Ο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία στη Λιθουανία. Υπάρχει και δεύτερη σε αυτή τη γωνιά της Βορειοανατολικής Ευρώπης και αυτή είναι το μπάσκετ. Για τους κατοίκους της χώρας, της οποίας την εθνική ομάδα βρίσκει απόψε (21.00) απέναντί του το δικό μας αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο Eurobasket 2025, η "πορτοκαλί θεά" είναι κάτι ιερό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Κάουνας, ανάμεσα σε αρ ντεκό κτίρια, όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια και στριπτιζάδικα, κοντά στο πάρκο Santakos, εκεί όπου σχεδόν στρέφεται το βλέμμα του αγάλματος του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄, υπάρχει το Lithuanian House of Basketball. Ένα μουσείο για την πλούσια ιστορία του μπάσκετ της Λιθουανίας.

Ιδρύθηκε το 2020 από τον Άρβιντας Σαμπόνις, τον θρύλο του μπάσκετ, τον πιο διάσημο άνθρωπο της χώρας. Απόψε στη Riga Arena ο Βασίλης Σπανούλης και τα παλικάρια του έχουν να κάνουν με κάτι τύπους στο αίμα των οποίων κυλά το μπάσκετ. Υπάρχει φυσικά εξήγηση για αυτό.

Eurobasket 2025: Η προώθηση του μπάσκετ στην Λιθουανία και το... κέντρο Κάουνας

Το 1940 η Λιθουανία καταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία την προσάρτησε και ίδρυσε τη Λιθουανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία, καθιστώντας τη μέλος της ΕΣΣΔ. Το 1944 η χώρα επανακαταλήφθηκε από τους Σοβιετικούς ύστερα από μια τριετή γερμανική κατοχή. Το 1990 η Λιθουανία έγινε το πρώτο κράτος που αποχώρησε από το κομμουνιστικό μπλοκ.

Για πολλά χρόνια, υπό την κυριαρχία της Μόσχας, υπήρχαν ελάχιστοι τρόποι για να εκφράσει κάποιος τον πατριωτισμό του στη Λιθουανία, καθώς οι σοβιετικές υπηρεσίες ασφαλείας κατέστελλαν κάθε σχετική δημόσια προσπάθεια. Το μπάσκετ υπήρξε μία λύση.

Με τα χρόνια, μία μπασκετική ομάδα έγινε το κέντρο του λιθουανικού πατριωτισμού. Ο λόγος για τη Ζαλγκίρις, την ομάδα του Κάουνας, της πρωτεύουσας της χώρας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Ο Βλάντας Γκαράστας, προπονητής της ομάδας από το 1979 έως το 1989, έχει πει ότι η Ζαλγκίρις ήταν ο μόνος σύλλογος της σοβιετικής λίγκας που αρνήθηκε να εντάξει στο δυναμικό της Ρώσους παίκτες.




«Για αυτό λάβαμε ακόμη και επιπλήξεις από τη Μόσχα», έχει δηλώσει στους «Financial Times», εξηγώντας στη βρετανική εφημερίδα: «Παίζαμε για τη Λιθουανία. Έτσι νιώθαμε, έτσι σκεφτόμασταν εκείνη την εποχή». Οι αγώνες μεταξύ της Ζαλγκίρις και της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της ομάδας που ήταν γνωστή για τους δεσμούς της με τον Κόκκινο Στρατό, ήταν έντονα φορτισμένοι. Για τους Λιθουανούς, οι νίκες της Ζαλγκίρις έμοιαζαν με νίκες εναντίον της ρωσικής αυτοκρατορίας.


Διαβάστε περισσότερα στο apogevmatini.gr