Κατευθείαν στα βαθιά πέφτουν απόψε οι παίκτες του Ολυμπιακού στην πρεμιέρα του Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς αντιμετωπίζουν την Ατλέτικο Μαδρίτης στο «Γ. Καραϊσκάκης» (21:45). Οι Ισπανοί προέρχονται από μεγάλη εμφάνιση και νίκη επί της Ρεάλ το Σάββατο με 2-1 στο Μπερναμπέου και η ψυχολογία τους είναι φυσιολογικό να βρίσκεται στα ύψη. Η περσινή φιναλίστ της διοργάνωσης έχει υψηλές βλέψεις και για την φετινή χρονιά και οι «ερυθρόλευκοι» καλούνται να αντιμετωπίσουν μια ομάδα που αν εξαιρέσουμε την ήττα στον τελικό (στην παράταση) από την Ρεάλ, έχει να ηττηθεί στην Ευρώπη από τον Φεβρουάριο του 2013!

Όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν πολύ δύσκολη αποστολή και πρέπει να ξεπεράσουν εαυτούς για να πάρουν ένα θετικό αποτέλεσμα, είτε αυτό είναι η νίκη είτε είναι η ισοπαλία, παίρνοντας ως δεδομένο ότι πρόκειται και για την πρώτη αγωνιστική.

Όσον αφορά στην βασική ενδεκάδα το πλάνο του Μίτσελ άλλαξε την τελευταία στιγμή, καθώς ο Λεάντρο Σαλίνο δεν θα βρίσκεται τελικά στη διάθεση του Ισπανού τεχνικού. Ο Βραζιλιάνος μπακ πήγε με ενοχλήσεις στον δικέφαλο χθες στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη, έκανε μόνο θεραπεία κι ως εκ τούτου δεν συμπεριλήφθηκε στην αποστολή για τη σημερινή αναμέτρηση (σήμερα θα ανακοινωθεί η 18άδα) με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Μάλιστα ο 29χρονος άσος αναμένεται να μείνει 7-10 ημέρες εκτός δράσης. Μετά από αυτή την αρνητική εξέλιξη, και σύμφωνα με τις ενδείξεις ο Μίτσελ για τον αγώνα με την Ατλέτικο θα έχει τον Ρομπέρτο κάτω από τα γκολπόστ και στην άμυνα από δεξιά προς τα αριστερά τους Ομάρ, Μποτία, Αμπιντάλ και Μαζουάκου.

Αμυντικό χαφ ο Ντινγκά, μέσα δεξιά ο Μιλιβόγιεβιτς, μέσα αριστερά ο Τσόρι Ντομίνγκες και στα δύο άκρα ο Κασάμι με τον Αφελάι. Επικρατέστερος για την επίθεση συνεχίζει να είναι ο Μήτρογλου. Είναι χαρακτηριστικό πως το τεχνικό επιτελείο δούλεψε πολύ πάνω στην ανασταλτική λειτουργία κυρίως του άξονα. Ο Μίτσελ θέλει τις καλύτερες δυνατές αντιδράσεις από τα χαφ του όταν δεν έχουν την μπάλα στην κατοχή τους.

Από εκεί και πέρα ο προπονητής των πρωταθλητών Ελλάδας πάντα κρύβει μία ή και παραπάνω εκπλήξεις για το βασικό σχήμα. Μία τέτοια μπορεί να είναι ο Μπενίτες για την επίθεση. Όσον αφορά στον Γιάννη Μανιάτη, ο προπονητής του είναι αποφασισμένος να τον περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή. Η κατάσταση του διεθνούς μέσου έχει παρουσιάσει βελτίωση τις τελευταίες ημέρες και ο Μίτσελ θα ήθελε να τον έχει έστω και ως εναλλακτική επιλογή στην 18άδα στην κρίσιμη αναμέτρηση με την Ατλέτικο.

Η ανάλυση της Ατλέτικο Μαδρίτης

Η σκυλίσια πίεση και το ασταμάτητο τρέξιμο, με την απόλυτη προσήλωση στην άμυνα είναι το Νο1 που έχει περάσει στο κεφάλι των παικτών του ο Σιμεόνε. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτό που εφαρμόζουν άλλοι προπονητές που θέλουν να πρεσάρουν ψηλά, ο Τσόλο μαζεύει τους δικούς του να αμυνθούν από τη μέση και πίσω, ώστε να μικραίνει τους χώρους. Η αλληλοβοήθειες και τα ντουμπλαρίσματα σε κάθε φάση είναι το απόλυτο DNA της Ατλέτικο.

Πέρυσι αυτό συνέβαλε τα μέγιστα στο να βγαίνει με το κλέψιμο της μπάλας η ομάδα γρήγορα στην κόντρα. Φέτος όμως με τον Μάντζουκιτς να είναι πιο βαρύ κορμί (είναι επικίνδυνος κυρίως μέσα στο κουτί) και να μην μπορεί να κάνει τις δουλειές του Ντιέκο Κόστα στο γήπεδο, η Ατλέτικο δεν μπορεί να βγει με την ίδια ταχύτητα μπροστά. Τουλάχιστον όχι ακόμα που δεν έχουν ενσωματωθεί στο παιχνίδι της οι απίστευτα γρήγοροι Γκριεζμάν, Τσέρτσι, οι οποίοι προφανώς επιλέχτηκαν, ώστε να υπάρξει ισορροπία με τον αργό Κροάτη φορ. Γι αυτό και για να μπορεί ο Τσόλο να παίξει και 4-2-3-1 ή 4-3-3, κάτι που όμως ακόμα δεν έχει κάνει και λογικά δύσκολα θα επιχειρήσει στο «Καραϊσκάκης» (σ.σ.: τουλάχιστον όχι από το ξεκίνημα).

Και στις τρεις αγωνιστικές (Βαγιεκάνο 0-0, Εϊμπάρ 2-1 και Ρεάλ 2-1), όπως αναφέρει το Four Four Two, η Ατλέτικο δεν ήταν καλή με την έννοια του θεάματος. Δεν έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο και δεν δημιούργησε, δεν έβγαλε φαντασία, συνδυασμούς, τριγωνάκια. Αυτό όμως είναι κάτι που ούτως ή άλλως δεν κάνει σε μεγάλες δόσεις ακόμα και στα καλύτερα της. Πόσο μάλλον τώρα που ακόμα ψάχνεται (σ.σ.: ο Σιμεόνε είπε πρόσφατα πως θεωρεί ότι η ομάδα θα ρολάρει σε 5-6 εβδομάδες). Το παιχνίδι της είναι άλλο. Της αρέσει να αφήνει τη μπάλα στον αντίπαλο. Και δεν μιλάμε μόνο όταν αντιμετωπίζει Ρεάλ, Μπάρτσα, Τσέλσι κλπ. Σαν πρωταθλήτρια πέρσι, το ποσοστό κατοχής της στα ματς που νίκησε, ήταν 46%. Δηλαδή ακόμα και στην Αλμερία και την Ελτσε τους άφηνε το τόπι.

Εν αρχή είναι το πλάνο

Οπότε αυτό λογικά θα κάνει και με τον Ολυμπιακό και θα προσπαθήσει να τον χτυπήσει πιο δυνατά από το 60’70’ και μετά. Αυτό έπραξε ακόμα και με τη Ρεάλ το Σάββατο. Περίμενε, αμύνθηκε, τους ψόφησε και τους σκότωσε. Και όλα αυτά βάση σχεδίου. Η μεγαλύτερη δύναμη της βλέπετε είναι το πλάνο που υπηρετούν άπαντες πιστά και η αυτοπεποίθηση που αυτή η προσήλωση τους δίνει. Είναι τεράστιας σημασίας για κάθε παίκτη να πιστεύει ακράδαντα ότι αυτό που του λέει ο προπονητής του είναι το σωστό και ότι αξίζει να δώσει ψυχή και σώμα για να το υλοποιήσει. Και στην Ατλέτικο έχουν πλέον τον προπονητικό λόγο (και όχι μόνο) του Σιμεόνε ως ευαγγέλιο.

Σικέιρα, ο αδύναμος κρίκος

Η άμυνα παραμένει ισχυρή, αλλά έχει ένα τρωτό σημείο: την αριστερή πλευρά. Ο Γκιγιέρμε Σικέιρα υπολείπεται ξεκάθαρα του Φιλίπε Λουίς, τον οποίο καλείται να αντικαταστήσει τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ρεάλ όχι μόνο ξεδίπλωσε τις περισσότερες επιθέσεις της από την πλευρά του, αλλά και το ότι ο διαβασμένος -σε αυτό τουλάχιστον- Αντεσλότι, έστελνε πάνω στον Βραζιλιάνο τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Κάπως έτσι έγινε και το πέναλτι της ισοφάρισης και 2-3 εξαιρετικές φάσεις για τους γηπεδούχους. Ωστόσο, Γκοντίν, Μιράντα και ο τερματοφύλακας Μογιά μπορούν να καθαρίζουν τις καταστάσεις.

Από τον Μογιά…

Και εάν για τους δύο σέντερ μπακ το γνωρίζαμε, ο Μογιά έρχεται με φόρα να κάνει την έκπληξη και στο ξεκίνημα του να έχει καλύτερα νούμερα ακόμα και από τον Κουρτουά (σ.σ.: π.χ. σε τρια ματς ήδη με τη Ρεάλ έχει δεχτεί μόνο δύο γκολ, ενώ ο Βέλγος είχε σε εννέα ντέρμπι μέσο όρο τα δύο γκολ παθητικό)! Ο,τι χάνει όμως από αριστερά, η Ατλέτικο το παίρνει από δεξιά με τον Χουανφράν που αλωνίζει απίστευτα την πλευρά (σ.σ.: από εκεί εκδηλώνεται το 47% των επιθέσεων της). Στο κέντρο ο αρχηγός Γκάμπι προσφέρει χιλιόμετρα και τσαμπουκά και δίπλα του ο Κόκε (σ.σ.: πιστεύω ότι δεν θα βάλει Τιάγκο, για να μπει ο Αρντά Τουράν και ο Γκριεζμάν από την αρχή) που συνήθως παίζει πιο μπροστά, είναι ο κορυφαίος πασέρ που κυκλοφορεί αυτή την εποχή στην Primera Division.

… στον Αρντά Τουράν

Ο Τούρκος πάλι μιας και τον αναφέραμε, είναι το σημείο αναφοράς στη φαντασία της ομάδας. Χωρίς αυτόν η Ατλέτικο έχει μέσο όρο τρεις επιτυχημένες ντρίμπλες ανά ματς και με αυτόν μέσα ανεβαίνει στις πέντε. Ο Αρντά Τουράν είναι ο παίκτης που μπορεί να αποσυναρμολογήσει την αντίπαλη άμυνα, να κινηθεί ως εξτρέμ, δεύτερος φορ, να βοηθήσει στο κέντρο και να συνδράμει στην άμυνα του πλάγιου μπακ της ομάδας του. Εάν λοιπόν ο Σιμεόνε επιλέξει αυτή την τακτική με τον Γκριεζμάν στα πλάγια για να τρέξει στην κόντρα, τότε πίσω από τον Μάντζουκιτς θα τοποθετηθεί ο Ραούλ Γκαρθία.

Πιθανή 11άδα: Μογιά, Χουανφράν, Γκοντίν, Μιράντα, Σικέιρα, Γκάμπι, Κόκε, Γκριεζμάν, Αρντά Τουράν, Ραούλ Γκαρθία, Μάντζουκιτς.