Τα όσα παρακολουθούµε τις τελευταίες ηµέρες µε αφορµή την υπόθεση της Novartis, που, για να µην ξεχνιόµαστε, σύµφωνα µε τον παλιό µου φίλο Μίµη Παπαγγελόπουλο, αποτελεί το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, είναι αλήθεια ότι, εκτός από τους θεσµούς, προκαλούν καίρια πλήγµατα και στην ίδια την δοµή της ∆ηµοκρατίας. Και αυτό συµβαίνει στην προσπάθεια των µαθητευόµενων µάγων του νεοκοµµουνισµού να δηµιουργήσουν καθεστωτικές δοµές σε όλα τα επίπεδα της κρατικής µηχανής. Αποτελεί κοινή παραδοχή πως όσα διαδραµατίζονται δεν έχουν ιστορικό προηγούµενο και σίγουρα δεν θα επαναληφθούν από καµία δηµοκρατικά εκλεγµένη κυβέρνηση και στο µέλλον. Οι διώξεις, ο ρεβανσισµός και το κλίµα µισαλλοδοξίας που επικρατεί εσχάτως στην πολιτική ζωή δεν προέκυψαν τυχαία. Απεναντίας, σχεδιάστηκαν µε µεθοδικότητα και αποτελούσαν ένα από τα δυνατά χαρτιά που είχε στο συρτάρι του ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Οι λόγοι είναι περισσότερο από προφανείς. Τώρα, που το ρολόι του πολιτικού χρόνου µετρά αντίστροφα και η φθορά παγιώνεται, ο δρόµος της λάσπης ήταν σχεδόν µονόδροµος για την παρέα των νεοκοµµουνιστών. Μάλιστα, στον βωµό της πολιτικής αυτοσυντήρησης, δείχνουν να αδιαφορούν για τις καταστροφικές συνέπειες που µπορεί να έχει η επιλογή τους. Ο απερχόµενος πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να «αιµατοκυλίσει» την πολιτική ζωή, µήπως και καταφέρει να ξεφύγει από την εκλογική συντριβή. Ο ένοικος του Μαξίµου δείχνει να έχει πάρει τις αποφάσεις του. Απέναντι από το κτίριο όπου σχεδιάζονται όλα όσα αµφισβητούν τους θεσµούς, το Σύνταγµα, τους νόµους, βρίσκεται το Προεδρικό Μέγαρο, µε ένοικο τον Προκόπη Παυλόπουλο. Αυτές τις ώρες, η ευθύνη του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας είναι τεράστια.

Ο προερχόµενος από τη Ν.∆. ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, δυστυχώς, δεν µπορεί να παραµένει θεατής µπροστά στον επιχειρούµενο «βιασµό» της ∆ηµοκρατίας. Ως πρώτος πολίτης της χώρας και έχοντας θητεύσει πλάι στον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραµανλή, οφείλει κάποια στιγµή να αντιδράσει πριν να είναι αργά. Αλλωστε, σε λίγα χρόνια, που ο ιστορικός του µέλλοντος θα κληθεί να αποτυπώσει στις σελίδες του όσα συµβαίνουν σήµερα, δεν θα επισηµάνει απολύτως τίποτα αν ο κ. Παυλόπουλος εξακολουθήσει να σιωπά. Ούτε θα καταγράψει τις off the record ανησυχίες για τους χειρισµούς στην υπόθεση Novartis που διατύπωσε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε το πρωί της Τρίτης µε τους εκπροσώπους της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Ακόµα και ως συνταγµατολόγος, ο κ. Παυλόπουλος οφείλει µε παρρησία -όπως έκανε ο πολιτικός του µέντορας Κ. Καραµανλήςνα βγει και µιλήσει. Καθαρά και εθνικά, χωρίς να σκέφτεται ποιος και αν θα ενοχληθεί. Γιατί σε λίγα χρόνια το τελευταίο που θα θυµάται κανείς από αυτή την περίοδο θα είναι ότι κάποια στιγµή οι Τσιπροκαµµένοι αποφάσισαν να προτείνουν τον κ. Παυλόπουλο ως υποψήφιο Πρόεδρο της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας. Απεναντίας, οι πάντες θα θυµούνται ότι παρέµενε σιωπηλός σε µια φάση που οι νεοκοµµουνιστές προσπαθούσαν να εγκαθιδρύσουν µε αντιθεσµικά µέσα το καθεστώς τους, στιγµατίζοντας όσο ποτέ άλλοτε την Παράταξη που ίδρυσε ο Εθνάρχης Καραµανλής. Οπως, επίσης και αυτή η γενιά αλλά και η επόµενη θα θυµούνται ότι ο συνταγµατολόγος Παυλόπουλος δεν είχε αντιδράσει στις ωµές παρεµβάσεις των κυβερνώντων στο έργο της ανεξάρτητης ∆ικαιοσύνης, στη δηµόσια αποδοκιµασία από κυβερνητικά στελέχη τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων και, κυρίως, στις ενέργειες που έχουν γίνει και βάλλουν ευθέως κατά του Συντάγµατος. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πολιτικοί, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, µένουν στις σελίδες της όταν ορθώνουν ανάστηµα, µα κυρίως όταν λένε τα µεγάλα «ΟΧΙ». Κι όταν απειλείται η ∆ηµοκρατία η σιωπή δεν είναι «χρυσός». Ο κ. Παυλόπουλος έχει υποχρέωση απέναντι στη διαδροµή του να διαψεύσει και όσους, µε ψεύδη και αποσκοπώντας σε πρόσκαιρα µικροπολιτικά οφέλη, εκµεταλλευόµενοι την αστική του καταγωγή, τον εντάσσουν στα άθλια σχέδιά τους. Προφανώς, παραβλέπουν ότι ο σηµερινός Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας θήτευσε στη µεγαλύτερη πολιτική σχολή, η οποία, πάνω και πέρα απ’ όλα, αναγνώριζε και σεβόταν τον αντίπαλο. Ιστορική απόδειξη αποτελεί η νοµιµοποίηση του ΚΚΕ από τον Κωνσταντίνο Καραµανλή.

ΥΓ.: Ο κ. Παυλόπουλος ήταν πρωτοκλασάτος υπουργός την περίοδο Αβραμόπουλου, η οποία ερευνάται από τη Δικαιοσύνη. Μάλιστα συμμετείχε στο Υπουργικό Συμβούλιο που ενέκρινε τις προμήθειες. Οπότε και προσωπικά οφείλει να αντιδράσει στις προσβολές