Ιζαμπέλα Ντι Ιούλιο - Μπιάνκα Φαριόλ: Τα χρυσά κορίτσια του Θρύλου αποκαλύπτονται!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ: Γιώργος Βαγενάς

Τις χωρίζουν δέκα ολόκληρα χρόνια! 23 ετών η μία, παιδί του millenium, γεννημένη τον Δεκέμβριο του 2001 στο μακρινό Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ιταλίδα 33 ετών η άλλη, γεννημένη σε ένα μικρό άγνωστο χωριουδάκι κοντά στη Ρώμη. Πριν από ένα χρόνο δεν τις συνέδεε τίποτα. Πλέον τις ενώνει μια σχέση ζωής και… τρεις ερυθρόλευκες κούπες. Αυτές με τις οποίες πόζαραν στο φωτογραφικό φακό της "Κυριακάτικης Απογευματινής" μπροστά στα γραφεία του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού στην Καστέλα.

Η Μπιάνκα Φαριόλ και η Ιζαμπέλα Ντι Ιούλιο δεν υπήρξαν απλά δύο από τις μεγάλες πρωταγωνίστριες της φετινής ονειρεμένης πορείας της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του πειραϊκού συλλόγου που σάρωσε και τους τρεις τίτλους στις εγχώριες διοργανώσεις. Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Super Cup… τρία πολύτιμα δώρα που έχουν λάβει ήδη τη θέση τους στην εορταστική τροπαιοθήκη των εκατοστών γενεθλίων του μεγαλύτερου πολυαθλητικού συλλόγου της Ευρώπης. Μέσα από την κοινή τους παρουσία στον Ολυμπιακό “έχτισαν” μια σχέση που θα τις συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή. Κι ας χωρίζουν πλέον οι δρόμοι τους, καθώς η πολύπειρη Ιταλίδα πασαδόρος ανανέωσε τη συνεργασία της με τις νταμπλούχες Ελλάδος, ενώ η νεαρή Αργεντινή κεντρική μποκέρ θα συνεχίσει την καριέρα της εκτός Ελλάδος.

“Θα μου λείψει πολύ η Ίζι, θα μου λείψουν οι στιγμές που ζήσαμε μαζί, το χιούμορ της, το χαμόγελό της. Θυμάμαι πόσο ανυπόμονη ήμουν να τη γνωρίσω όταν έμαθα ότι έρχεται στην ομάδα. Να μοιραστώ τις εμπειρίες της, να μάθω και την παραμικρή λεπτομέρεια της καριέρα της απ’ όλες τις σπουδαίες ομάδες που αγωνίστηκε”, παραδέχεται συγκινημένη η Μπιάνκα, προκαλώντας το ζεστό χαμόγελο της Ιζαμπέλα. “Και μένα θα μου λείψεις πολύ μικρή”, γυρίζει και της λέει στρέφοντας εν συνεχεία το πρόσωπό της προς την πλευρά μας. “Απλά δεν πρόλαβα να της μάθω Ελληνικά”, λέει χαμογελώντας…

Ιζαμπέλα Ντι Ιούλιο: Από τη Ρώμη στις… Μυκήνες και τους Δελφούς

Στην ώρα που μοιραστήκαμε με τα δύο κορίτσια, μας έκανε εντύπωση ο… έρωτας της Ιζαμπέλα Ντι Ιούλιο για την Ελλάδα. Έχει εμπλουτίσει το λεξιλόγιο της με δεκάδες ελληνικές λέξεις, αισθάνεται δέος όποτε επισκέπτεται ένα αρχαίο ελληνικό μνημείο, ενώ δηλώνει συγκλονισμένη κάθε φορά που απολαμβάνει το τσάι της στο roof garden ενός ξενοδοχείο με θέα την Ακρόπολη. Για όλα, όμως, υπάρχει μια εξήγηση… “Όταν ήμουν μικρότερη σπούδασα για ένα χρόνο αρχαιολογία. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός αποτελούσε πάντα πόλο έλξης για μένα. Οι Μυκήνες, οι Δελφοί, ο Παρθενώνας. Και τώρα που ζω στην Αθήνα προσπαθώ να επισκεφτώ όλα αυτά τα μέρη τα οποία μελετούσα”.

Στα 33 της χρόνια η Ιζαμπέλα Ντι Ιούλιο αποφάσισε για πρώτη φορά να ξενιτευτεί και μάλιστα να μετακομίσει σε μία χώρα με – κακά τα ψέματα – λιγότερο ανεπτυγμένο γυναικείο βόλεϊ σε σχέση με την πατρίδα της. “Έχοντας αγωνιστεί μόνο σε ιταλικές ομάδες μέχρι τώρα στην καριέρα μου αισθάνθηκα την ανάγκη να ζήσω μια διαφορετική εμπειρία σε μια ξένη λίγκα. Δεν σας κρύβω ότι ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου, να τεστάρω τα όρια μου σε συνθήκες που δεν ήμουν συνηθισμένη. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστώ στον Ολυμπιακό, θεώρησα ότι μου δίνεται μια εξαιρετική προοπτική. Έπαιξε σημαντικό ρόλο και η παρουσία του Λορέντζο Μιτσέλι στον πάγκο της ομάδας. Θυμάμαι την πρώτη μας συνομιλία στο τηλέφωνο. Ένα πράγμα του είχα πει. Ότι θέλω να έρθω σε μια ομάδα για να κερδίσω τρόπαια. Ένα χρόνο μετά χαίρομαι ειλικρινά που πήρα εκείνη την απόφαση”, υπογραμμίζει η Ιταλίδα με τη σπουδαία διαδρομή σε Σκαντίτσι, Μπέργκαμο, Περούτζια, Μόντσα και σε κορυφαία κλαμπ της χώρας της.

“Η εμπειρία που ζήσαμε όλους αυτούς τους μήνες ήταν κάτι περισσότερο από συναρπαστική. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα τρία τρόπαια που κατακτήσαμε. Είναι η ζωή στην Αθήνα που σε συνεπαίρνει. Οι σχέσεις που δημιουργήσαμε με τα κορίτσια. Ήταν κάπως δύσκολα τον πρώτο μήνα γιατί δεν είχα συνηθίσει να επικοινωνώ με το περιβάλλον μου στα αγγλικά, αλλά μετά από μια μικρή περίοδο προσαρμογής, νιώθω πλέον την ομάδα δεύτερο σπίτι μου”, προσθέτει η Ιζαμπέλα και με ένα στόμα παρέα με την Μπιάνκα επιχειρούν να περιγράψουν την ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό.

Μπιάνκα Φαριόλ: "Όπου κι αν αγωνιστώ θα λέω πόσο υπέροχα πέρασα στον Ολυμπιακό"

“Και οι δύο όταν ήρθαμε να αγωνιστούμε στην Ελλάδα ξέραμε ότι ερχόμασταν σε έναν σπουδαίο σύλλογο μαθημένο να κατακτά τίτλους. Αυτό που συναντήσαμε όμως στον Πειραιά ήταν μια μεγάλη και ζεστή οικογένεια. Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα για έναν αθλητή ή μια αθλήτρια από το να πηγαίνει στο χώρο εργασίας του και να συναντά κάθε πρωί μόνο χαμογελαστά πρόσωπα. Πιστέψτε μας, δεν συναντάς σε πολλούς συλλόγους αυτή τη ζεστή επικοινωνία που υπάρχει με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. Επιπλέον υπάρχει αυτή η πολύ ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο. Ο τρόπος που σε κάνουν από την πρώτη στιγμή να αισθανθείς ευθύνη που φοράς αυτή την τόσο ξεχωριστή ερυθρόλευκη φανέλα. Να βιώσεις τα δικά τους συναισθήματα. Να καταλάβεις πόσο σημαντική είναι αυτή η φανέλα για εκείνους. Και με αυτό τον τρόπο σε κάνουν να αισθάνεσαι κομμάτι της οικογένειάς τους. Αυτός είναι κι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο αισθανόμαστε διπλά χαρούμενες και περήφανες για τη φετινή μας προσπάθεια. Γιατί ξέρουμε τι σήμαινε για τον κόσμο του Ολυμπιακού να κατακτηθούν όσο περισσότερα τρόπαια την ιδιαίτερη χρονιά που ο σύλλογος γιορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του”.

Πόσο εύκολο, είναι, όμως για δύο κορίτσια να προσαρμοστούν στην ιδιαίτερη ζωή της Αθήνας; “Μοιάζουμε πολύ Έλληνες και Αργεντίνοι. Είμαστε εξίσου πρόσχαροι σαν άνθρωποι, φιλικοί, μου ήταν πολύ εύκολο να εναρμονιστώ με την καθημερινότητα της πόλης”, τονίζει η Μπιάνκα, ενώ η Ιζαμπέλα ζητά να μην την κοιτάξουμε… περίεργα για τη σύγκριση που επιχειρεί: “Το ξέρω ότι θα σας φανεί πολύ περίεργο, αλλά η απλότητα της ζωής στην Αθήνα που θυμίζει την αντίστοιχη που είχαμε στο μικρό χωριουδάκι στα προάστια της Ρώμης από το οποίο κατάγομαι. Προφανώς συγκρίνω μια μεγαλούπολη με ένα μικρό χωριό, αλλά αυτό είναι ίσως το στοιχείο που κάνει την Αθήνα τόσο προσιτή στους ξένους. Η απλότητά της”.

Η πρώτη σεζόν της Μπιάνκα Φαριόλ στο “Μελίνα Μερκούρη” δεν ήταν εύκολη. Δεν αγωνιζόταν πολύ, δυσκολευόταν να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις πρωταθλητισμού του Ολυμπιακού. Μην λησμονούμε ότι επρόκειτο για ένα κορίτσι 21 ετών που είχε μικρή εμπειρία σε πρωταθλήματα του εξωτερικού (οι Πειραιώτες την απέκτησαν από τη γαλλική Μπεζιέ). Το δεύτερο χρόνο, όμως, από κομπάρσος μετατράπηκε σε βασικό γρανάχι της “μηχανής” του Μιτσέλι. Και ένας από τους λόγους που ανέβασε κατακόρυφα τα επίπεδα της ατομικής της απόδοσης καθόταν… δίπλα της κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.

“Ο ερχομός της Ίζι το καλοκαίρι του 2024 με βοήθησε πάρα πολύ σε όλα τα επίπεδα. Δεν έχω λόγια να την ευχαριστήσω. Φεύγω γεμάτη έντονα συναισθήματα και υπέροχες αναμνήσεις από τον Ολυμπιακό κι όποτε με ρωτάνε στο μέλλον για την εμπειρία που έζησα στην Ελλάδα θα τους εξηγώ πόσο ευτυχισμένη ήμουν αυτά τα δύο χρόνια”, αρκείται να πει η ξανθομάλλα κεντρικός πριν αλλάξει για λίγο ρόλο με τη συμπαίκτριά της και δώσει… πάσα για τη συνέχεια της κουβέντας

Η ανυπομονησία για την επιστροφή Κοβάτσεβιτς στον Ολυμπιακό

Αποδέχεται η Ιζαμπέλα τον άτυπο τίτλο της… μεγάλης αδελφής των μικρότερων σε ηλικία συμπαικτριών της; “Δεν το θεωρώ υποχρέωσή μου να τις καθοδηγώ. Δεν είναι αυτό το σωστό ρήμα για να περιγράψω τη σχέση μας. Είναι επιθυμία μου να βοηθάω τα πιο νέα κορίτσια. Είναι χαρά μου να τις βλέπω να εξελίσσονται και να αξιοποιούν καλύτερα το ταλέντο τους. Δεν κοιτάω ηλικίες στο γήπεδο. Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές. Είμαστε όλες ίσες. Αν κάποια στιγμή δω ότι μια νεαρή συναθλήτριά μου χρειάζεται μεγαλύτερη βοήθεια σε ιδιαίτερες καταστάσεις, λόγω έλλειψης εμπειριών, φυσικά και θα είμαι δίπλα της να της προσφέρω τη συμβουλή μου”, εξηγεί η Ιταλίδα πασαδόρος πριν καταθέσει τις προβλέψεις της για τη συνέχεια της καριέρας της Φαριόλ:

“Είναι μια πολύ σοβαρή επαγγελματίας με μεγάλα αποθέματα ψυχικής δύναμης. Θα κάνει σπουδαία πράγματα στο μέλλον και αισθάνομαι πολύ τυχερή που έπαιξε δίπλα της αυτή τη σεζόν”. Σε ότι αφορά τα δικά της… ερυθρόλευκα σχέδια για την επόμενη χρονιά; “Θα είναι μια συναρπαστική και πολύ ιδιαίτερη χρονιά για μένα. Γνωρίζουμε ότι επιστρέφει στον Ολυμπιακό ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς, ένας προπονητής-θρύλος για το σύλλογο και για μένα θα είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που θα συνεργαστώ με μη Ιταλό τεχνικό. Ανυπομονώ…”, δηλώνει χαμογελώντας η Ιζαμπέλα φιλοδοξώντας να ζήσει ακόμη πιο δυνατές συγκινήσεις με την ερυθρόλευκη φανέλα. Σαν αυτή που χάρισε στον κόσμο του Ολυμπιακού μετά το τέλος του τρίτου τελικού με τον ΠΑΟΚ όταν ξέσπασε σε κλάματα στην αγκαλιά της Γιας Νίζετιχ.