Τα περί "μη διακυβερνησιμότητας", η οριακή μάχη και η ευχή σαν πολιτικό μανιφέστο
Face control
Η παραπολιτική στήλη του Secret
Περί "μη διακυβερνησιμότητας"
Με το γάντι «έσκισε» τον Ευ. Βενιζέλο ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, σχολιάζοντας το αφήγηµα ότι η χώρα έχει καταστεί «µη διακυβερνήσιµη» και γι’ αυτό απαιτούνται λύσεις µε χαρακτηριστικά σωτήριας παρέµβασης από όσους διαθέτουν πολιτικές ικανότητες και την τεχνογνωσία της εξουσίας. Προφανώς στο πάνθεον των επιφανών πολιτικών ο Ευ. Βενιζέλος διεκδικεί µια θέση και για τον εαυτό του, κάτι που µε το άρθρο του στην «Καθηµερινή» το θίγει µε κοµψό τρόπο ο Ν. Αλιβιζάτος. «Στους παρατηρητές των πολιτικών µας πραγµάτων που, εδώ και χρόνια, αναγγέλλουν το τέλος του δικοµµατισµού και κατ’ επέκταση της Μεταπολίτευσης έχουν προστεθεί τις τελευταίες εβδοµάδες και µερικοί αναπάντεχοι συνήγοροι: πρόκειται για ορισµένους έµπειρους πολιτικούς, οι οποίοι, ενώ στο παρελθόν έπλεκαν το εγκώµιο των µονοκοµµατικών κυβερνήσεων, µιλούν τώρα για συµµαχικές. Αν και επιτηδείως αποφεύγουν να ταχθούν υπέρ της απλής αναλογικής, οι εν λόγω πολιτικοί τονίζουν την ανάγκη για ευρύτερες συσπειρώσεις. Κατ’ αυτούς, µόνον έτσι θα γίνουν οι απαραίτητες µεταρρυθµίσεις στον τρόπο που λειτουργεί η φιλελεύθερη κοινοβουλευτική µας δηµοκρατία», γράφει και συνεχίζει: «Αν τα πράγµατα µείνουν ως έχουν, οι ίδιοι προαναγγέλλουν έκρυθµες καταστάσεις, χρησιµοποιώντας µάλιστα και βαρύγδουπους νεολογισµούς, όπως η κακόηχη µα και αδόκιµη “µη διακυβερνησιµότητα”. Να φταίνε οι δηµοσκοπήσεις που δίνουν ποσοστά το πολύ γύρω στο 30% για τη Ν.∆. στις προσεχείς εκλογές και το πολύ γύρω στο 35% αν υπάρξει και “δεύτερος γύρος”; Να πρόκειται άραγε για θεµιτές φιλοδοξίες προσώπων που θέλουν να φανούν χρήσιµα σε µια δύσκολη συγκυρία; Ή µήπως για ευσεβείς πόθους ορισµένων που, ως κοµµατικοί ηγήτορες, δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν ευρύτερα στρώµατα;».
Οριακή μάχη
Η Α. ∆ιαµαντοπούλου ξεκίνησε την κοινοβουλευτική της πορεία ως βουλευτής Κοζάνης το 1996. Στη συνέχεια πολιτεύτηκε στην Α’ Αθήνας, όπως συνηθίζουν πολιτικοί µε ηγετικές φιλοδοξίες. Σύµφωνα µε πληροφορίες, στις επόµενες εθνικές εκλογές σκοπεύει να είναι υποψήφια στον Νότιο Τοµέα της Β’ Αθήνας. Αρχικά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, τη σκεφτόταν για την Α’ Θεσσαλονίκης, όπου το κόµµα αντιµετωπίζει δυσκολίες. Η κάθοδός της εκεί θα µπορούσε να ενισχύσει τα ποσοστά. Στον Νότιο Τοµέα εκλέγεται ο Π. Χρηστίδης, που δεν το είδε θετικά. Αν το ΠΑΣΟΚ εκλέξει µία έδρα, η σύγκρουση θα είναι σκληρή και η µάχη θα είναι οριακή.
Μετά τον Π. Καµµένο και τον Ν. Νικολόπουλο, στο πλευρό της Μαρίας Καρυστιανού, µε φόντο τις πληροφορίες για τη δηµιουργία νέου πολιτικού φορέα µε την ίδια επικεφαλής, στέκεται και η Ρ. Μακρή.
Ποιο, θέλω να ξέρω ποιο
Αληθεύει ότι ένας από τους λόγους που η βουλευτής Χαλκιδικής Κ. Μάλαµα την... έκανε από το κόµµα του Στ. Κασσελάκη ήταν επειδή ήθελε να πολιτευτεί στην Α’ Θεσσαλονίκης, απαιτώντας όµως στο ίδιο ψηφοδέλτιο να µη βρίσκεται συγκεκριµένο πρόσωπο από τη Θεσσαλονίκη; Ποιο;
Χωρίς διεθνή παρουσία
Στο ΠΑΣΟΚ, εκτός από τις γκρίνιες που εκδηλώνονται δεξιά και αριστερά επειδή δεν συνεδριάζουν τακτικά τα όργανα ή γιατί ο Ν. Ανδρουλάκης αποφεύγει να µοιράσει ισότιµα το παιχνίδι της εσωκοµµατικής εξουσίας, υπό τον φόβο να µην ευνοηθούν κάποιοι «δελφίνοι», έχει ανοίξει και µια άλλη συζήτηση που αφορά στη διεθνή παρουσία του χώρου. Οι εθιµοτυπικές συναντήσεις του Ν. Ανδρουλάκη µε τους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος κάθε δύο µήνες στις Βρυξέλλες δεν συνιστούν και καµιά τεράστια επιτυχία σε διεθνές επίπεδο. Επίσης, ενώ το ΠΑΣΟΚ πριν από µερικούς µήνες ανακοίνωσε καµιά 40ριά τοµείς και δίκτυα, εντούτοις δεν έχει φροντίσει µέχρι τώρα να οργανώσει τοµέα ∆ιεθνών Σχέσεων.
Δεν έχει κανένα νόημα
Η «παράσταση νίκης» είναι όρος που χρησιµοποιείται από τις ελληνικές εταιρείες δηµοσκοπήσεων όταν αναφέρονται στις απαντήσεις των ερωτωµένων στο «Ποιος νοµίζετε ότι θα νικήσει στις εκλογές;». Μέχρι το 2019 στις µετρήσεις τους οι δηµοσκόποι κατέγραφαν τις αντιδράσεις της κοινής γνώµης πάνω στο συγκεκριµένο ερώτηµα. Το γεγονός ότι εδώ και έξι χρόνια έχουν πάψει να ρωτάνε τον κόσµο «ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών» δείχνει, αν µη τι άλλο, πως δεν έχει κανένα απολύτως νόηµα, διότι και οι ψηφοφόροι των άλλων κοµµάτων θα προβλέψουν «νίκη» της Νέας ∆ηµοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη. Και επειδή πολλοί αρχηγοί κοµµάτων ισχυρίζονται ότι οι δηµοσκόποι παίζουν το «παιχνίδι» της Νέας ∆ηµοκρατίας ή «µαγειρεύουν» τα στοιχεία των µετρήσεών τους, σίγουρα η µη καταγραφή της «παράστασης νίκης» δεν συνάδει µε τα λεγόµενά τους. ∆ιότι παλαιότερα η συγκεκριµένη «ερώτηση» λειτουργούσε επιδραστικά στην εκλογική συµπεριφορά των πολιτών, δεδοµένου πως αρκετοί επηρεάζονταν, στρέφοντας την προτίµησή τους προς το κόµµα που είχε το προβάδισµα στην «παράσταση νίκης».
Καμία διαφορά
Στις αρχές της εβδοµάδας ο Α. Τσίπρας είχε συζήτηση µε φοιτητές και φοιτήτριες του Τµήµατος Πολιτικής Επιστήµης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστηµίου, µε αφορµή την έκδοση του βιβλίου «Ιθάκη». Οι απαντήσεις που έδωσε στην προσπάθειά του να προσδιορίσει τις σύγχρονες διαχωριστικές γραµµές στο πολιτικό γίγνεσθαι δεν διέφεραν σε τίποτα από όσα έλεγε από την εποχή που ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. «Η σύγχρονη διαχωριστική γραµµή είναι ανάµεσα σε αυτούς που επιµένουµε να παλεύουµε για το κοινό καλό και σε αυτούς που επιµένουν να παλεύουν για να αυγατίσουν τα πλούτη τους. Απέναντι, δηλαδή, στην ολιγαρχία και στην κλεπτοκρατία και στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, η οποία όµως πρέπει να αποκτήσει µια άλλη συλλογική ευθύνη», ανέφερε.
Ευχή σαν πολιτικό μανιφέστο
Ελαβα στο mail µου την κάρτα µε τις χριστουγεννιάτικες ευχές του βουλευτή Χανίων Π. Πολάκη. Για µία ακόµα φορά ο «αψύς» Κρητικός πρωτοτύπησε µε το περιεχόµενο της «ευχής» που έστειλε, καθώς παρέπεµπε σε πολιτικό µανιφέστο. «Μέσα στην παγωνιά της ανισότητας και της διαφθοράς, να φουντώσουµε τη φλόγα της ισότητας και της δικαιοσύνης. Τώρα είναι η ώρα για µια έντιµη Ελλάδα», ήταν το µήνυµά του. Στη συγκεκριµένη κάρτα απεικονιζόταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και στο βάθος το πρόσωπο του Π. Πολάκη να ατενίζει το µέλλον. Πάντως, το σύνθηµα «έντιµη Ελλάδα», όπως έχουµε ξαναγράψει, παραπέµπει σε ονοµασία πολιτικού φορέα. Και ο Π. Πολάκης το λανσάρει εδώ και έναν χρόνο τουλάχιστον, διότι ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ µέχρι τις επόµενες εθνικές εκλογές.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών
En