Σε μια εποχή που οι νέοι παλεύουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις απαιτήσεις και τα όνειρά τους, ο Κωνσταντής Τζολάκης έρχεται να αποδείξει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν υπάρχει στόχος, αφοσίωση και πειθαρχία. Ο νεαρός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας δεν ξεχωρίζει μόνο κάτω από τα δοκάρια, αλλά και στις αίθουσες διδασκαλίας, ζώντας ημέρες απόλυτης ευτυχίας και προσωπικής δικαίωσης.

Τα τελευταία χρόνια, ο Τζολάκης έδωσε μια τιτάνια προσπάθεια για να καθιερωθεί στον Ολυμπιακό, έναν από τους κορυφαίους συλλόγους της Ελλάδας, σε μια θέση μάλιστα που απαιτεί σταθερότητα, ψυχραιμία και ηγετικό πνεύμα. Δεν ήταν μια εύκολη πορεία. Χρειάστηκε υπομονή, επιμονή και διαρκής αγώνας, τόσο σωματικός όσο και ψυχολογικός. Όμως τα κατάφερε. Καθιερώθηκε στην ομάδα, σήκωσε τρόπαια, έγινε βασικό στέλεχος μιας ομάδας που κατέκτησε τίτλους, και αναγνωρίστηκε όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

Κι όμως, παρά τις αγωνιστικές υποχρεώσεις, τα ταξίδια και την ένταση των προπονήσεων, δεν άφησε πίσω το δεύτερο μεγάλο του στόχο, τις σπουδές του. Με συνέπεια, υπευθυνότητα και πίστη στο όραμά του, κατάφερε να ολοκληρώσει τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις και να πάρει το πτυχίο του από το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιά.



Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, κατέκτησε σημαντικούς τίτλους, εντός και εκτός γηπέδων. Εκείνον του Κυπελλούχου και του Πρωταθλητή Ελλάδας, αλλά και εκείνον του πτυχιούχου, αποδεικνύοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι ο αθλητισμός και η μόρφωση όχι μόνο δεν είναι ασύμβατοι δρόμοι, αλλά μπορούν να πορεύονται παράλληλα και με απόλυτη επιτυχία.

Η ιστορία του Τζολάκη είναι μια υπενθύμιση, ιδιαίτερα προς τους νέους, ότι τα όνειρα δεν ακυρώνουν το καθήκον και πως η προσωπική εξέλιξη είναι πάντα καρπός σκληρής δουλειάς και αποφασιστικότητας. Ένα πρότυπο για τη νέα γενιά, που δείχνει πως μπορείς να φτάσεις ψηλά, χωρίς να θυσιάσεις τίποτα από όσα πραγματικά αξίζουν.

Για τον Κωνσταντή μίλησαν στο “Secret” ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, κ. Μιχαήλ Σφακιανάκης, αλλά και ο καθηγητής του κ. Παναγιώτης Αρτίκης, οι οποίοι σκιαγράφησαν τον χαρακτήρα και την πορεία του μακριά από το γήπεδο. Μίλησαν για τον Κωνσταντή των αμφιθεάτρων, τον φοιτητή που, παρά το απαιτητικό πρόγραμμά του, προσήλθε με ήθος, υπευθυνότητα και συνέπεια σε κάθε του βήμα.

tzolakis-kathigites


Πρύτανης Πανεπιστημίου Πειραιά για Κωνσταντή Τζολάκη: "Να συνεχίσει να είναι εύστοχος στη ζωή του"

Πώς βιώσατε προσωπικά την αποφοίτηση του Κωνσταντή Τζολάκη, ενός νέου με σημαντική δημόσια παρουσία και διακρίσεις στον αθλητισμό;
Ο Κωνσταντής μπορεί και συνδυάζει μ’ ένα θαυμαστό τρόπο μια πετυχημένη προσπάθεια στον αθλητισμό με μια εξίσου πετυχημένη πορεία στις σπουδές του.

Είναι γνωστό πως διατηρεί μια ιδιαίτερα απαιτητική καριέρα στον επαγγελματικό αθλητισμό. Υπήρξαν από πλευράς Ιδρύματος διευκολύνσεις που τον βοήθησαν να ολοκληρώσει τις σπουδές του;
Το Πανεπιστήμιό μας πάντα στέκεται δίπλα στους αθλητές φοιτητές του που αγωνίζονται και ανεβάζουν τη χώρα μας σε ψηλές κορφές. Στη διάρκεια των σπουδών του υπήρξαν περίοδοι που, λόγω των αθλητικών του υποχρεώσεων, χρειάστηκε να γίνουν κάποιες προσαρμογές στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα και αυτή η δυνατότητα του δόθηκε.

Υπήρξαν στιγμές ή περιστατικά από τη φοιτητική πορεία του Κωνσταντή Τζολάκη που σας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση;
Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Κωνσταντή, είναι η οξυδέρκειά του, κάτι που φαίνεται και στις αθλητικές επιδόσεις του, ιδιαίτερα στις εκτελέσεις των πέναλτι, όπου έχει διακριθεί σε διεθνές επίπεδο. Κατά κοινή ομολογία, είναι ο πιο επιτυχημένος τερματοφύλακας στις αποκρούσεις πέναλτι.

Τι θεωρείτε ότι ξεχώρισε στον χαρακτήρα ή στη στάση του ως φοιτητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς;
Ο Κωνσταντής ήταν ένας καλός φοιτητής, συνεπής, συνεργάσιμος και με εστίαση στο στόχο επιτυχημένης αποπεράτωσης των σπουδών του. Άλλωστε, η προσήλωση στο στόχο και το υψηλό αίσθημα ευθύνης είναι κάτι που χαρακτηρίζει όλους τους αθλητές υψηλών επιδόσεων.

Πώς περιγράφετε την αλληλεπίδραση και την παρουσία του μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα, τόσο με τους συμφοιτητές όσο και με το διδακτικό προσωπικό;
Ο Κωνσταντής, λόγω της αθλητικής του επίδοσης σε ένα από τα πλέον δημοφιλή αθλήματα, ήταν εξαιρετικά αγαπητός στους συμφοιτητές του αλλά, κατά τη γνώμη μου, η συγκροτημένη προσωπικότητά του συνέβαλε στη θετική αλληλεπίδρασή του με όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Αποτέλεσε ενεργό μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας ή προτίμησε διακριτικό ρόλο λόγω της δημοσιότητάς του;
Ο Κωνσταντής είναι ένας νέος σεμνός, χαμηλών τόνων και χωρίς ίχνος έπαρσης. Κινήθηκε με διακριτικότητα και συνέπεια καθ’ όλη την πορεία των σπουδών του.

Ποια είναι, κατά την άποψή σας, η σημασία του να αποφοιτά από το Ίδρυμα ένας νέος που έχει ήδη κερδίσει την αναγνώριση στο εθνικό αθλητικό στερέωμα;
Για το Πανεπιστήμιό μας είναι ιδιαίτερα ευχάριστο αλλά και σημαντικό. Άλλωστε, προς επίρρωση αυτού, επιλέξαμε να βραβεύσουμε τον Κωνσταντή μαζί με άλλους 11 αθλητές και αθλήτριες της Εθνικής Ομάδας Polo Ανδρών και Γυναικών, φοιτητών και αποφοίτων μας, μεταφέροντας το μήνυμα στο σύνολο των αποφοίτων μας ότι, όταν υπάρχει θέληση και σωστή στόχευση, μπορεί να συνδυαστεί ο αθλητισμός με τις σπουδές με μεγάλη επιτυχία.

Αν είχατε την ευκαιρία να απευθύνετε ένα προσωπικό μήνυμα στον Κωνσταντή Τζολάκη με αφορμή την αποφοίτησή του, ποιο θα ήταν αυτό;
Να συνεχίσει να είναι εύστοχος στη ζωή του.


Καθηγητής Παναγιώτης Αρτίκης: "Τον χαρακτηρίζουν ευγένια, ταπεινότητα και σεβασμός"

Ποια προσωπική σας εμπειρία με τον Κωνσταντή σας έχει μείνει πιο έντονα στη μνήμη και γιατί;
Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από τον Κωνσταντή ήταν η πρώτη μας συνάντηση, όταν ήρθε στο γραφείο μου για να ζητήσει να δώσει εξετάσεις σε διαφορετική βάρδια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων με την ομάδα του. Αυτό που μου προκάλεσε ιδιαίτερα θετική εντύπωση ήταν η σεμνότητα και ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε την κατάσταση. Δεν ανέφερε ούτε στιγμή ποιος είναι, ούτε χρησιμοποίησε την ιδιότητά του ως ποδοσφαιριστής σε κορυφαίο επαγγελματικό επίπεδο για να ζητήσει προνομιακή μεταχείριση. Αντιθέτως, παρουσιάστηκε όπως κάθε άλλος φοιτητής που εργάζεται, ζητώντας απλώς μια διευκόλυνση στο πλαίσιο όσων παρέχουμε ισότιμα σε όλους τους φοιτητές μας. Η στάση του αυτή φανέρωσε ήθος, ταπεινότητα και σεβασμό προς το ακαδημαϊκό περιβάλλον και τους συμφοιτητές του, στοιχεία που σπάνια συναντά κανείς σε άτομα της ηλικίας και του επαγγελματικού του επιπέδου.

Πώς θα περιγράφατε τον χαρακτήρα του Κωνσταντή μέσα και έξω από την αίθουσα διδασκαλίας;
Ο Κωνσταντής διακρίνεται όχι μόνο για τις ακαδημαϊκές του, αλλά και για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα, που τον καθιστά πρότυπο εντός και εκτός γηπέδου. Από την ευκαιρία που είχα να τον γνωρίσω έχει επιδείξει ωριμότητα, εργατικότητα και προσήλωση στους στόχους του. Είναι ένα παιδί που τον χαρακτηρίζει η ευγένεια, η ταπεινότητα και ο σεβασμός απέναντι στους καθηγητές και τους συμφοιτητές του. Συνολικά, ο χαρακτήρας του Κωνσταντή Τζολάκη συνδυάζει εργατικότητα και ωριμότητα, στοιχεία που τον καθιστούν όχι μόνο έναν εξαιρετικό αθλητή αλλά και έναν αξιόλογο άνθρωπο.

Πώς νομίζετε ότι κατάφερνε να ισορροπεί μεταξύ των σπουδών και της επαγγελματικής του ζωής, από την προσωπική σας εμπειρία μαζί του;
Από την προσωπική μου εμπειρία μαζί του, ο Κωνσταντής ήταν πάντα εξαιρετικά οργανωμένος και πειθαρχημένος. Παρά τις απαιτήσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δεν άφηνε ποτέ τις σπουδές του στην άκρη. Χρησιμοποιούσε τον ελεύθερο χρόνο του με σύνεση και είχε την ικανότητα να θέτει προτεραιότητες. Η συγκέντρωση και η θέλησή του να διακριθεί και στους δύο τομείς ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστες. Πιστεύω ότι αυτό που τον βοηθούσε ήταν η υποστήριξη που είχε από το περιβάλλον του και η βαθιά του επιθυμία να εξελιχθεί ολόπλευρα.

Ποιά είναι η συμβουλή που θα του δίνατε από εδώ και πέρα;
Θα τον συμβούλευα να θυμάται πάντα ότι οι αρχές και οι αξίες μας κάνουν τη διαφορά και να μην ξεχάσει ποτέ από πού ξεκίνησε και ποιοι τον βοήθησαν πραγματικά στην πορεία του. Επειδή τη σημερινή εποχή υπάρχει ένα ολοένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των εχόντων και των μη, θα τον παρότρυνα όπου και όπως μπορεί να δώσει κάτι πίσω στην κοινωνία αφιλοκερδώς – είτε πρόκειται για ιδέες, χρόνο, χρήμα ή συνεισφορά σε είδος – και να μην ξεχνάει ποτέ τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει μια μικρή προσωπική συνεισφορά.