Oλο και πιο πολύ, όλο και πιο έντονα οι ηγεσίες των κρατών της ∆ύσης, και πολύ περισσότερο του υπόλοιπου πλανήτη λειτουργούν εν κενώ. Περιβάλλονται από µια «νεκρή ζώνη», στην οποίαν δεν έχουν πρόσβαση οι λαοί.
∆ιότι δεν µπορούν. Και διότι πιθανόν πλέον να µη θέλουν. Καθότι οι πολίτες δεν ασκούν στις ηγεσίες τους καµία πίεση (που να γίνεται αισθητή). Πίεση κοινωνική, πολιτική, ηθική, λογική.
Για παράδειγµα, ο πολύς Μπόρις Τζόνσον. Οπως γράφουν οι «New York Times», οι Τόρις χρηµατίσθηκαν από τους Ρώσους µε 630.000 δολάρια (δεν ξέρω πόσα είναι σε ρούβλια) για την προεκλογική εκστρατεία του Μπόρις και άλλων οµόσταυλων. Το ποσόν βεβαίως είναι ευτελές. Τα χοντρά ποσά διακινούνται αλλιώς.
Οµως, οι Αγγλοι, εν προκειµένω, πολίτες (όπως και όλοι οι άλλοι) καλούνται να καταβάλουν το αντίτιµο των κυρώσεων που επιβάλλει ο Τζόνσον στους Ρώσους (οι οποίοι µάλλον θησαυρίζουν παρά ιδρώνουν). Αλλωστε, η µία µετά την άλλη οι δυτικές Εταιρείες ανοίγουν διττούς λογαριασµούς για να συνεχίσουν τις συναλλαγές τους µε τους τρισκατάρατους Ρώσους.
Τέτοια όµως βλέποντας οι πολίτες, αποστρέφουν το πρόσωπο από τα κούφια λόγια των πολιτικών, µε τη «νεκρή ζώνη» µεταξύ των µεν και των δε να διευρύνεται. Υπάρχει έτσι ο κίνδυνος αυτή η έλλειψη πίεσης από πλευράς των πολιτών στους πολιτικούς να εκλαµβάνεται από τους τελευταίους ως συναίνεση στην άσκηση των κυρίαρχων πολιτικών µε ακόµα πιο κυνικό, πιο αµοραλιστικό και πιο παράλογο τρόπο. Τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται η εξέλιξη αυτού του φαινοµένου...
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 21 Μαΐου
