Αν είχα τη δυνατότητα, θα ήθελα να κάνω ένα μίνι κουιζάκι μεταξύ των αναγνωστών μας για το ποιοι γνωρίζουν τη Βάσια Αναστασίου ή τη Μαρία Απατζίδη. Είμαι σίγουρος ότι η συντριπτική πλειονότητα αγνοεί την ύπαρξή τους. Θέλω να σας ενημερώσω πως πρόκειται για δύο πολιτεύτριες του ΠΑΣΟΚ, που δεν έχουν, για παράδειγμα, το ειδικό βάρος ή και το εκτόπισμα μιας κυρίας Σεμερτζίδου, ούτε οδηγούν Φεράρι.

Κι όμως, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ ασχολήθηκε τις προηγούμενες ημέρες με όσα ανέφεραν σε τηλεοπτικές παρεμβάσεις τους για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και την εξωτερική πολιτική.

Για να είμαι δίκαιος, αμφότερες δεν θα μπορούσε να πει κανείς πως έχουν λάμψει με την παρουσία τους στα ΜΜΕ — το αντίθετο θα λέγαμε. Αυτό, όμως, έχει ελάχιστη σημασία σε σχέση με το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα έκανε σημαία δηλώσεις τους, ζητώντας παράλληλα από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να τις καταδικάσει.

Εδώ, λοιπόν, αρχίζουν τα προβλήματα: όταν οι ινστρούχτορες της «γαλάζιας» προπαγάνδας θεωρούν ότι μια δήλωση της κυρίας Απατζίδη για το αν είναι έννομο ή όχι το τουρκολιβυκό μνημόνιο μπορεί να επιφέρει μείζον εθνικό ζήτημα, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει τεράστιο πρόβλημα.

Όταν οι «γαλάζιοι» προπαγανδιστές ασχολούνται με μια αξιολογική κρίση ή με τα κακά ελληνικά της κυρίας Αναστασίου, επιβεβαιώνουν ότι έχουν στερέψει από επιχειρήματα και ψάχνουν από οπουδήποτε να πιαστούν. Και προφανώς, το σωσίβιο αυτής της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι δύο χαμηλόβαθμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Εκ των πραγμάτων, πιάνονται εμφανώς από μια τρίχα για να φτιάξουν μια… περούκα αστείων επιχειρημάτων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα αδιέξοδα της πολιτικής τους.

Το ίδιο, φυσικά, έκαναν και με την περίπτωση του (πρώην) γραμματέα της ΝΕ Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος είχε λάβει περίπου 15 χιλιάδες ευρώ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Αδιαφορώντας για την περίφημη αναλογικότητα των πράξεων, ο «γαλάζιος» μηχανισμός προπαγάνδας προσπάθησε να χτίσει αφήγημα περί «πράσινων Φραπέδων» και «πράσινων Χασάπηδων».

Δυστυχώς γι’ αυτούς, περισσότερο καταγέλαστοι έγιναν στα μάτια των ψηφοφόρων της ΝΔ, πολλοί εκ των οποίων αισθάνονται ντροπή με τη σημερινή φαυλότητα της συντηρητικής παράταξης. Και μόνο οι συγκρίσεις προκαλούν θυμηδία — όταν δεν προκαλούν ενόχληση — για το θράσος των κυβερνητικών παραγόντων.

Όλα τα προαναφερθέντα δείχνουν πως το «γαλάζιο» καθεστώς βρίσκεται σε αποδρομή. Και κάπως έτσι εξηγείται η ενασχόληση με την Απατζίδη, την Αναστασίου ή τον γραμματέα τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ.