Ντέιβιντ Νίβεν, την Γκρέτα Γκάρµπο, τους Beatles -εκεί εµπνεύστηκαν το «Michelle»-, τους Rolling Stones.

Ο Χέλµουτ Νιούτον, θρυλικός φωτογράφος µόδας, το επέλεγε ως location... Πώς θα το αξιοποιήσει ο Αρνό; Η συγκεκριµένη εξαγορά, µέσω της οικογενειακής εταιρείας Financière Agache, αποτελεί µέρος ευρύτερης στρατηγικής ανάπτυξης πολυτελών θερέτρων. Τόσο απλά. Aπό τις πιο επικές βραδιές την τελευταία δεκαετία, ήταν τον Σεπτέµβριο του 2016, που φιλοξένησε τη δεξίωση της βασίλισσας Φαράχ Ντιµπά-Παχλαβί, εξόριστης µετά την πτώση της ιρανικής µοναρχίας συζύγου του τελευταίου σάχη του πρώην βασιλείου της Περσίας.

Mαθήματα Τέχνης -και αστέρια από την ''Εζενί''

Τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο έρχονται όλο και... νωρίτερα. Το διαπιστώνουµε από τις διαφηµίσεις που αµέσως µετά το Halloween -το οποίο κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου- ξεκινάνε µε τα γιορτινά τους µηνύµατα, προϊόντα, προσφορές, µε σκοπό να µας δελεάσουν και να µπούµε στον «χορό» πρόωρα. Στον «χορό» λοιπόν του shopping µάς ωθεί κοµψά από τώρα και η «Εζενί» Νιάρχου. Η εφοπλίστρια-σχεδιάστρια κοσµηµάτων προτάσσει µια νέα σειρά από αστέρια, ειδικά φτιαγµένη για τα X-mas, µε χρυσό, διαµάντια και άλλα πολύτιµα, ως επί το πλείστον, ορυκτά, και µε τη σειρά της µας δελεάζει. Πού βρίσκεται αυτές τις µέρες; Το προηγούµενο Σάββατο πήρε το πριβέ λίαρ τζετ και έσπευσε στο Αµστερνταµ, ποζάροντας µε... props αυτήν τη φορά έργα Τέχνης. Ανάµεσά τους, η «Πισίνα» του Leandro Erlich, που εκτίθεται στο Μουσείο Voorlinden.

Από άλλο έργο

• «∆εν είναι επάγγελµα αυτό, είναι µαρτύριο, είναι µια κόλαση, σωστό βασανιστήριο». Αλλά µας εµπνέει. Και το συνεχίζουµε µε το πάθος των πρώτων ηµερών. Στον πυρήνα δεν είναι η ραπτική της «Παριζιάνας» «µαντάµ Πελαζί» (Ρένα Βλαχοπούλου), αλλά η ζωή -µέσα- στα ΜΜΕ. Αίσθηση προκάλεσε η τωρινή οµιλία της αντιπροέδρου του Ε∆ΟΕΑΠ, Αγγελικής Γυπάκη: Εστρεψε την προσοχή µας σε µια σκληρή πραγµατικότητα, µε επίκεντρο τη ραγδαία αύξηση περιστατικών καρκίνου των ασφαλισµένων του Ταµείου. Παρουσιάζοντας στατιστικά στοιχεία από τον Ε∆ΟΕΑΠ, που καταδεικνύουν ότι από το 2020 έως το εννεάµηνο του 2025 τα περιστατικά καρκίνου αυξήθηκαν κατά 21,34% (µε 1.052 συνολικά) και αντίστοιχες αυξήσεις σε χρόνιες παθήσεις -σκλήρυνση κατά πλάκας (+23,36% - 132 περιστατικά), καρδιολογικά (+57,68% - 1.498 περιστατικά)-, µας θορύβησε. Επισηµαίνοντας ότι «δεν υφίσταται µήνας που να µη µαθαίνω ότι κάποιος συνάδελφος πάσχει από καρκίνο», ήταν σαν να έδωσε τη χαριστική βολή για τα «βαρέα και ανθυγιεινά» του επαγγέλµατος. Απέδωσε το φαινόµενο στη «νέα, δύσκολη περίοδο για την υγεία στη µετα-COVID εποχή», υπερτονίζοντας την ανάγκη «ο Ε∆ΟΕΑΠ να διατηρεί εφεδρείες για νέες θεραπείες και φάρµακα».
• Μπορούµε λοιπόν να ηρεµήσουµε λίγο όλοι, ιδίως όσοι εργάζονται σε ιστότοπους; Λόγω φύσης του Μέσου είναι πιο αγχωµένοι, καθώς στο site έχεις τη δυνατότητα, εφόσον µπορείς, να βγάλεις την οποιαδήποτε είδηση πρώτος. Κυριολεκτικά. Θυµάµαι, το 2000, η Μαντόνα ήταν έγκυος στο παιδί του καταπληκτικού σκηνοθέτη Γκάι Ρίτσι. Το είχα «τσιµπήσει» από το «People» και το είχα ανεβάσει αστραπιαία στο thea.gr τότε, του Πέτρου Κωστόπουλου, όπου ήµουν αρχισυντάκτρια. Η είδηση -σιγά το... Πούλιτζερ, αλλά λέµε τώρα- βγήκε στον «αέρα» πριν από το Reuters, το Associated Press και, φυσικά, το ΑΠΕ. Με τις αναπαραγωγές να πέφτουν βροχή. Ο «θείος Πέτρος» έκανε «ντου», ενθουσιασµένος σαν έφηβος, στο γραφείο, λέγοντάς µου - το(ν) θυµάµαι µε εκείνο το γέλιο ως τον Θεό µέχρι τώρα: «Βρε θηρίο, την πήρες τηλέφωνο και σ' το είπε;». «Οχι», του αποκρίθηκα. «Απλώς, σε τέτοια θέµατα εµπιστεύοµαι το “People”». Ετσι είναι, που λέτε, τα sites. Πέρα από τις λέξεις-κλειδιά, τα SEO (τα... ΜΕΟ κ.λπ.), πρόκειται για ολότελα διαφορετική φιλοσοφία.
• Ενας ιστότοπος µε άψογο περιεχόµενο -και µε έρευνα και µε άποψη και µε ωραίες εικονογραφήσεις- µπορεί να καταποντιστεί αν «πάσχει» από ταχύτητα. Οι θεάσεις και τα shares -οι κοινοποιήσεις-, λιγότερο τα likes, καθορίζουν την όποια επιτυχία του. Εδώ, να επισηµάνουµε ότι για τους διαφηµιζόµενους µεγαλύτερη αξία έχουν τα views και τα shares -τα δεύτερα µε την έννοια ότι «µοιράζεις» όπου θες την είδηση- παρά τα likes. Το να αρέσεις σε κάποιον δεν αφορά τον πελάτη, εκείνον τον ενδιαφέρει ο θεατής να έχει δει το προϊόν σου. Αρα, θα προτιµήσει όποιον έχει views. Συνειδητοποιείτε για τι αλυσίδα µιλάµε, για πόσους, µε χειρουργική ακρίβεια, στρεσογόνους παράγοντες. Το δεύτερο πιο αγχωτικό Μέσο είναι η τηλεόραση. Μία κυρία από άλλο έργο - που δεν είναι η ώρα της ακόµη να την περάσουµε από «ακτινογραφία».

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών