Το ότι η υπόθεση των Σκοπίων θα έχει «ουρά» το έχουμε πει από την ώρα που ήλθε και πάλι στο προσκήνιο με τις δηλώσεις της Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, ανεκδιήγητης προέδρου της γείτονος χώρας. Η υπόθεση θα λαμβάνει όλο και πιο έντονα χαρακτηριστικά, όσο οι πολιτικοί υποστηρικτές της συγκεκριμένης κρατικής υπόστασης, με τη μορφή που έχει λάβει, επιμένουν να μην «κόβουν τον βήχα» στο VMRO και στον πρόεδρό του και υποψήφιο πρωθυπουργό Χρίστιαν Μιτσκόσκι. Δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων που εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη, επειδή τα Σκόπια δεν τηρούν τα συμπεφωνημένα, λίγη αξία έχουν για την πολιτική ηγεσία της χώρας.

Η πρόταση-πρόκληση δε του Μιτσκόσκι «αν η Ελλάδα θεωρεί ότι παραβιάσαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, ας προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο» είναι το λιγότερο αστεία. Πρόκειται για μια δαιδαλώδη και χρονοβόρα διαδικασία, που εν τω μεταξύ τα Σκόπια θα κάνουν χρήση του όρου «Μακεδονία» άνευ γεωγραφικού προσδιορισμού και επιπλέον είδαμε πώς εφαρμόζονται οι αποφάσεις αυτές από την περίπτωση της Κύπρου… Ένας κακόπιστος παρατηρητής, κρίνοντας από τις χλιαρές αντιδράσεις των ΗΠΑ στην υπόθεση, θα έλεγε ότι ξαναέρχεται στην επιφάνεια με πρόσθετες αξιώσεις με στόχο την άσκηση πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εκδηλώσει τη σαφή πρόθεσή του να υπάρξει συνεννόηση στα μείζονα εθνικά ζητήματα με τους γείτονές μας. Ωστόσο δεν είναι διατεθειμένος -και το έχει καταστήσει σαφές- να κάνει υποχωρήσεις που βλάπτουν ζωτικά συμφέροντα της χώρας. Και ενώ πρόθεση της κυβέρνησης είναι να κλείνει μέτωπα, ξαφνικά εμφανίζονται νέα. Τόσο με την Αλβανία όσο και με τα Σκόπια. Η άποψη ότι οι ΗΠΑ ελέγχουν τα πάντα έχει περάσει στην ιστορία. Αλλά όταν η οικονομία σου ή η υπόστασή σου -που φθάνει μέχρι και στην ανοχή της παραχάραξης της ιστορίας- οφείλεται στην επιθυμία των ΗΠΑ, δικαιολογημένα κάποιος μπορεί να σκεφθεί ότι η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να έχει «τραβήξει τα αυτιά» στον κάθε Ράμα ή Μιτσκόσκι. Του χεριού της είναι…

Η Ελλάδα πάντως μοιάζει εγκλωβισμένη στην υπόθεση των Σκοπίων. Γιατί ένας πολιτικός που θεωρούσε κακή για τα εθνικά μας συμφέροντα τη Συμφωνία των Πρεσπών καλείται τώρα να την υπερασπιστεί στο όνομα της αρχής ότι πρέπει να τηρούνται οι διεθνείς συμφωνίες. Και τούτο γιατί η ύπαρξη της χώρας μας στηρίζεται στην τήρηση των διεθνών συμφωνιών. Και για να γίνει πιο κατανοητό, φαντάζεται κανείς την Τουρκία να ακολουθήσει την τακτική των Σκοπίων και να πει ότι δεν δεσμεύεται από τη Συμφωνία της Λωζάννης, η οποία μάλιστα έχει κλείσει 100 χρόνια ζωής; Είναι βέβαιο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αναλάβει τις δέουσες πρωτοβουλίες. Επίσης όμως είναι βέβαιο ότι το VMRO βρίσκει πρόσφορο έδαφος και πράττει όσα πράττει. Και στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό. Και το «έδαφος» στο εσωτερικό των Σκοπίων θα συνεχίσει να είναι πρόσφορο όσο τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία τους ότι είναι Μακεδόνες και απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η παιδεία είναι το παν.

Άλλωστε αυτοί που κυβερνούν τώρα ποιοι είναι; Τα παιδιά της εποχής του Τίτο και του Γκλιγκόροφ. Με τη διαφορά ότι εκείνοι ως παλιοί κομμουνιστές ήξεραν καλά τι σημαίνει Διεθνές Δίκαιο, κάτι που οι απόγονοί τους γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή