Μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού και την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για ζητήματα οπαδικής βίας, πολλοί είναι εκείνοι που ήλπιζαν ότι ο Άλκης θα ήταν το τελευταίο θύμα.

Δυστυχώς μετά τον Άλκη ήλθε ο Μιχάλης. Οι περιστάσεις αποδεικνύουν ότι όσο αυστηροί κι αν γίνουν οι νόμοι, για να αποδώσουν θα πρέπει να εφαρμόζονται. Τα λάθη που έγιναν στην περίπτωση της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσούρη είναι τραγικά. Αλληλουχία λαθών. Όπως γίνεται πάντα σε κάθε τραγικό γεγονός, στο οποίο εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας. Όπως στα Τέμπη, όπου ένας ανεύθυνος σταθμάρχης δεν άλλαξε την πορεία της μοιραίας αμαξοστοιχίας, έτσι και στην περίπτωση της «εισβολής» των Κροατών δολοφόνων, κάποιος ή κάποιοι αγνόησαν τα σήματα των αρχών της Κροατίας και του Μαυροβουνίου. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να είχαν πέσει στην αντίληψη του αρμόδιου υπουργού τα συγκεκριμένα ενημερωτικά και να τα είχε παραβλέψει, με δεδομένη την πολιτική εμπειρία του, την οποία άλλωστε αναγνώρισε ο πρωθυπουργός τοποθετώντας τον σε μια τόσο νευραλγική θέση.

Με λίγα λόγια, η ΕΔΕ που διέταξε ο κ. Οικονόμου θα πρέπει να αναζητήσει τον… «σταθμάρχη» της οδού Κανελλοπούλου 4. Όποιος κι αν είναι αυτός. Όσο ψηλά κι αν βρίσκεται. Γιατί η κυβέρνηση δεν αντέχει το βάρος της απώλειας του Μιχάλη, από ολιγωρία.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη σωστά επεσήμανε ότι η διέλευση των οπαδών της Ντιναμό από τα ελληνικά σύνορα και η πορεία τους εντός της Ελλάδας είναι γεγονός ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο και κατώτερο των δυνατοτήτων και της αποδεδειγμένης ικανότητας της Ελληνικής Αστυνομίας. Το ερώτημα ωστόσο είναι πώς είναι δυνατόν και γιατί ένα Σώμα, το οποίο όλοι θεωρούμε επιτυχημένο, υπέπεσε σε τέτοιο λάθος; Απλή ολιγωρία; Αβλεψία προϊσταμένων ή της ηγεσίας; Κι αν στη θέση των οπαδών της Ντιναμό Ζάγκρεμπ ήταν ομάδες «Γκρίζων Λύκων» από την Τουρκία; Πάλι θα τους είχαμε αφήσει ανενόχλητους να κάνουν «τουρισμό» και να σκοτώνουν;

Το γεγονός είναι περισσότερο βαρύ απ’ ό,τι αρχικώς φαίνεται. Δεν είναι μόνο η απώλεια ενός αθώου παλικαριού, που είχε όλη τη ζωή μπροστά του. Με την απώλεια του Μιχάλη υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης του δόγματος «Ασφάλεια παντού, ασφάλεια για όλους», που είχε καλλιεργήσει η πολιτική και φυσική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς την Ελληνική Αστυνομία είναι μια εξαιρετικά κακή και άδικη για την ΕΛ.ΑΣ. συνέπεια της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσουρή. Γιατί μιλάμε για το ίδιο Σώμα που απέτρεψε την υβριδική επίθεση στον Έβρο, που δεν επέτρεψε την παράνομη είσοδο 256.000 μεταναστών, που εξιχνίασε τόσες και τόσες δολοφονίες, μεταξύ αυτών και του Άλκη Καμπανού.

Για όλους αυτούς τους λόγους η διαφύλαξη της αξιοπιστίας της ΕΛ.ΑΣ. αποτελεί μείζον κοινωνικό -και όχι μόνο- ζήτημα. Η κυβέρνηση έχει χρέος να αποδώσει ευθύνες σε όσους πραγματικά έχουν. Οφείλει, όμως, να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση για την οπαδική βία, στην οποία θα λάβουν μέρος εκπρόσωποι όλων των ΠΑΕ και θα καταλήξει στην υπογραφή μνημονίου κατά της βίας, με βαριές συνέπειες για όσους το παραβιάζουν. Κοινωνικά κατακάθια και ακροδεξιά αποβράσματα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για να υποδηλώνουν την παρουσία τους και να ελέγχουν μέρος της κοινωνίας.

Μιας κοινωνίας που δεν αντέχει άλλη βία και αίμα.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 13/8