Χάρης Μαριόλης στα Παραπολιτικά: Απαράδεκτο να αφήσουν το μποξ εκτός Ολυμπιακών Αγώνων
Το ζήτηµα και για τον ίδιο τον κ. Μαριόλη είναι ηθικό
Λευτερης Ελευθεριου
Με σημείο έναρξης την έρευνα που διατάχθηκε για κακοδιαχείριση από τη διοίκηση του προέδρου Τσινγκ-κούο Γου, από την Ταϊβάν, και έδειξε ότι η AIBA (∆ιεθνής Ένωση Ερασιτεχνικής Πυγµαχίας) χρηµατίστηκε µε ένα ποσό που ανέρχεται στα 250.000 δολάρια για να στήσει αγώνες έως και στο ολυµπιακό τουρνουά του Ρίο, το 2016, η πυγµαχία µπήκε στη «µαύρη λίστα» της ∆ΟΕ.
Τα τρία στάδια της έρευνας ουδόλως βοήθησαν να «καθαρίσει» η εικόνα του αγωνίσµατος. Το 2017, ο Γου καθαιρέθηκε ύστερα από 11 χρόνια στον προεδρικό θώκο και από τότε έως και το 2020 άλλαξαν τρεις πρόεδροι. Ο τελευταίος είναι Ρώσος και λέγεται Ουµάρ Κρέµλιεφ, αλλά από το «δόξα τω Θεώ» το αγώνισµα έφτασε στο «βοήθα, Παναγιά» τον Φεβρουάριο του 2022: Η χρηµατοδότηση από την Gazprom, τη ρωσική εταιρεία πετρελαίου, κατά τη διάρκεια της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία κρίνεται διπλωµατικά λανθασµένη, µε αποτέλεσµα οι συζητήσεις που γίνονται την τελευταία διετία προκειµένου να βγει το άθληµα από το πρόγραµµα των Ολυµπιακών Αγώνων που θα γίνουν το 2028, στο Λος Αντζελες, να έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο της φηµολογίας και να καθίστανται πραγµατικές.
Πραγµατικές, αλλά όχι επίσηµες. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Οµοσπονδίας Πυγµαχίας (ΕΟΠ), Χάρης Μαριόλης, τονίζει στο «S» ότι «δεν έχουµε καµία επίσηµη ενηµέρωση για αυτές τις συζητήσεις, αν και γνωρίζουµε ότι έχουν γίνει. Εµείς δεν έχουµε κληθεί πουθενά για να πούµε τις απόψεις µας». Ο πρόεδρος της ΕΟΠ κρίνει τη διοίκηση του Κρέµλιεφ σχετικά επιτυχηµένη («Το άθληµα έχει ανέβει»), τουλάχιστον σε σχέση µε εκείνη του προέδρου από την Ταϊβάν, όταν «γινόταν κακοδιαχείριση». Το ζήτηµα και για τον ίδιο τον κ. Μαριόλη είναι ηθικό. Η πυγµαχία, η µάχη µε τις πυγµές, τις γροθιές δηλαδή, είναι από τα αρχαιότερα αγωνίσµατα... τελεία. Μπορεί να µπήκε στο πρόγραµµα των σύγχρονων Ολυµπιακών Αγώνων στο Σεντ Λούις το 1904, αλλά η πρώτη εµφάνισή του στη διοργάνωση χρονολογείται από το 688 π.Χ. Μάλιστα, θεωρείτο από τα απαιτούµενα του κλασικού ελληνικού αθλητισµού.
Επιπροσθέτως, αποτελούσε µέρος του παγκρατίου, του προδρόµου των µικτών πολεµικών τεχνών, το οποίο ήταν κράµα πάλης, λακτισµάτων και πυγµαχίας. Γι’ αυτό κιόλας ο κ. Μαριόλης τονίζει ότι «είναι απαράδεκτο να βγει η πυγµαχία από το πρόγραµµα των Ολυµπιακών Αγώνων». Φυσικά, οι νέοι καιροί και τα νέα ήθη δεν είναι ξένα προς τη ∆ιεθνή Ολυµπιακή Επιτροπή, που από το 2012 επιδίδεται σε συζητήσεις και συσκέψεις προκειµένου να αποπέµψει την πάλη, η οποία είναι κάτι σαν η ιστορία του αθλητισµού και το συνώνυµο των Ολυµπιακών Αγώνων. Η αναρρίχηση, το σέρφινγκ και το σκέιτµπορντ θα µπουν πειραµατικά στο Παρίσι, το 2024, αλλά φαίνεται ότι θα περιληφθούν επισήµως στο πρόγραµµα του 2028.
Επεκτείνονται
Οπως όλα δείχνουν, οι συζητήσεις για τα αγωνίσµατα που δεν θα βρίσκονται στο πρόγραµµα επεκτείνονται και στην άρση βαρών. Η φετινή σύνοδος, στην οποία θα αποφασιστεί επισήµως αν η πυγµαχία θα αποτελέσει παρελθόν, έχει ορίσει ως κριτήριο τις µεταρρυθµίσεις που θα γίνουν στα σπορ τα οποία «κινδυνεύουν», αν και είναι δύσκολο να αναλογιστεί κάποιος πώς η κύρια µεταρρύθµιση, που είναι η διακοπή χρηµατοδότησης από την Gazprom, θα πραγµατωθεί. Ούτως ή άλλως, όµως, κάτι φαίνεται να αλλάζει, αφού φαίνεται πως η ∆ΟΕ σκέφτεται σοβαρά να επιτρέψει τη συµµετοχή Ρώσων αθλητών στο καλλιτεχνικό πατινάζ και, κατά συνέπεια, σε όλα τα σπορ των Χειµερινών Ολυµπιακών το 2026.
Ο Χάρης Μαριόλης, που θεωρεί ότι η διοίκηση του Γου έχει παίξει µείζονα ρόλο στο να φτάσουν έως το «θα είναι, δεν θα είναι» οι συζητήσεις για την πυγµαχία, τονίζει ότι «δεν γίνεται οι νέοι αθλητές να πληρώνουν τα λάθη που έχουν γίνει µε τους παλιότερους».
Εντός των συνόρων, θεωρείται ότι υπάρχουν πυγµάχοι που γίνεται να σταθούν στο υψηλότερο επίπεδο, αν και η πορεία για τους Ολυµπιακούς είναι δύσβατη. Στο φετινό Παγκόσµιο, που θα γίνει τις δύο πρώτες εβδοµάδες του Μαΐου στο Ουζµπεκιστάν, οι τέσσερις πρώτοι πυγµάχοι σε κάθε κατηγορία θα προκριθούν στους Ολυµπιακούς, ενώ το ίδιο θα γίνει µε το Ευρωπαϊκό του 2024, τον Μάρτιο στο Βελιγράδι. Επιπροσθέτως, θα υπάρχει ακόµα ένα προολυµπιακό τουρνουά, όπου ο τρόπος πρόκρισης θα είναι ο ίδιος, ενώ υπολογίζονται µέχρι και 8 wild cards που θα δοθούν σε πυγµάχους από χώρες που βρίσκονται ψηλά στη βαθµολογία της AIBA και οι οποίοι θα έχουν διακριθεί σε τουρνουά που δεν θα δίνουν πρόκριση.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 11/2
Τα τρία στάδια της έρευνας ουδόλως βοήθησαν να «καθαρίσει» η εικόνα του αγωνίσµατος. Το 2017, ο Γου καθαιρέθηκε ύστερα από 11 χρόνια στον προεδρικό θώκο και από τότε έως και το 2020 άλλαξαν τρεις πρόεδροι. Ο τελευταίος είναι Ρώσος και λέγεται Ουµάρ Κρέµλιεφ, αλλά από το «δόξα τω Θεώ» το αγώνισµα έφτασε στο «βοήθα, Παναγιά» τον Φεβρουάριο του 2022: Η χρηµατοδότηση από την Gazprom, τη ρωσική εταιρεία πετρελαίου, κατά τη διάρκεια της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία κρίνεται διπλωµατικά λανθασµένη, µε αποτέλεσµα οι συζητήσεις που γίνονται την τελευταία διετία προκειµένου να βγει το άθληµα από το πρόγραµµα των Ολυµπιακών Αγώνων που θα γίνουν το 2028, στο Λος Αντζελες, να έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο της φηµολογίας και να καθίστανται πραγµατικές.
Πραγµατικές, αλλά όχι επίσηµες. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Οµοσπονδίας Πυγµαχίας (ΕΟΠ), Χάρης Μαριόλης, τονίζει στο «S» ότι «δεν έχουµε καµία επίσηµη ενηµέρωση για αυτές τις συζητήσεις, αν και γνωρίζουµε ότι έχουν γίνει. Εµείς δεν έχουµε κληθεί πουθενά για να πούµε τις απόψεις µας». Ο πρόεδρος της ΕΟΠ κρίνει τη διοίκηση του Κρέµλιεφ σχετικά επιτυχηµένη («Το άθληµα έχει ανέβει»), τουλάχιστον σε σχέση µε εκείνη του προέδρου από την Ταϊβάν, όταν «γινόταν κακοδιαχείριση». Το ζήτηµα και για τον ίδιο τον κ. Μαριόλη είναι ηθικό. Η πυγµαχία, η µάχη µε τις πυγµές, τις γροθιές δηλαδή, είναι από τα αρχαιότερα αγωνίσµατα... τελεία. Μπορεί να µπήκε στο πρόγραµµα των σύγχρονων Ολυµπιακών Αγώνων στο Σεντ Λούις το 1904, αλλά η πρώτη εµφάνισή του στη διοργάνωση χρονολογείται από το 688 π.Χ. Μάλιστα, θεωρείτο από τα απαιτούµενα του κλασικού ελληνικού αθλητισµού.
Επιπροσθέτως, αποτελούσε µέρος του παγκρατίου, του προδρόµου των µικτών πολεµικών τεχνών, το οποίο ήταν κράµα πάλης, λακτισµάτων και πυγµαχίας. Γι’ αυτό κιόλας ο κ. Μαριόλης τονίζει ότι «είναι απαράδεκτο να βγει η πυγµαχία από το πρόγραµµα των Ολυµπιακών Αγώνων». Φυσικά, οι νέοι καιροί και τα νέα ήθη δεν είναι ξένα προς τη ∆ιεθνή Ολυµπιακή Επιτροπή, που από το 2012 επιδίδεται σε συζητήσεις και συσκέψεις προκειµένου να αποπέµψει την πάλη, η οποία είναι κάτι σαν η ιστορία του αθλητισµού και το συνώνυµο των Ολυµπιακών Αγώνων. Η αναρρίχηση, το σέρφινγκ και το σκέιτµπορντ θα µπουν πειραµατικά στο Παρίσι, το 2024, αλλά φαίνεται ότι θα περιληφθούν επισήµως στο πρόγραµµα του 2028.
Επεκτείνονται
Οπως όλα δείχνουν, οι συζητήσεις για τα αγωνίσµατα που δεν θα βρίσκονται στο πρόγραµµα επεκτείνονται και στην άρση βαρών. Η φετινή σύνοδος, στην οποία θα αποφασιστεί επισήµως αν η πυγµαχία θα αποτελέσει παρελθόν, έχει ορίσει ως κριτήριο τις µεταρρυθµίσεις που θα γίνουν στα σπορ τα οποία «κινδυνεύουν», αν και είναι δύσκολο να αναλογιστεί κάποιος πώς η κύρια µεταρρύθµιση, που είναι η διακοπή χρηµατοδότησης από την Gazprom, θα πραγµατωθεί. Ούτως ή άλλως, όµως, κάτι φαίνεται να αλλάζει, αφού φαίνεται πως η ∆ΟΕ σκέφτεται σοβαρά να επιτρέψει τη συµµετοχή Ρώσων αθλητών στο καλλιτεχνικό πατινάζ και, κατά συνέπεια, σε όλα τα σπορ των Χειµερινών Ολυµπιακών το 2026. Ο Χάρης Μαριόλης, που θεωρεί ότι η διοίκηση του Γου έχει παίξει µείζονα ρόλο στο να φτάσουν έως το «θα είναι, δεν θα είναι» οι συζητήσεις για την πυγµαχία, τονίζει ότι «δεν γίνεται οι νέοι αθλητές να πληρώνουν τα λάθη που έχουν γίνει µε τους παλιότερους».
Εντός των συνόρων, θεωρείται ότι υπάρχουν πυγµάχοι που γίνεται να σταθούν στο υψηλότερο επίπεδο, αν και η πορεία για τους Ολυµπιακούς είναι δύσβατη. Στο φετινό Παγκόσµιο, που θα γίνει τις δύο πρώτες εβδοµάδες του Μαΐου στο Ουζµπεκιστάν, οι τέσσερις πρώτοι πυγµάχοι σε κάθε κατηγορία θα προκριθούν στους Ολυµπιακούς, ενώ το ίδιο θα γίνει µε το Ευρωπαϊκό του 2024, τον Μάρτιο στο Βελιγράδι. Επιπροσθέτως, θα υπάρχει ακόµα ένα προολυµπιακό τουρνουά, όπου ο τρόπος πρόκρισης θα είναι ο ίδιος, ενώ υπολογίζονται µέχρι και 8 wild cards που θα δοθούν σε πυγµάχους από χώρες που βρίσκονται ψηλά στη βαθµολογία της AIBA και οι οποίοι θα έχουν διακριθεί σε τουρνουά που δεν θα δίνουν πρόκριση.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 11/2
