Eurobasket 2025: Τα αίτια της συντριβής, το μάθημα νοοτροπίας των "Πελαργών" και ο... τελευταίος χορός ενός μεταλλίου

Ο ημιτελικός με την Τουρκία βρισκόταν πέντε λεπτά πριν από την ολοκλήρωσή του. Το σκορ στο qube της "Arena Riga" εκείνη τη στιγμή έγραφε 82-59 υπέρ της ομάδας του Εργκίν Αταμάν και έμοιαζε με... μαχαιριά στην καρδιά για όσους βρέθηκαν στο πλευρό της εθνικής Ελλάδος στο μακρύ της ταξίδι στην τελική φάση του Eurobasket 2025. Ποτέ δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη μια συντριβή σε έναν ημιτελικό, πόσο μάλλον όταν όταν τη ζεις σε ένα ιστορικό παιχνίδι με τους... άσπονδους γείτονές μας! 

Στα γαλανόλευκα κομμάτια της εξέδρας επικρατούσε βουβαμάρα, την ώρα που οι Τούρκοι είχαν στήσει πάρτι τραγουδώντας και χορεύοντας για την πατρίδα τους. Άλλη μια δοκιμασία ψυχολογικής αντοχής για τους Έλληνες. Να είσαι βυθισμένος στο... σκοτάδι της απογοήτευσής σου και να έχεις δίπλα σου έναν Τούρκο είτε να χοροπηδά πάνω από το κεφάλι σου, είτε να σε παρηγορεί! 

Eurobasket 2025: Η αληθινή αξία του "δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ" για την εθνική Ελλάδος

Και ξαφνικά η ελληνική καρδιά στην "Arena Riga" αρχίζει να χτυπά πιο δυνατά από ποτέ! Στο μέρος που κάθονται οι "Πελαργοί" οι φωνές αρχίζουν να ακούγονται πιο δυνατά από ποτέ: "Ελλάς, ολέ, ολέ, δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ"! Όλοι όρθιοι, αγκαλιασμένοι να τραγουδούν για την εθνική ομάδα που συνοδεύουν σε κάθε της ταξίδι εδώ και είκοσι χρόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Eurobasket 2025, Εθνική Ελλάδος: Η συγκλονιστική στήριξη των Ελλήνων παρά τη συντριβή από την Τουρκία

Μερικές δεκάδες υπέροχοι και αγνοί φίλαθλοι να μας κάνουν να αισθανόμαστε απίστευτα περήφανοι ως Έλληνες σε μια βραδιά αθλητικής απογοήτευσης. Να μας κάνουν για λίγα λεπτά να μη ζηλεύουμε τους Λιθουανούς (που αποθέωναν την εθνική τους ομάδα μετά την ήττα της από τη δική μας στους προημιτελικούς) ή τους Φινλανδούς, που παρά τον αποκλεισμό τους από τη Γερμανία τραγουδούσαν και χόρευαν όλη νύχτα στη Fan Zone του γηπέδου που φιλοξενεί τα παιχνίδια της τελικής φάσης του Eurobasket 2025. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Eurobasket 2025: Το μήνυμα Ερντογάν για την νίκη της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα - Τι έγραψαν τα ΜΜΕ της χώρας (Εικόνες & Βίντεο)

Για λίγα λεπτά η πλειοψηφία των υπόλοιπων 3.000 Ελλήνων που παρακολούθησαν από κοντά τον ημιτελικό, έμοιαζε να κοιτά τους "Πελαργούς" κάπως σαστισμένοι. Υπήρξαν συμπατριώτες μας που ακούστηκαν να λένε "μα καλά, τρώμε είκοσι πόντους στο κεφάλι κι αυτοί τραγουδάνε"; Σιγά, σιγά όμως η σπίθα έγινε φωτιά πίστης και μέχρι το τέλος του παιχνιδιού οι περισσότεροι από τους συμπατριώτες μας είχαν ενώσει τη φωνή τους με αυτή του έκτου παίκτη της "επίσημης αγαπημένης".

Στο ξενοδοχείο, κατά την επιστροφή από το γήπεδο ίδια εικόνα! Ένα ειλικρινές και ζεστό χειροκρότημα ένα "πάμε παιδιά για το χάλκινο", ένα στοργικό χτύπημα στην πλάτη, ένα "μπράβο" για τη μεγάλη προσπάθεια. Για την κοινωνία των social media που μετέτρεψε μέσα σε 48 ώρες τους... ήρωες της επανάστασης του 1821 σε άχρηστους, λίγους και ελάχιστους, όλα τα παραπάνω ενδεχομένως να μοιάζουν με... εικόνες γραφικότητας! 

Για όσους αντιλαμβανόμαστε ότι η αληθινή ζωή βρίσκεται εκεί έξω και όχι στην παραμορφωτική οθόνη ενός κινητού, ή ενός τάμπλετ, η δύσκολη νύχτα της 12ης Σεπτεμβρίου αποτέλεσε ένα μάθημα ζωής και υγιούς αθλητικής νοοτροπίας. "It's just sport", όπως μας έλεγαν οι Φινλανδοί αργά το βράδυ ενόψει της μονομαχίας μας στον αυριανό μικρό τελικό. Ναι, υπάρχει και ένας μικρός τελικός στο καλεντάρι μας σε περίπτωση που το έχουμε λησμονήσει. Κι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πριν την έναρξη του τουρνουά φάνταζε ως ο μοναδικός ρεαλιστικός τελικός για μια εθνική ομάδα με εμφανή κενά στο ρόστερ της. Λίγο η υπερβατική πορεία της εθνικής μας μέχρι τώρα στο τουρνουά και λίγο ο αποκλεισμός-σοκ του μεγάλου φαβορί (της Σερβίας), μας άνοιξε την όρεξη και για το χρυσό ή το ασημένιο μετάλλιο, αλλά οι Τούρκοι αποδείχτηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο. 

Eurobasket 2025: Ο πολύ δύσκολος μικρός τελικός της Ελλάδας με τη Φινλανδία

Αν πριν την έναρξη του τουρνουά προσέφερε κάποιος στην Ελλάδα την ευκαιρία να δώσει μικρό τελικό με αντίπαλο την Φινλανδία για να επιστρέψει στο βάθρο μεγάλης διοργάνωσης μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, πιθανότατα... θα χρυσοπληρώναμε για να αγοράσουμε το συγκεκριμένο σενάριο! Επειδή όμως η εξέλιξη ενός τουρνουά πολλές φορές ανατρέπει όσα έχουμε στο μυαλό μας πριν αυτό εκκινήσει, η αλήθεια είναι ότι οι Σκανδιναβοί δεν θα είναι καθόλου εύκολη λεία για τον Βασίλη Σπανούλη και τους διεθνείς μας. Οι λόγοι είναι πολύ συγκεκριμένοι: 

1. Σε αντίθεση με τη δική μας ομάδα που πρέπει να... μαζέψει τα κομμάτια της και να εμφανιστεί συγκεντρωμένη και αποφασισμένη στο παρκέ το απόγευμα της Κυριακής (17.00) οι "λύκοι" ζουν ένα μπασκετικό παραμύθι και είναι ήδη πετυχημένοι στη διοργάνωση. Το μετάλλιο συνιστά για εκείνους την απόλυτη υπέρβαση και μάλιστα θα το διεκδικήσουν έχοντας στο πλευρό τους τη συμπαράσταση περισσότερων από 6.000 συμπατριωτών τους που αναμένεται να κατακλύσουν κάθε γωνια της "Arena Riga". 

2. Μπορεί το όνομα "Φινλανδία" να μη μας γεμίζει... μπασκετικά το μάτι, αλλά οι Σκανδιναβοί εμφανίζουν στο φετινό Eurobasket μια εξαιρετική ομάδα που στην καλή της μέρα μπορεί να... σκοτώσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Αφήστε που μας συστήνουν ένα από τα επόμενα μεγάλα αστέρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τον απίθανο 18χρονο Μίκα Μούρινεν. 

Ελλάδα - Τουρκία: Γιατί γνωρίσαμε τη συντριβή από την ομάδα του Αταμάν

Θα είναι πραγματικά κρίμα, πάνω απ' όλα για την ίδια την προσπάθεια των Ελλήνων διεθνών, να επιστρέψει η αποστολή τη Δευτέρα στο "Ελευθέριος Βενιζέλος" με ένα μετάλλιο στις αποσκευές της. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πιθανότατα θα ζήσουμε το απόγευμα της Κυριακής τον τελευταίο χορό του Κώστα Σλούκα με τη γαλανόλευκη φανέλα, γεγονός που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο συναισθηματικό βάρος στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι της εθνικής μας στη διοργάνωση. 

Βέβαια, μέχρι το τζάμπολ του μικρού τελικού με τους Φινλανδούς μεσολοαβούν περισσότερες από 24 ώρες. Και είναι δεδομένο ότι ακόμη και κατά τη διάρκεια της σημερινής προπόνησης της εθνικής Ελλάδος στην "Arena Riga" τα αίτια της συντριβής από την Τουρκία θα μονοπωλούν το ενδιαφέρον στις συζητήσεις. Δεν είναι, πάντως, τόσο πολύπλοκη η ανάγνωση του συγκεκριμένου αγώνα. Οι Τούρκοι μας ισοέδωσαν για τέσσερις απλούς λόγους. 

1. Αποδείχτηκε στο παρκέ ότι η συνύπαρξη οκτώ μελών της ίδιας ομάδας στο παρκέ ενός ημιτελικού Eurobasket, λειτούργησε προς όφελος του ενός που... γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά τους υπόλοιπους εφτά! Ο Εργκίν Αταμάν χτύηπησε κάθε δυνατή αδυναμία των παικτών με τους οποίους συνεργάζεται καθημερνά στον Παναθηναϊκό AKTOR και κυρίως απενεργοποίησε ουσιαστικά από το πρώτο λεπτό τη μεγάλη απειλή που άκουγε στο όνομα "Κώστας Σλούκας". Ο ηγέτης των "πράσινων" μπορεί να ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με 15 πόντους και 3/3 τρίποντα, αλλά η συγκεκριμένη επίδοση οφείλεται περισσότερο στη συγκινητική προσπάθεια που κατέβαλλε στο δεύτερο ημίχρονο, καθώς στο πρώτο εικοσάλεπτο ο προπονητής του στον Παναθηναϊκό τον έβγαλε εκτός αγώνα. 

2. Όπως ήταν αναμενόμενο τα πλάνα Αταμάν και Σπανούλη στηρίζονταν στον όσο το δυνατόν μεγαλύτερο περιορισμό της δράσης των δύο μεγάλων αστεριών των αντιπάλων: Του Αντετοκούνμπο και του Σενγκούν. Και ήταν ένα πλάνο που λειτούργησε και για τους δύο στο πρώτο ημίχρονο με τον Τούρκο να φεύγει για τα αποδυτήρια με συγκομιδή ενός πόντου και τον Γιάννη τεσσάρων. Απλά η Ελλάδα δεν βρήκε τον δικό της... Οσμάνι να εκμεταλλευτεί την περίσταση. 

Ο... παγκίτης της Εφές αποτέλεσε τον παράγοντα Χ στην εξίσωση του ημιτελικού που ουδείς μπορούσε να προβλέψει. Παίκτης με μέσο όρο 15 λεπτών και 5 πόντων στην Euroleague, θύμιζε... Κέβιν Ντουράντ στα καλύτερά του. Σαν να κερδίζαμε εμείς τους Τούρκους και να είχε τελειώσει τον ημιτελικό με 28 πόντους και 6/8 τρίποντα ο Καλαϊτζάκης, ή ο Λαρεντζάκης. Συνέβη και μαγκιά του ήρωα των γειτόνων μας που βρήκε το καθαρό μυαλό και τα... καρύδια να πραγματοποιήσει μια εμφάνιση ζωής σε ημιτελικό Eurobasket. 

3. Όταν με το καλό ολοκληρωθεί το τουρνουά, μία είναι η ερώτηση που θα επιχειρήσουμε να θέσουμε στον Γιάννη Αντετοκούνμπο αν θελήσει ο ίδιος να έρθει για πρώτη και τελευταία φορά σε επαφή με τους δημοσιογράφους από το ξεκίνημα του Eurobasket: "Ρε Γιάννη, το χάρηκες"; Από την πρώτη μέρα που βρεθήκαμε στη Λεμεσό ο "Greek Freak" μοιάζει με τον πιο απομονωμένο σούπερ σταρ της διοργάνωσης. Όχι από έπαρση ή αλλαζονεία, αλλά λόγω της προσήλωσής του στο στόχο της κατάκτησης ενός μεταλλίου. Προσπερνά τους δημοσιογράφους στη μικτή ζώνη σαν να μην υπάρχουν, αποφεύγει τις πολλές επαφές με τον κόσμο που τον αποθεώνει, δεν χαμογελά (και ξέρετε πόσο σπάνιο, αγνό και ανεκτίμητο είναι το χαμόγελο του Γιάννη). 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Eurobasket 2025, Σπανούλης: "Ο Γιάννης είναι άνθρωπος παρότι δεν κάνει γήινα πράγματα, κάναμε το χειρότερό μας παιχνίδι"

Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον χαμογελαστό Γιάννη των Μιλγουόκι Μπακς που θα απαντά με τις ώρες στους εκπροσώπους του Τύπου, που θα διασκεδάζει με τους συμπαίκτες του στις προπονήσεις, που θα "παίζει" με τον κόσμο ευχαριστώντας τον για την υποστήριξή του. Τα γράφουμε όλα αυτά γιατί στον ημιτελικό με τους Τούρκους θαρρείς και ο Γιάννης λύγισε υπό το αβάσταχτο βάρος που ο ίδιος έχει φορτώσει στους ώμους του. Ανέκφραστος καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, έμοιαζε να μην απολαμβάνει πάνω απ' όλα το παιχνίδι από το άγχος που κουβαλούσε. Και μοιραία δεν κατάφερε να έχει την παραμικρή επιρροή σε αυτό. 

Φτάνουν, όμως, οι αγωνιστικές αναλύσεις. Η Ελλάδα έχει μπροστά της μια τελευταία μάχη εδώ στη Ρίγα. Και είναι ένας ιστορικός τελευταίος χορός στην πρωτεύουσα της Λετονίας, αφενός επειδή μπορεί να επαναφέρει στο βάθρο μεγάλης διοργάνωσης μετά από 16 χρόνια και αφετέρου γιατί ο Κώστας Σλούκας αξίζει να ολοκληρώσει την καριέρα του στη "γαλανόλευκη" με ένα μετάλλιο στο στήθος.