Η 'Ωρα του Λαού - Ελληνοφρένεια best of
Θύμιος Καλαμούκης, Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης
Ρομπέρτο Μπάτζιο: "Γιόρτασε" την επέτειο των 30 χρόνων από το χαμένο πέναλτι με φωτογραφία του και λόγια βουδιστή μοναχού
Θάρρος από τον σπουδαίο Ιταλό
Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο παρουσίασε σε ανάρτησή του μία από τις χειρότερες στιγμές στη ζωή του, το χαμένο πέναλτι στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1994 μεταξύ Ιταλίας και Βραζιλίας, για να αναδείξει το μεγαλείο του ανθρώπινου αγώνα
Έχουν παρέλθει 30 χρόνια από εκείνη την αποφράδα για τον Ρομπέρτο Μπάτζιο στιγμή, το χαμένο πέναλτί του στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου 1994 μεταξύ της Βραζιλίας και της Ιταλίας στην Πασαντίνα των ΗΠΑ. Εκείνη η άστοχη εκτέλεση έδωσε στη "σελεσάο" το τρίτο παγκόσμιο τρόπαιό της, ενώ η φιγούρα του "μικρού Βούδα" με σκυμμένο το κεφάλι έγινε ακόμα και διαφήμιση για ουίσκι. Ο Μπάτζιο, άλλωστε, ευστόχησε σε χτύπημα τέσσερα χρόνια αργότερα, στο 2-2 με τη Χιλή για τους ομίλους του Παγκόσμιου Κυπέλλου 1998.
Το βράδυ της 17ης Ιουλίου, όμως, δεν έχει ξεθωριάσει από τη μνήμη του σπουδαίου Ιταλού, που πολλοί τον θεωρούν τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών στη χώρα.
Ο Μπάτζιο υπήρξε καταπληκτικός στα νοκ άουτ του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Από τις επικρίσεις των ΜΜΕ για την πενιχρή παρουσία του στους ομίλους, από τους οποίους η Ιταλία πέρασε στα μουλωχτά, έφτασε στη θέωση. Δύο γκολ στο δραματικό 2-1 επί της Νιγηρίας στους "16", ένα στα χασομέρια του επίσης 2-1 επί της Ισπανίας, δύο επί της Βουλγαρίας, στο, κλασικά, 2-1 του ημιτελικού.
Το χαμένο πέναλτι κάλυψε τα πάντα. Εκτός από την ίδια τη ζωή του 57χρονου Μπάτζιο, παντρεμένου εδώ και 35 χρόνια με την Αντρεΐνα Φάμπι, αποστασιοποιημένου επιτηδευμένων δραμάτων.
Ο "μικρός Βούδας" κοίταξε στα μάτια την αποτυχία. Συνεχίζει να ψάχνει τη γαλήνη που ο βουδισμός υπαγορεύει. Γι' αυτό, εξάλλου, χρησιμοποίησε τα λόγια ενός ενός βουδιστή μοναχού, του Νταϊσάκου Ικέντα, που πέθανε στα 95 τον Νοέμβριο του 2023.
Ρομπέρτο Μπάτζιο: Η ανάρτηση για το χαμένο πέναλτι και τη ζωή
Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο έγραψε: "Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη. Αν ήταν, δεν θα αναπτυσσόμασταν ούτε θα προοδεύαμε ως άνθρωποι. Αν πετύχουμε κάτι, μας ζηλεύουν συχνά, αν αποτύχουμε σε κάτι, μας γελοιοποιούν και μας επιτίθενται. Δυστυχώς οι άνθρωποι είναι έτσι.
Απροσδόκητος πόνος και ταλαιπωρία μπορεί να βρεθούν στο μονοπάτι του καθενός. Αλλά ακριβώς όταν αντιμετωπίζετε αυτές τις δοκιμασίες δεν πρέπει να αφήσετε τον εαυτό σας να νικηθεί. Ποτέ μην τα παρατάτε.
