Πέρα από τις... αγιογραφίες που επιχειρούνται για τον Κώστα Σημίτη από το σύνολο της ελληνικής δημοσιογραφίας, τα μελανά σημεία της διακυβέρνησής του είναι υπαρκτά και γνωστά στους περισσότερους. Η πραγματικότητα για όσους θυμούνται είναι πολύ διαφορετική. Ενα από αυτά ήταν η γέννηση της διαπλοκής στην Ελλάδα, όπου με τη διακυβέρνησή του μεγάλωσε μια μεγάλη γενιά επιχειρηματιών που απομυζούσαν κρατικό χρήμα για να φτιάξουν τις αυτοκρατορίες τους. Με τη συνήθη κρατική παρέμβαση έπαιρναν τα λεγόμενα «θαλασσοδάνεια« -τα οποία δεν πλήρωναν ποτέ- και δημιουργούσαν περιουσίες άνευ προηγουμένου χωρίς να στηρίζονται στα δικά τους πόδια. Χαρακτηριστική περίπτωση το συγκρότημα Λαμπράκη, ο λεγόμενος ΔΟΛ, όπου το κράτος επιχορηγούσε το Μέγαρο Μουσικής για να συντηρείται η αυτοκρατορία των ΜΜΕ του Λαμπράκη.

Πρακτική την οποία μετέπειτα συνέχισε και ο Ψυχάρης, με τα γνωστά αποτελέσματα, αφού την περίοδο που κόπηκαν οι επιδοτήσεις, είτε λόγω αλλαγής εξουσίας είτε λόγω γενικής ύφεσης, ο ΔΟΛ έπεσε στα βράχια. Ο Σημίτης δεν έφτιαξε μόνο επιχειρηματίες, αλλά έφτιαξε και τραπεζικά στελέχη, με κύριο εκφραστή τον σημερινό διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα. Δημιούργησε, λοιπόν, την ανοχή στη διαπλοκή πολιτικής, ΜΜΕ και τραπεζών, ενώ είναι χαρακτηριστική η γιγάντωση των σκανδάλων επί εποχής του. Νεονάκης, Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος και πλήθος άλλων στελεχών έβαλαν το χέρι στο μέλι. Εγινε το πάρτι των αμυντικών εξοπλισμών με προμήθειες και κινήθηκε τρομερό «μαύρο» χρήμα με βαλίτσες που πηγαινοέρχονταν. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αυτή του Θόδωρου Τσουκάτου, που ομολόγησε ότι έπαιρνε χρήματα από τον Χριστοφοράκο της Siemens για να τα βάζει στο κόμμα και να κάνει εκλογές!

Το Κραχ στο Χρηματιστήριο

Ενα άλλο μελανό σημείο της διακυβέρνησης Σημίτη ήταν το μεγάλο κραχ στο ελληνικό Χρηματιστήριο. Ο ίδιος θεωρούσε ότι η εκτόξευση του ΧΑΑ την περίοδο του 1997 ήταν σημάδι της ευρωστίας της ελληνικής οικονομίας. Ουδέν ψευδέστερο, αφού αποδείχτηκε ότι η οικονομία στεκόταν σε πήλινα πόδια και η άνοδος του Χρηματιστηρίου ήταν καθοδηγούμενη από υπουργούς και στελέχη του Σημίτη, ώστε κάποιοι να οικονομήσουν. Αλλωστε, ποιος δεν θυμάται την περίπτωση Νεονάκη και άλλων κυβερνητικών στελεχών που καλούσαν τον κόσμο να επενδύσει; Χάθηκαν τεράστιες περιουσίες από αγρότες και μικρομεσαίους που δανείζονταν για να παίζουν στο Χρηματιστήριο. Ηταν μια καθοδηγούμενη φούσκα για να πλουτίσουν οι λίγοι και οι εκλεκτοί του Σημίτη. Ο Σημίτης, παράλληλα, έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ με ψεύτικα στοιχεία, δεχόμενος μία ισοτιμία ευρώ-δραχμής εξευτελιστική για τη χώρα, που έφερε την ακρίβεια και τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για την ελληνική οικογένεια.

Ο μαϊντανός από 50 δραχμές πήγε 0,50 ευρώ. Οι τιμές τριπλασιάστηκαν. Η ελληνική οικογένεια υπέστη αφαίμαξη κατά το ένα τρίτο του εισοδήματός της. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι στη ζώνη του ευρώ μπήκαμε μέσω αλχημείας που αργότερα αποκάλυψε η ίδια Κομισιόν, με την πρακτική του swap των 5,25 δισ. της Goldman Sachs. Επίσης, στα θέματα της οικονομίας ο Σημίτης δέχθηκε πολύ μεγάλη κριτική για την αλλαγή στο μείγμα του δημόσιου χρέους. Μέχρι το 1996 το δημόσιο χρέος ανατροφοδοτούνταν από τα ελληνικά ομόλογα που έπαιρναν Ελληνες πολίτες. Από τότε άρχισε ο δανεισμός από τις ξένες αγορές και τους κερδοσκόπους, δημιουργώντας έναν σφικτό κλοιό των αγορών στην ελληνική οικονομία, που είδαμε να εντείνεται στην κρίση του 2008.

Εθνικά θέματα

Στα εθνικά θέματα ο ενδοτικός Σημίτης ταπείνωσε την Ελλάδα και έχει στο ενεργητικό του: τα «ευχαριστώ» προς τις ΗΠΑ μετά τα Ιμια και τον θάνατο των τριών ηρώων (Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Εκτορας Γιαλοψός), την ελληνοτουρκική συμφωνία της Μαδρίτης κατ’ εντολήν της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που δημιουργούσε νέα αρνητικά δεδομένα όσον αφορά τη «διευθέτηση» των ελληνοτουρκικών προβλημάτων του Αιγαίου, την ταπείνωση με την υπόθεση των πυραύλων S-300 μετά από απαίτηση των Αμερικανών, την εξευτελιστική για την Ελλάδα παράδοση του Οτσαλάν... Ο Κώστας Σημίτης ήταν ο πρωθυπουργός της ευρω-ατλαντικής υποταγής και της επιβολής του απόλυτου σιωπητηρίου σε ό,τι αφορά τα εθνικά ζητήματα. Ηταν ο πρωθυπουργός που πίεζε ασφυκτικά τον ηρωικό πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο να αποδεχθεί το διχοτομικό Σχέδιο Ανάν.

Ιδού τι έκανε ο Κώστας Σημίτης

1) Ιμια (Ιανουάριος 1996): Σταθμός σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της νέας τάξης επί της κεφαλής του ελληνικού λαού. Είναι η υπόθεση που ταυτίζεται με την επισημοποίηση εκ μέρους των «συμμάχων» ότι η Ελλάδα έχει ενταχθεί και επισήμως στις χώρες περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, στις χώρες όπου οι εταίροι της ανακαλύπτουν γκρίζες ζώνες στα σύνορα και στα συμφέροντά της.
2) Σύμφωνο Μαδρίτης (Ιούνιος 1997): Πρόκειται για εκείνο το περίφημο χαρτί που συνέταξε η Ολμπράιτ και το υπέγραψε ο Σημίτης, αναγνωρίζοντας ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Πρόκειται για την -επικυρωμένη από την ίδια- υπαγωγή της χώρας σε συγκεκριμένη θέση στο σύστημα της Pax Americana, που δεν πολυασχολείται με λεπτομέρειες όπως 12 μίλια, Διεθνές Δίκαιο κ.λπ.
3) Νέα δομή ΝΑΤΟ (Δεκέμβριος 1997): Πρόκειται για τη συνηγορία της κυβέρνησης στη λογική των συμμάχων της, σχετικά με τα περί επίλυσης των διαφορών μεταξύ ΕλλάδαςΤουρκίας. Ποια είναι η αρχή; Μεταξύ συμμάχων, εκείνος που οι ΗΠΑ έχουν ορίσει ως χωροφύλακα στην περιοχή, εν προκειμένω η Τουρκία, θα ασκεί το αστυνομικό της έργο ανεξαρτήτως του αν έτσι αμφισβητείται η ακεραιότητα της Ελλάδας.
4) Υπόθεση S-300 (Δεκέμβριος 1998): Πρόκειται για την αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης Σημίτη του «δικαιώματος»(!) των συμμάχων του να είναι εκείνοι που θα αποφασίζουν για τη διαφύλαξη της άμυνας κάποιου άλλου, τρίτου και υποτίθεται ανεξάρτητου κράτους. Εδώ πια η υποτέλεια γίνεται ραγιαδισμός.
5) Υπόθεση Οτσαλάν (Φεβρουάριος 1999): Εδώ η υποτέλεια έγινε κατάδοση. Να προσθέσουμε τα χειροκροτήματα του Σημίτη στους βομβαρδισμούς του Κλίντον και του Μπλερ κατά της Βαγδάτης. Να προστεθεί η εμπλοκή της Ελλάδας στις κρίσεις της Βοσνίας, της Αλβανίας και της Γιουγκοσλαβίας. Να προστεθεί κάτι ακόμα: Ο Σημίτης και η κυβέρνησή του έχουν στο ενεργητικό τους τη μετατροπή της Βόρειας Ελλάδας σε χωράφι του ΝΑΤΟ.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά