Χαρές και πανηγύρια από την κυβέρνηση για την υπερψήφιση του προϋπολογισμού και μάλιστα με μια ψήφο παραπάνω από την ανεξάρτητη βουλευτή κ. Μεγαλοοικονόμου. Για ποιους ακριβώς λόγους θα πρέπει να γίνονται πανηγύρια όταν μια κοινωνία που στενάζει θα φορτωθεί στις αδύναμες πλάτες της έναν ακόμα μνημονιακό προϋπολογισμό;

Έρχονται γιορτές και όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, περίπου 37.000 σπίτια και αντίστοιχες οικογένειες θα τις περάσουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Τους το έκοψε το κομμάτι εκείνο της ΔΕΗ που ιδιωτικοποιήθηκε και δεν έχουν λεφτά για να κάνουν έστω μια ρύθμιση για να τους το συνδέσουν. Μήπως άραγε πρόκειται για στρατηγικούς κακοπληρωτές που γουστάρουν να μην πληρώνουν; Πιστεύει κανείς ότι αυτές οι 37.000 οικογένειες έχουν πληρωμένες όλες τις άλλες υποχρεώσεις τους και ξέχασαν το ρεύμα ή συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Στα χρόνια των μνημονίων και της σκληρής λιτότητας η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος έχει ανέβει κατά 75%, κυρίως γιατί ο λογαριασμός έχει επιβαρυνθεί με τέλη και φόρους σε ποσοστό που αγγίζει το 500%!

Ας πάμε τώρα στον προϋπολογισμό που μόλις ψηφίστηκε. Αυτός ανάμεσα σε άλλα προβλέπει: Πάνω από ενάμισι δισεκατομμύριο μείωση των κοινωνικών δαπανών. Μείωση κατά 370 εκατομμύρια των δαπανών για τα δημόσια νοσοκομεία. Μείωση κατά διακόσια σαράντα εκατομμύρια του ΕΚΑΣ που θα είναι πια ένα απλό φιλοδώρημα για όσους εξακολουθούν να το παίρνουν. Διακόσια δεκατέσσερα εκατομμύρια λιγότερα για τον ΕΟΠΥΥ και αύξηση των έμμεσων φόρων κατά τετρακόσια εβδομήντα εκατομμύρια. Τα στοιχεία αφορούν εγγραφές στον προϋπολογισμό και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Κάθε νούμερο που περικόπτεται και κάθε φόρος που προστίθεται κρύβουν από ένα ατομικό και οικογενειακό δράμα.

Σύμφωνα με άλλα επίσημα -πάντα- στοιχεία, το ένα τρίτο όσων έχουν δουλειά στη χώρα μας αμοίβονται με κάτω από εξακόσια ευρώ. Το ποσοστό όσων έχουν τέτοιες αμοιβές αυξάνει αντί να μειώνεται, χώρια την εκ περιτροπής και την εποχική εργασία. Πάνω στην υποτίμηση της εργασίας θα έρθει να βασιστεί η περιβόητη ανάπτυξη είτε προλάβει να τη φέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είτε τη φέρει μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και των κεντροαριστερών συμμάχων της. Η έξοδος από το τούνελ των μνημονίων και της λιτότητας δεν γράφει ημερομηνία εξόδου τον Αύγουστο του 2018, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

Μέχρι το 2060 είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα με ευθύνη του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος που ψήφισε το τρίτο μνημόνιο. Κανένας δεν μπορεί να βγάλει την ουρά του απέξω. Κανένας δεν προτείνει μια εναλλακτική πολιτική που θα αμφισβητεί των ευρωμονόδρομο και τις ηράκλειες δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Ο προϋπολογισμός που μόλις ψηφίστηκε δεν είναι ο τελευταίος μνημονιακός. Τέτοιοι θα είναι και υπόλοιποι. Όταν έχεις συμφωνήσει σε πλεονάσματα 3,5%, θα περικόπτεις συνεχώς δαπάνες και θα αυξάνεις φόρους.

Κανένας οικονομολόγος, όποιας σχολής κι αν είναι, δεν βρήκε τον τρόπο να μειώνεις τη ζήτηση και να αυξάνεις την κατανάλωση, δηλαδή την παραγωγή. Τα πανηγύρια τους είναι προσχηματικά και επικίνδυνα. Δείχνουν ότι έχουν χάσει την επαφή τους με τον κόσμο που υποφέρει και συντρίβεται από τη φτώχεια και την ανεργία και τα υπέρογκα χρέη. Μπορεί αφελώς να θεωρούν πως αυτοί που ζουν στα σκοτάδια θα τους δώσουν πάλι ρεύμα στις εκλογές…