Γράφτηκαν πολλά για την Αργεντινή και την Εθνική της ομάδα σε αυτό το Μουντιάλ. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την εθνική που πριν από τέσσερα χρόνια έφτασε στον τελικό (έχασε τη Γερμανία). Κάτι τέτοιο είχε να πετύχει από το 1990, όταν βρέθηκε στον τελικό και έχασε, πάλι από τη Γερμανία. Το 2002 αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο, ενώ το 2006 και το 2010 έφτασε στους οκτώ.

Ο Τύπος της Αργεντινής δεν χαρίστηκε στην ομάδα. «Δεν είμαστε οι καλύτεροι του κόσμου» έγραψε η μεγάλης κυκλοφορίας Ole. «Από τους προκριματικούς φαίνονταν τα προβλήματα. Έχουμε και έναν προπονητή που απέτυχε, αλλά θέλει να συνεχίσει. Αν τα περιμένουμε όλα από τον Μέσι δεν πάμε μακριά. Το να έχεις τον καλύτερο δεν μας κάνει τους καλύτερους» ήταν μερικές από τις πικρές αλήθειες που ειπώθηκαν.

Υπάρχει όμως και μια άγνωστη ιστορία για την εθνική Αργεντινής, που για πολλούς εξηγεί την κατάσταση. Το 1986 το Μουντιάλ έγινε στο Μεξικό σε γήπεδα που βρίσκονταν σε υψόμετρο. Οι Αργεντινοί είχαν βρει μια λύση, προκειμένου να μην πέσουν από τα σύννεφα: πήγαν να προπονηθούν και να προετοιμαστούν σε μια πολύ μικρή πόλη στα βορειοανατολικά της χώρας, όχι μακριά από τα σύνορα με τη Βολιβία. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1986 ανέβηκαν στις Άνδεις και έφτασαν στην πόλη Τιλκάρα με μόλις 5.400 κάτοικους (σε μια χώρα σχεδόν 44 εκατομμυρίων ψυχών) και υψόμετρο 2.500 μέτρα.

Ήταν το ιδανικό μέρος για την προπόνηση του Μαραντόνα, του Ολαρτικοετσέα, του Μπατίστα, του Τζιούστι και των άλλων παιδιών. Υπό την επίβλεψη του προπονητή Κάρλος Μπιλάρδο. Οι λιγοστοί κάτοικοι της μικρής πόλης -με τον ελάχιστο τότε τουρισμό- δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους.

Η υποδοχή και η αγάπη που έδειξαν στην ομάδα ήταν συγκινητική. Πολλές δεκαετίες αργότερα η Τιλκάρα έχει γίνει αρκετά δημοφιλής τουριστικός προορισμός: όλοι οι τουρίστες που επισκέπονται το μέρος, θα κάνουν και μια στάση στο ξενοδοχείο που έμεινε η ομάδα.

Ο μύθος λέει ότι οι παίκτες έκαναν κάτι σαν τάμα στην τοπική Παναγία: Αν σηκώσουν την κούπα, να επιστρέψουν στην Τιλκάρα για να την ευχαριστήσουν. Την κούπα την σήκωσαν, αλλά δεν επέστρεψαν. Και πολλοί λένε ότι από τότε έπεσε κατάρα στην Εθνική.

Πάντως, στις αρχές του 2018 ορισμένοι από τους παίκτες εκείνης της ομάδας όντως επέστρεψαν στην Τιλκάρα με ένα ομοίωμα του κυπέλου. Ήθελαν, έστω και καθυστερημένα, να κάνουν το καθήκον τους, είπαν πολλοί. Η επιστροφή τότε βαφτίστηκε FIFA World Cup Trophy Tour. Κοινώς, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου έκανε περιοδείες ανά τον κόσμο για να γνωρίσουν οι φίλαθλοι τον θεσμό...

«Δεν ήρθαμε να εκπληρώσουμε κανένα τάμα. Ήρθαμε να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτό τον κόσμο που μας στάθηκε εκείνα τα χρόνια» δήλωσαν οι παίκτες με τα γκρίζα πλέον μαλλιά, θέλοντας να υποβαθμίσουν το όλο θέμα. Αστειεύτηκαν, μίλησαν με τον κόσμο, βρήκαν παλαιούς γνωστούς, θυμήθηκαν τις πιο αστείες ιστορίες, όπως το νερό που κουβαλούσαν οι κάτοικοι στους αφυδατωμένους -από το υψόμετρο και την κούραση- παίκτες εν ώρα προπόνησης.

«Ο Μέσι δεν χρειάζεται την βοηθεία της Παναγίας για να κερδίσει το Μουντιάλ» είπε ο Τζιούστι. Αυτά ειπώθηκαν τον Μάρτιο του 2018. Πριν το Μουντιάλ, προτού η ομάδα προσγειωθεί στη Ρωσία για τη διοργάνωση. Ο Μέσι δεν έλαμψε όσο θα ήθελαν οι συμπατριώτες του. Και δύσκολα πλέον μπορεί να δώσει το παρών το 2022.

Και άντε τώρα να πιστέψεις ότι η κατάρα δεν υπάρχει...