Ο θάνατος του Ντιόγκο Ζότα σκόρπισε τη θλίψη στον παγκόσμιο αθλητισμό. Οι συμπαίκτες του στην Λίβερπουλ και στην Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας δεν μπορούσαν να πιστέψουν τι συνέβη, με τον Άρνε Σλοτ να τον τιμάει με τα λόγια του, δείχνοντας πόσο σπουδαίος άνθρωπος και πρωταθλητής ήταν σε ό,τι κι αν έκανε.

Διαβάστε ακόμη: Λίβερπουλ: Αποσύρει τη φανέλα με το νούμερο 20, στη μνήμη του Ντιόγκο Ζότα

Συγκίνησε ο Σλοτ με τα λόγια του για τον Ντιόγκο Ζότα

Όσος καιρός κι αν περάσει, ο Ντιόγκο Ζότα και ο αδερφός του δεν πρόκειται να ξεχαστούν. Τα επιτεύγματα, αλλά και οι οικογένειες που άφησαν πίσω τους θα είναι εκεί για να τους τιμούν και να δείχνουν αύριο μεθαύριο στα παιδιά του ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ ποιος ήταν ο πατέρας τους.

Κανένας δεν βρέθηκε να πει κάτι άσχημο για τον Πορτογάλο επιθετικό, ο οποίος με την απώλεια του βύθισε στο πένθος τον παγκόσμιο αθλητισμό, ενώ πλήθος κόσμου τον οδήγησε στην τελευταία του κατοικία, με τις φιγούρες των ανθρώπων που ήταν δίπλα του να είναι τραγικές.

Ένας από εκείνους που δούλεψε μαζί του την τελευταία χρονιά στο "Μέρσεϊσαϊντ" ήταν ο Άρνε Σλοτ, με τον Ολλανδό προπονητή να τον γνωρίζει πολύ λιγότερο σε σχέση με τους παίκτες του, αλλά φρόντισε γρήγορα ν' αντιληφθεί πόσο καλός χαρακτήρας ήταν.

Διαβάστε ακόμη: Λίβερπουλ: Η κάμερα του parapolitika.gr στο Άνφιλντ για τον αδικοχαμένο Ζότα - Αποκλειστικό βίντεο

Στις δηλώσεις που έκανε μπροστά στην κάμερα της Λίβερπουλ μίλησε για το πόσο επηρέασε τον ίδιο αλλά και την ομάδα αυτή η συγκλονιστική απώλεια, αναφέρθηκε στην οικογένεια του που χρειάστηκε στήριξη, αλλά και στην εκτίμηση που είχαν όλοι προς το πρόσωπο του.

"Είχε μεγάλο αντίκτυπο σε εμάς, αλλά τίποτα σε σύγκριση με την απώλεια που αισθάνονται οι γονείς του, η σύζυγός του Ρούτε και τα παιδιά του και η υπόλοιπη οικογένειά του. Το πρώτο συναίσθημα που όλοι έχουμε είναι η θλίψη. Το δεύτερο συναίσθημα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η υπερηφάνεια.

Νομίζω ότι οι γονείς του και ο Ρούτε μπορούν να είναι τόσο περήφανοι τόσο για τον παίκτη όσο και για το άτομο που ήταν – κυρίως για το άτομο. Έχω μιλήσει με πολλούς από τους συμπαίκτες του, έχω μιλήσει με πολλά μέλη του προσωπικού, και όλοι τον εκτιμούν τόσο πολύ και όλοι λένε πόσο καλός άνθρωπος ήταν.

Ότι ήταν πάντα ο εαυτός του. Θα ήταν πολύ περήφανοι αν μπορούσαν να ακούσουν τι λένε όλοι οι συμπαίκτες του και όλα τα μέλη του προσωπικού για αυτόν. Δεύτερον, νομίζω ότι οι οπαδοί μας μπορούν να είναι τόσο περήφανοι για τους παίκτες που έχουμε σε αυτόν τον σύλλογο.

Τους έχουν δει να κερδίζουν το πρωτάθλημα, αυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα, αλλά αυτό που έκαναν την τελευταία εβδομάδα με την ενότητα που είχαν, τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν όταν ήμασταν μαζί στην Πορτογαλία, οι οπαδοί δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν περισσότερα από τους παίκτες μας όσον αφορά το πόσο σπουδαίοι άνθρωποι είναι.

Αυτά είναι τα δύο συναισθήματα. Φυσικά, το πρώτο συναίσθημα της θλίψης είναι πολύ πιο δυνατό από αυτό της υπερηφάνειας. Αλλά είναι και τα δύο, ανέφερε αρχικά ο Άρνε Σλοτ και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στις υπόλοιπες ερωτήσεις που του έγιναν.

‘He was a champion in everything’ | Arne Slot on Diogo Jota

Η αναφορά στην απόσυρση της φανέλας και οι αναμνήσεις του Σλοτ με τον Ζότα

Για το γεγονός πήγε με τη σύζυγό του στο Ανφιλντ, για αποτίσει φόρο τιμής: 

"Όχι. Είναι σχεδόν αδύνατο να περιγράψω οτιδήποτε σε αυτή τη στιγμή. Και οι δύο νιώσαμε ότι ήταν σωστό να πάμε εκεί και να αποτίσουμε φόρο τιμής, όχι μόνο εγώ αλλά σίγουρα και η σύζυγός μου.

Για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτόν, στον αδερφό του, στην οικογένεια και να δούμε – μιλώντας ξανά για υπερηφάνεια – τον τρόπο με τον οποίο οι οπαδοί μας έδειξαν πόσο νοιάζονται για αυτόν τον σύλλογο. Όταν παίζεις για αυτόν τον σύλλογο είναι απίστευτο όταν κερδίζεις πράγματα, αλλά σε στιγμές τραγωδίας νομίζω ότι είναι επίσης απίστευτο αυτό που κάνουν αυτοί οι οπαδοί.

Έτσι, οι οπαδοί δεν μπορούν να έχουν καλύτερους παίκτες να παίζουν γι’ αυτούς, αλλά εμείς ως παίκτες και προσωπικό δεν μπορούμε να έχουμε καλύτερους οπαδούς να μας υποστηρίζουν. Αλλά δεν είναι μόνο οι οπαδοί. Στην παρέλαση για τον τίτλο, υποθέτω ότι ήταν μόνο οι οπαδοί της Λίβερπουλ.

Αυτή τη φορά ήταν ολόκληρη η πόλη, δεν ήταν μόνο η Λίβερπουλ, ήταν και οι οπαδοί της Έβερτον. Και όχι μόνο αυτή η πόλη, αλλά και όλη η χώρα και ο κόσμος. Το να εκπροσωπώ αυτόν τον σύλλογο σε αυτήν την πόλη σημαίνει τώρα περισσότερα για μένα και τη σύζυγό μου από ό,τι πριν".

Για την απόσυρση του αριθμού της φανέλας του Ντιόγκο Ζότα: 

"Θα τον κουβαλάμε πάντα μαζί μας στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας, όπου κι αν πάμε. Ίσως ειδικά σε δύσκολες στιγμές λόγω αυτών που μόλις είπα. Αλλά κάθε στιγμή που βρισκόμαστε εδώ, θα τον κουβαλάμε μαζί μας στις σκέψεις μας και στις καρδιές μας. Το να αποσύρουμε τη φανέλα του είναι το μόνο πράγμα που μπορούσαμε, ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε".

Για το ποια είναι η κυρίαρχη ανάμνησή του από τον Ντιόγκο Ζότα:

"Συνεργάστηκα μαζί του μόνο για μια σεζόν και σε εκείνη τη σεζόν ήταν τόσο σημαντικός για μένα, για τον σύλλογο, για τους οπαδούς, για τους συμπαίκτες του σε δύσκολες στιγμές. Έτσι, μπορώ να θυμηθώ το γκολ επί της Έβερτον, αλλά και άλλα γκολ – με τη Φούλαμ όταν μείναμε με 10 παίκτες.

Ακόμα και στον τελευταίο αγώνα που παίξαμε εναντίον της Κρίσταλ Πάλας όταν μείναμε με 10 και χάναμε με 1-0, μπήκε και πήρε την μπάλα στο δικό μας μισό, μας οδήγησε στο 1-1. Αυτός είναι ο ποδοσφαιριστής που έχω στο μυαλό μου. Αλλά νομίζω ότι αυτό που με παρηγορεί είναι ότι τον τελευταίο μήνα της ζωής του ήταν πρωταθλητής σε όλα.

Πρωταθλητής για την οικογένειά του, που είναι το κύριο και πιο σημαντικό πράγμα. Πρωταθλητής για τη χώρα του επειδή κέρδισε το Nations League. Και φυσικά πρωταθλητής για εμάς κερδίζοντας την Premier League".