Ο Στίαν Γένσεν, επικεφαλής του γραφείου του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, θεωρείται άνθρωπος μετρημένος.

Αυτός είναι και ο λόγος που η πρότασή του να παραχωρήσει η Ουκρανία εδάφη στη Ρωσία και να λάβει ως αντάλλαγμα την ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ προκάλεσε αναταραχή και προβληματισμό, έστω και αν τελικά χαρακτηρίστηκε λάθος από τον κ. Γένσεν. Ουσιαστικά με την πρότασή του επιβραβεύει τον επιτιθέμενο. Γιατί η εισδοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι κάτι που αργά ή γρήγορα νομοτελειακά θα γίνει. Συνεπώς από την πρόταση μόνο η Ρωσία κερδίζει. Έχει, όμως, αντιληφθεί η ηγεσία του ΝΑΤΟ τι μηνύματα στέλνει παγκοσμίως με μία τέτοια πρόταση; Καταλαβαίνει ότι πρόκειται για ποδοπάτηση του Διεθνούς Δικαίου; Ουσιαστικά λέει στους Ουκρανούς: «Δώστε ένα τμήμα του εδάφους σας, θυσιάστε ένα κομμάτι της κυριαρχίας σας και των ομοεθνών σας, για να είστε οι υπόλοιποι ασφαλείς, μέσα στο ΝΑΤΟ».

Ποιο Διεθνές Δίκαιο και ποια ηθική αντέχει σε αυτήν τη λογική; Και αν αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το δίκαιο του ισχυροτέρου, τελικά θα γίνουμε και με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ «ζούγκλα»; Και ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του ΝΑΤΟ; Να πει στην Κύπρο να θυσιάσει κυριαρχικά της δικαιώματα για να αποκομίσει κάποια δήθεν οικονομικά οφέλη; Πώς είναι δυνατόν να σκέφτονται καν την επιβράβευση του θύτη και τη νομιμοποίηση της αδικίας σε βάρος του θύματος;

Είναι γνωστό ότι η ιστορία βρίθει ανάλογων περιπτώσεων που επικράτησε το δίκαιο του ισχυροτέρου. Ωστόσο ο καιρός περνάει. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υποτίθεται ότι ετέθησαν κανόνες για να αποφευχθεί ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος. Η λογική Γένσεν, που προφανώς είναι λογική Στόλτενμπεργκ, συνάδει με τη λογική του ΟΗΕ; Δεν κατανοούν ότι αν εφαρμοζόταν μια τέτοια πρόταση το μόνο πιθανό θα ήταν να ανοίξει η όρεξη του Πούτιν -όπως και κάθε Πούτιν- και για άλλες διεκδικήσεις; Είναι δυνατόν να επιδιώκεται τέτοια «λύση», χωρίς να σκέφτονται τις παραπέρα επιπτώσεις; Στο ΝΑΤΟ, για τέτοιου είδους ζητήματα, δεν έπρεπε να γίνεται συζήτηση μεταξύ των μελών του; Πώς διατυπώνονται τέτοιες προτάσεις από χείλη, υποτίθεται, υπεύθυνα και μάλιστα χωρίς συνέπειες;

Πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό ότι καμία λύση δεν μπορεί να σταθεί αν δεν στηρίζεται σε δύο άξονες: στη λογική και στην ηθική. Και από την πρόταση Γένσεν απουσιάζουν και τα δύο αυτά στοιχεία.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18/8