Σε όλο τον κόσµο την Ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Στην Ελλάδα, µετά τον εµφύλιο πόλεµο, συνέβη το αντίθετο. Οι ηττηµένοι ήταν εκείνοι που έγραψαν την Ιστορία όπως ήθελαν και κατάφεραν να κυριαρχήσουν ιδεολογικά επί σχεδόν επτά δεκαετίες. Μέχρι το 2015, όταν κάποιοι άλλοι ηττηµένοι άρχισαν να γράφουν τη δική τους ιστορία. Οχι µε την έννοια της ιστοριογραφίας, αλλά µε την έννοια της πολιτικής κυριαρχίας. Ορόσηµο για την έναρξη αυτής της πορείας ήταν χωρίς αµφιβολία το ιστορικό δηµοψήφισµα, που προκήρυξε η κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα πριν από 10 χρόνια.

Ας θυµηθούµε ποιοι ήταν οι νικητές του δηµοψηφίσµατος. Οι δύο συγκυβερνήτες, Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καµµένος, ο υπουργός Οικονοµικών, Γιάνης Βαρουφάκης, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, και ο τότε Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Σήµερα όλοι τους βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Οι ΑΝ.ΕΛ. από το 2019 αποσύρθηκαν από τις εκλογές, ενώ από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν προκύψει πέντε νέα κόµµατα και οι τελευταίες δηµοσκοπήσεις τον εµφανίζουν κοντά στο 3%.

Από την άλλη, οι ηττηµένοι είδαν τον κεντρικό τους στόχο, που συνοψιζόταν στις δύο λέξεις «Μένουµε Ευρώπη», να επιτυγχάνεται ήδη από την επόµενη ηµέρα του δηµοψηφίσµατος µε τη διεθνώς γνωστή «kolotoumba». Στο κίνηµα που δηµιουργήθηκε τότε από τα κάτω συµµετείχαν πολίτες που δεν είχαν µέχρι τότε εµπειρία πολιτικής συµµετοχής. Πολλοί εξ αυτών συµµετείχαν λίγους µήνες αργότερα στις εσωκοµµατικές εκλογές της Νέας ∆ηµοκρατίας και συνέβαλαν στην επικράτηση του αουτσάιντερ υποψήφιου Κυριάκου Μητσοτάκη.

Από εκεί και µετά αποτέλεσαν τη βάση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ µετώπου, το οποίο εκφράστηκε τόσο στις εκλογές του 2019 όσο και σε αυτές του 2023 µέσα από τη Ν.∆. Αλλωστε, το Ποτάµι διαλύθηκε και το ΠΑΣΟΚ δεν ανέκαµψε πλήρως. Στην ισχυρή πολιτική συµµαχία που οικοδοµήθηκε έκτοτε πρωταγωνίστησαν τρεις µεγάλες οµάδες του εκλογικού σώµατος: οι ελεύθεροι επαγγελµατίες, που επλήγησαν από την παρατεταµένη οικονοµική κρίση και τα capital controls, οι αγρότες, που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα πλεονεκτήµατα της Ε.Ε., και οι συνταξιούχοι, πολλοί εκ των οποίων είχαν προλάβει την Ελλάδα πριν από την ένταξή της στην ΕΟΚ.

Σήµερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δυσαρεστήσει και τις τρεις κατηγορίες, για διαφορετικούς λόγους την καθεµία: τους ελεύθερους επαγγελµατίες µε τη φορολογική της πολιτική, τους αγρότες -που όλα αυτά τα χρόνια είχαν σταµατήσει να κλείνουν τους δρόµουςκαι τους συνταξιούχους, σε µεγάλο βαθµό για την πολιτική της σε κοινωνικά ζητήµατα. Επίσης, υπολογίζεται ότι οι 400.000 Ελληνες που επέστρεψαν από το εξωτερικό είναι στην πλειονότητά τους θετικά διακείµενοι, αλλά έχουν πλέον υψηλότερες προσδοκίες από την κυβέρνηση, που τους κάλεσε να επιστρέψουν.

Η επανεµφάνιση στο προσκήνιο της Ζωής Κωνσταντοπούλου και η πιθανολογούµενη ίδρυση νέου κοµµατικού φορέα από τον -µετά rebranding- Αλέξη Τσίπρα είναι πιθανό να ξυπνήσουν µνήµες και να δηµιουργήσουν επανασυσπείρωση στη Νέα ∆ηµοκρατία. Αυτή όµως δεν αρκεί. Οι ηττηµένοι του Εµφυλίου δεν είχαν βασιστεί µόνο στη γενιά της Αντίστασης και του Εµφυλίου. Ακολούθησαν η γενιά του 1-1-4 και του Πολυτεχνείου, που εντάχθηκαν σε σηµαντικό βαθµό στις συµµαχίες του ΠΑΣΟΚ. Οι ηττηµένοι του ’15, αν θέλουν να συνεχίσουν να κυριαρχούν και να γράφουν την Ιστορία, οφείλουν να παρουσιάσουν επικαιροποιηµένη ατζέντα. Το «Μένουµε Ευρώπη» να γίνει «Γινόµαστε Ευρώπη». *συµβούλου στρατηγικής, επικοινωνίας και πολιτικής διαχείριση.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά