15 χρόνια Βαγγέλης Μαρινάκης στον Ολυμπιακό: Η μεγαλύτερη κληρονομιά του δεν είναι το Conference
To "κόκκινο" θαύμα του Ρέντη
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης συμπληρώνει 15 χρόνια στη διοικητική ηγεσία του Ολυμπιακού και ο απολογισμός της θητείας του συνοδεύεται με μία και μόνο λέξη: Κοσμογονία! Και όχι μόνο επειδή οι "ερυθρόλευκοι" κατέκτησαν ευρωπαϊκά τρόπαια!

Δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, τα πρώτα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο! 11 πρωταθλήματα Super League, πέντε κατακτήσεις κυπέλλου Ελλάδος, πέντε νταμπλ! Επιδόσεις που αρκούν και με το παραπάνω για να αναδείξουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη ως το σπουδαιότερο διοικητικό ηγέτη στην ιστορία 100 ετών του Ολυμπιακού. Πάνω από τον Νίκο Γουλανδρή, τον Σταύρο Νταϊφά, τον Σωκράτη Κόκκαλη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: 15 χρόνια Βαγγέλης Μαρινάκης: Η κοσμογονία στον Ολυμπιακό ξεκίνησε στις 18 Ιουνίου 2010
Το επίτευγμα, ωστόσο, για το οποίο πρέπει να αισθάνεται πιο περήφανος από οποιοδήποτε άλλο ο πρόεδρος του Ολυμπιακού - ανήμερα της συμπλήρωσης 15 ετών από τη μέρα που παρέλαβε τα ηνία της πειραϊκής ΠΑΕ - είναι πιο ανεκτίμητο, ακόμη και από την κατάκτηση του Conference League εκείνο το ονειρεμένο βράδυ της 29ης Μαϊου 2024 στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Βαγγέλης Μαρινάκης: Το όραμα που άλλαξε τη νοοτροπία και την ιστορία του Ολυμπιακού
Ο Ολυμπιακός, ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός σύλλογος της Ευρώπης, αποτελούσε διαχρονικά έναν... μανιώδη συλλέκτη τίτλων και τροπαίων. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, απλά, γιγάντωσε τη διεθνή δυναμική και υπόσταση ολόκληρου του κλαμπ, όχι μόνο του ποδοσφαίρου, αλλά και των τμημάτων του Ερασιτέχνη με διαρκείς επενδύσεις, βελτίωση της τεχνογνωσίας, και οργάνωσης που πλέον αποτελεί πρότυπο ακόμη και για ομάδες με θεωρητικά πιο "βαρύ" όνομα στη Γηραιά Ήπειρο.
Διόλου τυχαίο ότι το "θαύμα" της Νότιγχαμ Φόρεστ και η επιστροφή της πάλαι ποτέ πρωταθλήτριας Ευρώπης του Μπράιαν Κλαφ από τα... αλώνια και τις μικρότερες κατηγορίες του αγγλικού ποδοσφαίρου στα... σαλόνια της Premier League και των διασυλλογικών διοργανώσεων της UEFA, βασίστηκε σε στελέχη που "εκπαιδεύτηκαν" και διακρίθηκαν με τις επιδόσεις τους από το 2010, εντός του "ερυθρόλευκου" οργανισμού.
Η ανεκτίμητη κληρονομιά του Μαρινάκη στον Ολυμπιακό λέγεται Ακαδημία
Η ανεκτίμητη κληρονομιά του Βαγγέλη Μαρινάκη, ωστόσο, ονομάζεται Ακαδημία. Διαχρονικά ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα που βασιζόταν στις μεταγραφές. Ένας "γίγαντας που στηριζόταν σε... γυάλινα πόδια", όπως αποδείχτηκε περίτρανα με τη δεινή οικονομική θέση που βρισκόταν στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, όταν η κρίση χτυπούσε την πόρτα της χώρας μας και ο Σωκράτης Κόκκαλης αδυνατούσε να διαχειριστεί το βάρος των προβλημάτων που είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται σε επικίνδυνο βαθμό στον Πειραιά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Το ξεχωριστό μήνυμα του Βαγγέλη Μαρινάκη: "15 χρόνια θριάμβων και περηφάνειας για τον Ολυμπιακό μας!"
Από την πρώτη μέρα που βρέθηκε στη διοικητική ηγεσία της ΠΑΕ, ο Μαρινάκης επένδυσε περισσότερα από 60 εκατομμύρια ευρώ για να μετατρέψει το παρηκμασμένο προπονητικό κέντρο του Ρέντη σε μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες και - πλέον - πιο αποτελεσματικές "ποδοσφαιρικές βιομηχανίες παραγωγής ταλέντων" σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η επιλογή του να δαπανήσει τεράστια ποσά για να δημιουργήσει μια μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα "κυψέλη" εκμάθησης ποδοσφαίρου με σύγχρονες υλικοτεχνικές υποδομές, αλλά και ενίσχυση με εξειδικευμένο προσωπικό στις μικρές ηλικίες, δεν έφερε απλά το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στη χώρα μας σε συλλογικό επίπεδο (αυτό του UEFA Youth League από τα "τρομερά μωρά" του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου) αλλά έμελλε να αλλάξει τη νοοτροπία που χαρακτήριζε τον Ολυμπιακό για έναν ολόκληρο αιώνα.
Για δεκαετίες ο κόσμος του Ολυμπιακού "εκπαιδεύτηκε" να περιμένει ομάδες που αγοράζονται, αντί να χτίζονται. Έτρεχε στα περίπτερα και τα αεροδρόμια να υποδεχτεί νέους ήρωες και αδιαφορούσε παντελώς για την ανάδειξη πρωταγωνιστών μέσα από τα σπλάχνα της ομάδας. Για να είμαστε ειλικρινείς, το αντίθετο ίσχυε. Κάθε φορά που ένας προπονητής επιχειρούσε να επενδύσει σε νεαρό Έλληνα ποδοσφαιριστή, η πράξη του χαρακτηριζόταν περισσότερο ως... τεκμήριο παρακμής για τους "ερυθρόλευκους".
Ένας αυτάρκης και πανίσχυρος Ολυμπιακός
Η συμπλήρωση 15 χρόνων από τη μέρα που ανέλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης τις τύχες του Θρύλου του Πειραιά, συμπίπτει με τη μεγαλύτερη πώληση ποδοσφαιριστή ελληνικής ομάδας σε σύλλογο του εξωτερικού. Το γεγονός ότι ο Μπάμπης Κωστούλας διδάχτηκε το άθλημα που λατρεύει στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού, ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη και κρίθηκε έτοιμος από την Μπράιτον να πρωταγωνιστήσει σε ένα πρωτάθλημα όπως η Premier League, πριν καλά-καλά συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, αποτελεί παράσημο για όσους συμμετείχαν σε μια πολυετή προσπάθεια που φαντάζει πλέον ως το πιο ισχυρό θεμέλιο για το σήμερα και το αύριο του συλλόγου.

Η δημιουργία ενός αυτάρκη και πανίσχυρου οικονομικά Ολυμπιακού που θα μπορεί να παράγει, να αξιοποιεί και να πουλάει πανάκριβα παίκτες από τα σπλάχνα του δεν είναι πλέον ένα τρελό όραμα, ή ένα όνειρο θερινής νυκτός. Αποτελεί τη σύγχρονη πραγματικότητα ενός οργανισμού που όχι μόνο δεν σταματά να ονειρεύεται, αλλά δεν παύει να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται.
Πλέον ακόμη και ο τρόπος σκέψης των φίλων του Ολυμπιακού έχει διαφοροποιηθεί. Πωλείται ο Κωστούλας και διαπιστώνεις ότι ο κόσμος δεν απαιτεί... σώνει και ντε Χάμες ή Μαρσέλο, αλλά ανυπομονεί να δει στο χορτάρι τον Παπακανέλλο, τον Πνευμονίδη ή κάποιο άλλο αστέρι της "ερυθρόλευκης" Ακαδημίας. Αν αυτό δεν ονομάζεται "κοσμογονία", δεν ξέρουμε ποια άλλη λέξη μπορεί να περιγράψει καλύτερα τη συγκεκριμένη πραγματικότητα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Ολυμπιακό! Κι αυτό είναι το πλέον ανεκτίμητο δώρο των πρώτων του 15 χρόνων στο ρόλο του... καπετάνιου του θρυλικού καραβιού που ονειρευόταν από μικρό παιδί να κυβερνά και να οδηγεί σε θάλασσες θριάμβων!