Ραντεβού στο κλειστό της Αστάνας για τον Ολυμπιακό απόψε στις 17.30 με την ομάδα από την "Γη των μήλων". Αυτή που εν μέρει οφείλει την ύπαρξή της σε έναν Μοσχοβίτη που κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνομωσία για την δολοφονία του Ιωσήφ Στάλιν, έγινε προστατευόμενος του γιου του Σοβιετικού δικτάτορα και εξορίστηκε στο Αλμάτι. Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην ταξίδεψε στο Αλμάτι για την αναμέτρηση με την Καϊράτ, αλλά αν χρειαζόταν να επισκεφθεί την πρωταθλήτρια Καζακστάν στο σπίτι της θα έπρεπε να διανύσει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της σημαντικότερης οικονομικά χώρας της Κεντρικής Ασίας -παράγει το 60% του ΑΕΠ της περιοχής- απέχει από την Αθήνα σε ευθεία περίπου 4.450 χλμ., οδικώς περισσότερα από 6.300 χλμ.. Πώς βρέθηκε όμως στην Ασία η κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, το UEFA Champions League;

📍Almaty, Kazakhstan 🇰🇿♥️

Το μακρινό ταξίδι του Ολυμπιακού στο Καζακστάν 

Περίπου το ένα δέκατο της επικράτειας του Καζακστάν βρίσκεται δυτικά του Ουράλη ποταμού, ενός από τα φυσικά σύνορα της Ευρώπης. Η χώρα των Καζάκων βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, διασχίζοντας την Ευρώπη και την Ασία. Το Καζακστάν κήρυξε την ανεξαρτησία του από την πρώην Σοβιετική Ένωση το 1991 και αργότερα, στράφηκε ποδοσφαιρικά στη Δύση. Τον Απρίλιο του 2002, στο Συνέδριο της UEFA στη Στοκχόλμη, το Καζακστάν έγινε δεκτό ως το 52ο μέλος της συνομοσπονδίας, αφού αποχώρησε από την Ασιατική Συνομοσπονδία το προηγούμενο έτος. Εκείνο το καλοκαίρι, οι σύλλογοι του Καζακστάν συμμετείχαν για πρώτη φορά σε διοργανώσεις της UEFA.

Το Αλμάτι, η μεγαλύτερη πόλη και πρώην πρωτεύουσα του Καζακστάν, υψώνεται πάνω στα χιονισμένα βουνά, Ιλί Αλατάου. Το όνομά της προέρχεται από την καζακική λέξη για το μήλο, σε έναν τόπο με άγριους οπωρώνες των γύρω κοιλάδων, οι οποίες πιστεύεται ότι αποτελούν την γενέτειρα του δημοφιλούς φρούτου.

Η Καϊράτ και ο "πατέρας του σοβιετικού ποδοσφαίρου"

Η Καϊρατ Αλμάτι ιδρύθηκε το 1954 ως Λοκομοτίβ Άλμα-Άτα, αλλά βασίστηκε στον ποδοσφαιρικό σύλλογο Ντιναμό Άλμα-Άτα, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό υπήρχε λόγω του Νικολάι Στάροστιν, "πατέρα του σοβιετικού ποδοσφαίρου" και ιδρυτή της Σπαρτάκ Μόσχας. Κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον Ιωσήφ Στάλιν και έφτασε ακόμα και να κοιμάται με τον γιο του δικτάτορα.

Ένας Μοσχοβίτης που γεννήθηκε το 1902 και έζησε παίζοντας ποδόσφαιρο το καλοκαίρι και χόκεϊ επί πάγου τον χειμώνα. Έγινε αρχηγός της σοβιετικής εθνικής ομάδας και στα δύο αθλήματα. Θρύλος του ποδοσφαίρου και του χόκεϊ, ήρθε αναπόφευκτα σε επαφή με τον Αλεξάντερ Κοσάρεφ, γραμματέα της Ένωσης Νέων Κομμουνιστών (Κομσομόλ), τον οποίο και έπεισε να δημιουργήσουν μια νέα ομάδα, αντίπαλον δέος στις δύο κυρίαρχες της εποχής, την Ντιναμό, την οποία χρηματοδοτούσαν οι δυνάμεις ασφαλείας, και την ΤΣΣΚΑ, ομάδα του στρατού. Αναζητώντας ένα όνομα, ο Στάροστιν, θυμήθηκε ότι έπαιξε το 1927 εναντίον μιας γερμανικής ομάδας που ονομαζόταν Σπάρτακος, από το όνομα της γερμανικής κομμουνιστικής ένωσης "Σπάρτακος" που ιδρύθηκε από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ.

Who Are Kairat Almaty?

Παίζοντας μπάλα στην Κόκκινη Πλατεία

Ο πρώτος αγώνας της νέας ομάδας της Μόσχας έγινε στην Κόκκινη Πλατεία, παρουσία του Στάλιν. Αντίπαλος της Σπαρτάκ επρόκειτο να είναι η Ντιναμό. Η μυστική αστυνομία απαγόρεψε την συμμετοχή της φοβούμενη τις επιπτώσεις στην περίπτωση που η μπάλα χτυπούσε τον Στάλιν μετά από μια στραβοκλωτσιά. Οι παίκτες της Σπάρτακ έπαιξαν, τελικά, έναν αγώνα επίδειξης σε μια πράσινη τσόχα 9000 τ.μ., η οποία στρώθηκε τη νύχτα από 300 εθελοντές.

Ο Νικολάι Στάροστιν ήταν αρχηγός, με τους τρεις αδελφούς του να παίζουν και τον Κοσάρεφ να στέκεται δίπλα στον Στάλιν στο βάθρο του Μαυσωλείου του Λένιν. Είχαν κανονίσει εκ των προτέρων ότι, σε περίπτωση που ο δικτάτορας έδειχνε σημάδια βαρεμάρας, ο Κοσάρεφ να έκανε σήμα με ένα λευκό μαντήλι στον Στάροστιν να σταματήσει το παιχνίδι. Αντί για τα προγραμματισμένα 30 λεπτά, ήταν τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον του Στάλιν που το παιχνίδι διήρκεσε 43 λεπτά.

Το 1936 νέος αρχηγός των δυνάμεων ασφαλείας, ανέλαβε ο Λαυρέντι Μπέρια, φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου και της Ντιναμό. Δύο χρόνια αργότερα εκτελέστηκε ο Κοσάρεφ, ως, "εχθρός του λαού". Στις 20 Μαρτίου 1942, ο Στάροστιν επέστρεψε στο σπίτι του, πήγε για ύπνο και ξύπνησε στη μέση της νύχτας από έναν φακό που έλαμπε στα μάτια του και δύο πιστόλια στραμμένα στο κεφάλι του. Συνελήφθη και μεταφέρθηκε στα κεντρικά γραφεία της μυστικής αστυνομίας. Αργότερα ανακάλυψε ότι είχαν επίσης συλληφθεί, τα τρία αδέρφια του μαζί με άλλους συγγενείς, στενούς φίλους και συμπαίκτες του. Πέρασε σχεδόν δύο χρόνια, κυρίως σε απομόνωση και υπό συνεχή ανάκριση. Αρχικά κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην "εγκληματική δραστηριότητα με επικεφαλής τον εχθρό του λαού Κοσάρεφ", ο οποίος είχε ήδη "εκτελεστεί".

Αυτός και οι αδελφοί του κατηγορήθηκαν για συνωμοσία δολοφονίας του Στάλιν, στο Μαυσωλείο κατά την παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία το 1937. Όταν αυτό δεν μπορούσε να τεκμηριωθεί, κατηγορήθηκε για "προπαγάνδα υπέρ του αστικού αθλητισμού". Βρέθηκε σε στρατόπεδο εργασίας στη Σιβηρία. Ένα βράδυ του 1948, άκουσε να του λένε: «Ο Στάλιν στο τηλέφωνο. Έλα γρήγορα». Σήκωσε το ακουστικό και άκουσε τη φωνή του γιου του Στάλιν, Βασίλι. Τον είχε γνωρίσει στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν η κόρη του Ευγενία, ήταν μέλος της ιππικής λέσχης της Σπαρτάκ. Έκανε παρέα με ένα αδύνατο ονόματι, Βολκόφ. Ο Στάροστιν ήταν ο διευθυντής της Σπαρτάκ και γνώριζε ότι το πραγματικό όνομα του Βόλκοφ ήταν Βασίλι Στάλιν.

Προστατευόμενος  του γιου του δικτάτορα

Ο γιος του δικτάτορα έστειλε το προσωπικό του αεροπλάνο και έφερε τον Στάροστιν πίσω στη Μόσχα. Μόνο που το αδυσώπητο μίσος μεταξύ του Μπέρια και του Βασίλι Στάλιν χάλασε το σχέδιο. Η αστυνομία βρήκε τον Στάροστιν και τους έδωσε 24 ώρες να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα. Ο Βασίλι τον έκρυψε στο σπίτι του. Ήταν υπό την προσωπική του προστασία.

"Κοιμόμασταν ακόμη και στο ίδιο φαρδύ κρεβάτι. Και όταν πηγαίναμε για ύπνο, έβαζε πάντα το περίστροφό του κάτω από το μαξιλάρι του", έγραψε ο Στάροστιν στα απομνημονεύματά του. Ήταν ένα πιόνι στη θανάσιμη αντιπαλότητα μεταξύ του γιου του Στάλιν και του αρχηγού της αστυνομίας του Στάλιν. Η μυστική αστυνομία τον εντόπισε, τον έβαλαν σε ένα τρένο για τον Βόρειο Καύκασο, οι άνθρωποι του Βασίλι Στάλιν τον άρπαξαν σε μια στάση και βρέθηκε στο Ουλιάνοφσκ να προπονεί την τοπική Ντιναμό. Συνελήφθη για άλλη μια φορά και εξορίστηκε ισόβια στις ερήμους του Καζακστάν, στα σύνορα με την Κίνα και τη Μογγολία, αρχικά στον Ακμόλινσκ και στη συνέχεια στην πρωτεύουσα, Άλμα Άτα -σημερινό Αλμάτι-, για να προπονήσει την τοπική ομάδα ποδόσφαιρου και χόκεϊ.

Την οργάνωσε διοικητικά και αγωνιστικά, αλλάζοντας τα πάντα. Η επακόλουθη πανεθνική επιτυχία της καζακικής Καϊράτ, οφείλεται σε όσα έκανε ο Νικολάι Στάροστιν σε αυτά τα πέντε μεταπολεμικά χρόνια μέχρι τον θάνατο του Στάλιν το 1953. Η Ντιναμό Άλμα Άτα, που είχε ιδρυθεί το 1937, έγινε η βάση για την ομάδα που την διαδέχθηκε το 1954, αρχικά ως Λοκομοτίβ Άλμα Άτα, Ουροζάι το 1955 και Καιράτ το 1956.

Η Καϊράτ είναι μόλις η δεύτερη ομάδα του Καζακστάν που φτάνει στους ομίλους του Champions League μετά την Αστάνα την περίοδο 2015-16. Τα κατάφερε αποκλείοντας στα προκριματικά την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, την Κουόπιο, τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και την Σέλτικ. Οι πέντε πρώτοι αγώνες της στη διοργάνωση απέφεραν μια ήττα με 4-1 εκτός έδρας από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, μια ήττα με 0-5 εντός έδρας από τη Ρεάλ Μαδρίτης, έναν ιστορικό πρώτο βαθμό με ισοπαλία 0-0 κόντρα στην Πάφο και τις ήττες από την Ίντερ στην Ιταλία με 2-1  και στην Κοπεγχάγη με 3-2.