Ανύπαρκτη λέξη η συναίνεση
Άρθρο γνώμης
Όσο πιο αναγκαία αναδεικνύεται η κοινή αποδοχή σε κρίσιµους τοµείς, τόσο πιο φοβικά στέκονται απέναντί της εκείνα τα κόµµατα που έχουν τον πρώτο λόγο στη διακυβέρνηση του τόπου
Υπάρχει περιθώριο για συναίνεση σε… οτιδήποτε στην Ελλάδα; Η απάντηση που καθημερινά εισπράττουμε από το πολιτικό σύστημα είναι κατά βάση αρνητική. Και αν κάποτε ο δικομματισμός ήταν το εύφορο έδαφος για την καλλιέργεια της πόλωσης σε όλα τα επίπεδα, στις μέρες μας υπάρχουν νέου τύπου εμπόδια για συναινέσεις. Από τη μια έχουμε ένα πρωτόγνωρα πολυκερματισμένο πολιτικό σύστημα.
Από την άλλη, όμως, εκδηλώνεται η προσπάθεια κάθε πολιτικού οργανισμού ξεχωριστά να επιβάλλει ή να στηρίξει τη δική του ξεχωριστή ατζέντα, τις δικές του προτάσεις ακόμα και σε περιπτώσεις που η προσέγγιση δεν επιδέχεται πολλές επιλογές. Παράλληλα, η πολιτική οξύτητα σε κρίσιμες περιόδους δίνει το άλλοθι ή την ευκαιρία για μια προσφυγή σε πολιτικές τοξικότητας ή λαϊκισμού, που μόνο συναινετικές διαδικασίες δεν επιτρέπουν.
Η χώρα πλήρωσε ακριβά το συναινετικό έλλειμμα για τη διαχείριση της κρίσης που ξέσπασε το 2010 και μας κόστισε και ένα και δύο και τρία μνημόνια… Και αυτό την ώρα που σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία -που αντιμετώπισαν και αυτές το φάσμα της χρεοκοπίας- οι πολιτικές δυνάμεις βρήκαν τον τρόπο να συνεννοηθούν για τα βασικά. Το αποτέλεσμα ήταν μια πιο γρήγορη έξοδος από την κρίση, την ώρα που η χώρα μας, πλήρωνε πανάκριβα το… μάρμαρο της κρίσης. Υπάρχουν σήμερα θέματα που θα μπορούσαν να ενώσουν ή, έστω, να δώσουν το έναυσμα για μια σύγκλιση απόψεων; Θα αναφέρω, για παράδειγμα, ορισμένα από αυτά που μας απασχολούν (;) το τελευταίο διάστημα. Είναι το δημογραφικό πρόβλημα που οξύνεται δραματικά. Είναι η απειλή της λειψυδρίας, που φέτος παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις σε Αθήνα και νησιά. Θέλετε να πάμε και στα πιο θεσμικά; Είναι η ανάγκη, επιτέλους, να διαμορφωθεί ευρύτερη συναίνεση για την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια και της ασυδοσίας των κουκουλοφόρων. Ρίξτε μια ματιά στις προτάσεις της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, θα βρείτε αρκετά κοινά σημεία.
Θυμηθείτε την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου για το δομικό πρόβλημα στα ΑΕΙ, που πετάχτηκε στα αζήτητα και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Όσο πιο αναγκαία αναδεικνύεται η συναίνεση σε κρίσιμους τομείς, τόσο πιο φοβικά στέκονται απέναντί της εκείνα τα κόμματα που έχουν τον πρώτο λόγο στη διακυβέρνηση του τόπου. Πρόβλημα για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
Από την άλλη, όμως, εκδηλώνεται η προσπάθεια κάθε πολιτικού οργανισμού ξεχωριστά να επιβάλλει ή να στηρίξει τη δική του ξεχωριστή ατζέντα, τις δικές του προτάσεις ακόμα και σε περιπτώσεις που η προσέγγιση δεν επιδέχεται πολλές επιλογές. Παράλληλα, η πολιτική οξύτητα σε κρίσιμες περιόδους δίνει το άλλοθι ή την ευκαιρία για μια προσφυγή σε πολιτικές τοξικότητας ή λαϊκισμού, που μόνο συναινετικές διαδικασίες δεν επιτρέπουν.
Η χώρα πλήρωσε ακριβά το συναινετικό έλλειμμα για τη διαχείριση της κρίσης που ξέσπασε το 2010 και μας κόστισε και ένα και δύο και τρία μνημόνια… Και αυτό την ώρα που σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία -που αντιμετώπισαν και αυτές το φάσμα της χρεοκοπίας- οι πολιτικές δυνάμεις βρήκαν τον τρόπο να συνεννοηθούν για τα βασικά. Το αποτέλεσμα ήταν μια πιο γρήγορη έξοδος από την κρίση, την ώρα που η χώρα μας, πλήρωνε πανάκριβα το… μάρμαρο της κρίσης. Υπάρχουν σήμερα θέματα που θα μπορούσαν να ενώσουν ή, έστω, να δώσουν το έναυσμα για μια σύγκλιση απόψεων; Θα αναφέρω, για παράδειγμα, ορισμένα από αυτά που μας απασχολούν (;) το τελευταίο διάστημα. Είναι το δημογραφικό πρόβλημα που οξύνεται δραματικά. Είναι η απειλή της λειψυδρίας, που φέτος παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις σε Αθήνα και νησιά. Θέλετε να πάμε και στα πιο θεσμικά; Είναι η ανάγκη, επιτέλους, να διαμορφωθεί ευρύτερη συναίνεση για την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια και της ασυδοσίας των κουκουλοφόρων. Ρίξτε μια ματιά στις προτάσεις της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, θα βρείτε αρκετά κοινά σημεία.
Θυμηθείτε την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου για το δομικό πρόβλημα στα ΑΕΙ, που πετάχτηκε στα αζήτητα και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Όσο πιο αναγκαία αναδεικνύεται η συναίνεση σε κρίσιμους τομείς, τόσο πιο φοβικά στέκονται απέναντί της εκείνα τα κόμματα που έχουν τον πρώτο λόγο στη διακυβέρνηση του τόπου. Πρόβλημα για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
