Η "μαγική κι ονειρεμένη" γιορτή του Ολυμπιακού για τη στέψη της πρωταθλήτριας ομάδας του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ όδευε προς την ολοκλήρωσή της. Οι πρωταγωνιστές της κυριαρχικής παρέας που σάρωσε τον ανταγωνισμό καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν μοιράζοντας... απλόχερα τεσσάρες στους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου, απολάμβαναν τις τελευταίες στιγμές του πάρτι στο χορτάρι του "Γεώργιος Καραϊσκάκης" μαζί με τις οικογένειές τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κι εκείνη τη στιγμή άρχισε να ακούγεται από τα μεγάφωνα του φαληρικού γηπέδου η σαγηνευτική, η ανατριχιαστική φωνή της Μελίνας Μερκούρη. 

Τα παιδιά του Πειραιά έμελλε να γράψουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο το φινάλε μιας σεζόν που έχει, φυσικά, ένα ακόμη κεφάλαιο για να ολοκληρωθεί όπως της αξίζει: Την κατάκτηση του νταμπλ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με τον ΟΦΗ το βράδυ της 17ης Μαΐου στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Ωστόσο... κάποια άλλα παιδιά του Πειραιά ήταν εκείνα που πλημμύρισαν με αισιοδοξία και ενθουσιασμό όχι μόνο την κυριακάτικη φιέστα, αλλά όλους αυτούς τους αδιανόητους τελευταίους 12 μήνες που είδαν τον Ολυμπιακό να κατακτά τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές κορυφές της ιστορίας του. 

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και το όνειρο του "Ολυμπιακού των δικών του παιδιών"

Αν και ο Ολυμπιακός είναι... συνηθισμένος εδώ και δεκαετίες στις φιέστες για την κατάκτηση πρωταθλημάτων και τροπαίων, η φετινή ήταν διαφορετική. Ήταν η πρώτη στην οποία ακόμη και ο τελευταίος φίλος της πειραϊκής ομάδας που βρίσκονταν στις εξέδρες του "Γεώργιος Καραϊσκάκης" επέστρεψε σπίτι του τόσο ήρεμος και σίγουρος για το μέλλον της αγαπημένης του ομάδας. Κι όσες φορές κι αν έχει αποθεωθεί στο παρελθόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης, αυτή τη φορά το σύνθημα "έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό" με το οποίο διέκoπταν οι "ερυθρόλευκοι" οπαδοί την ομιλία του, έμοιαζε η ελάχιστη εκδήλωση ειλικρινούς ευγνωμοσύνης σε έναν άνθρωπο που πέτυχε το θεωρητικά ακατόθρωτο: Να δημιουργήσει τον "Θρύλο των παιδιών του Πειραιά"! 

Ποια ήταν τα πρόσωπα που αποθεώθηκαν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης των ονομάτων των πρωταγωνιστών του 48ου "ερυθρόλευκου" πρωταθλήματος (πλην φυσικά του Βαγγέλη Μαρινάκη και του "αρχιστράτηγου", Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ); Μα... τα παιδιά του Πειραιά! Τα παιδιά του Ρέντη! Τα παιδιά που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ανθρώθηκαν και εκτοξεύτηκαν μέσα από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού: Ο Μπάμπης Κωστούλας, ο Χρήστος Μουζακίτης, ο Κωνσταντίνος Τζολάκης και ο... κάπτεν Παναγιώτης Ρέτσος! Ακόμη και η εμφάνιση του Αντώνη Παπακανέλλου στο χορτάρι... σεισμό προκάλεσε, έτσι σαν να έβλεπες ένα τρέιλερ... από τα προσεχώς! 

Τα πιο σημαντικά λόγια που έχει πει ποτέ ο Μαρινάκης σε φιέστα

Όσο κι αν οι ομιλίες του Βαγγέλη Μαρινάκη στις φιέστες του Ολυμπιακού έχουν πάντα έντονο το συναίσθημα της συγκίνησης (μην ξεχνάτε ότι πίσω από τον πετυχημένο παράγοντα που έφτασε στο σημείο να διαπρέπει ακόμη και στον "μαγικό κόσμο" της Premier League, υπάρχει πάνω και πρώτα απ' όλα ένας αγνός οπαδός του Θρύλου που μεγάλωσε στις πέτρινες εξέδρες του παλιού Καραϊσκάκη) η φετινή ήταν η πιο σημαντική απ' όλες τις προηγούμενες. 

Ήταν εκείνη που "φωτογράφιζε" ουσιαστικά τον Ολυμπιακό του 21ου αιώνα. Τον Ολυμπιακό του 49ου, του 50ού, του... 60ού πρωταθλήματος μα πάνω απ' όλα το μέλλον ενός ποδοσφαιρικού οργανισμού που στηρίζεται πλέον σε στέρεες βάσεις και μπορεί να στηρίζει ολόκληρο το οικοδόμημά του σε πρότυπες ακαδημίες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κλαμπ. Ναι, ο Ολυμπιακός "συνεχίζει να ονειρεύεται και να κατακτά ακόμη ψηλότερες κορυφές". Συνεχίζει να το πράττει, όμως, στηριζόμενος στους ώμους του Μπάμπη, του Χρήστου, του Κωνσταντίνου, του Παναγιώτη, αύριο μεθαύριο του Αντώνη, του Σταύρου. 

Και συνεχίζει το ταξίδι του στις θάλασσες της διαρκούς εξέλιξης χάρη στο όραμα ενός ανθρώπου που δεν σταματά να δίνει σάρκα και οστά στα όνειρα εκατομμυρίων φίλων του Ολυμπιακού σε κάθε γωνιά της Υφηλίου: Του Βαγγέλη Μαρινάκη!