Ολυμπιακός: Όταν ο Θρύλος νίκησε το θρύλο Πελέ στη Λεωφόρο - Το 2-1 επί της Σάντος που έγινε ο ύμνος της ομάδας
Ο θάνατος του Πελέ έφερε αναμνήσεις στον Ολυμπιακό, που χρονολογούνται από τις 4 Ιουλίου του 1961
Ο πρώτος ύμνος του Ολυμπιακού γράφτηκε το 1930 και ο δεύτερος ακριβώς μισό αιώνα μετά, το 1980. Δεν γινόταν να μη χωρέσει, εκεί, μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην Ιστορία του συλλόγου, η νίκη επί της Σάντος στη Λεωφόρο, στις 4 Ιουλίου του 1961. Με σκόρερ του Αντώνη Ποσειδώνα και Τάσο Σουρούνη και με προμετωπίδα το μαρκάρισμα του Κώστα Πολυχρονίου στον Πελέ, ο Ολυμπιακός νίκησε 2-1 τη Σάντος, η οποία μείωσε με τον Ζίτο που, ειρήσθω εν παρόδω, είχε κατακτήσει δύο Παγκόσμια Κύπελλα με τη Βραζιλία, το 1958 στη Σουηδία και το 1962 στη Χιλή.
Δεν ήταν μία σημαντική νίκη μόνο επειδή επετεύχθη εναντίον του Πελέ, αλλά διότι η Σάντος, με τον 19χρονο επιθετικό στην ομάδα της, είχε κάνει θραύση σε όλο το ευρωπαϊκό τουρ. Επιπλέον, μόλις τον προηγούμενο χρόνο η Σάντος είχε κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημά της και επρόκειτο να σαρώσει ως το 1974, όταν και ο Πελέ θα αποχωρούσε. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν μόνο ένα, αλλά το όλον της ιστορίας του συλλόγου ως εκείνο το σημείο.
Ο Ολυμπιακός ήταν η τρίτη ελληνική ομάδα που αντιμετώπισε η Σάντος. Οι Βραζιλιάνοι θα έκλειναν τον Οκτώβριο του 1961 τη διετή τουρ τους και έτσι απέναντι στους «ερυθρόλευκους» έδιναν ένα από τα τελευταία παιχνίδια τους. ΣΈφτασαν στην Αθήνα στις 27 Μαΐου και νίκησαν 3-0 την ΑΕΚ και 3-2 τον Παναθηναϊκό πριν παίξουν με τον Ολυμπιακό. Είχαν νικήσει, σταδιακά, ομάδες όπως η Μπενφίκα, που το '61 θα γινόταν η πρώτη ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ επικράτησαν στην Ιταλία των Ίντερ και Γιουβέντους, αλλά και της Ρεμς, που το 1959 είχε φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η νίκη ήταν πραγματικά σημαντική για τον Ολυμπιακό. Τόσο που ο Σπύρος Βαρσαμάκης και ο Κωνσταντίνος Κιλιμάντζος έβαλαν τόσο τον Θρύλο των γηπέδων, δηλαδή την ομάδα του Ολυμπιακού που κατέκτησε έξι πρωταθλήματα από το 1954 έως το 1959, όσο και τη Σάντος του Πελέ στον ύμνο της ομάδας.
Δεν ήταν μία σημαντική νίκη μόνο επειδή επετεύχθη εναντίον του Πελέ, αλλά διότι η Σάντος, με τον 19χρονο επιθετικό στην ομάδα της, είχε κάνει θραύση σε όλο το ευρωπαϊκό τουρ. Επιπλέον, μόλις τον προηγούμενο χρόνο η Σάντος είχε κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημά της και επρόκειτο να σαρώσει ως το 1974, όταν και ο Πελέ θα αποχωρούσε. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν μόνο ένα, αλλά το όλον της ιστορίας του συλλόγου ως εκείνο το σημείο.
Ο Ολυμπιακός ήταν η τρίτη ελληνική ομάδα που αντιμετώπισε η Σάντος. Οι Βραζιλιάνοι θα έκλειναν τον Οκτώβριο του 1961 τη διετή τουρ τους και έτσι απέναντι στους «ερυθρόλευκους» έδιναν ένα από τα τελευταία παιχνίδια τους. ΣΈφτασαν στην Αθήνα στις 27 Μαΐου και νίκησαν 3-0 την ΑΕΚ και 3-2 τον Παναθηναϊκό πριν παίξουν με τον Ολυμπιακό. Είχαν νικήσει, σταδιακά, ομάδες όπως η Μπενφίκα, που το '61 θα γινόταν η πρώτη ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ επικράτησαν στην Ιταλία των Ίντερ και Γιουβέντους, αλλά και της Ρεμς, που το 1959 είχε φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η νίκη ήταν πραγματικά σημαντική για τον Ολυμπιακό. Τόσο που ο Σπύρος Βαρσαμάκης και ο Κωνσταντίνος Κιλιμάντζος έβαλαν τόσο τον Θρύλο των γηπέδων, δηλαδή την ομάδα του Ολυμπιακού που κατέκτησε έξι πρωταθλήματα από το 1954 έως το 1959, όσο και τη Σάντος του Πελέ στον ύμνο της ομάδας.
