Το Σύνταγµα του 1975 συµπληρώνει φέτος 50 χρόνια εφαρµογής και είναι χρήσιµο να θυµηθούµε τη συζήτηση που έγινε για την αναφορά του Εθνους στο Αρθρο 1, παράγραφο 2. Συγκεκριµένα, οι συντάκτες του κειµένου θέσπισαν ότι: «Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγµα». Υπήρξε διαφωνία για την αναφορά του Εθνους από πολιτικούς της Αριστεράς, αλλά δόθηκαν οι κατάλληλες απαντήσεις και ο όρος παρέµεινε.

Ο ακαδηµαϊκός και µετέπειτα Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος εξήγησε ότι το Εθνος είναι ευρύτερη έννοια από τον λαό, διότι περιλαµβάνει και το ιστορικό παρελθόν. Επίσης, ο ακαδηµαϊκός και φιλόσοφος Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος τόνισε µε άρθρα του ότι, αν διαγράψουµε την έννοια του Εθνους, δεν θα έχουµε δικαίωµα να αγωνιζόµαστε και να µεριµνούµε για τον Ελληνισµό εκτός Ελλάδος. Ανέφερε ως παράδειγµα την ηµικατεχόµενη Κύπρο. Πιστεύω ότι η έννοια του Εθνους, όπως τη διατύπωσαν οι συντακτικοί νοµοθέτες, πέραν της ιστορικής και γεωγραφικής διαστάσεως, περιλαµβάνει τα πολιτιστικά στοιχεία τα οποία αναφέρει ο κλασικός ορισµός του Ηροδότου: ιστορική µνήµη, γλώσσα, θρησκεία, ήθη και έθιµα.

Ετσι, λοιπόν, η ελληνική Πολιτεία, ανεξαρτήτως κοµµάτων και κυβερνήσεων, δικαιούται και υποχρεούται να ασχολείται µε τα ιερά καθιδρύµατα της Ορθοδοξίας, όπως είναι η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Ορους Σινά, καθώς και µε ιερούς ναούς που έχουν υποστεί βιαία αλλοίωση της αρχικής χρήσης τους, όπως είναι η Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως, η Μονή της Χώρας κ.ά. Οι περιπέτειες της Μονής Σινά έφεραν στη δηµόσια συζήτηση τη Βίβλο, τον Μωυσή, τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, την Αγία Ελένη κ.ά. ∆ιερωτώµαι όµως: Τι γνωρίζει γι' αυτά τα πρόσωπα ένας απόφοιτος του σηµερινού Λυκείου; Φοβούµαι ότι διδάσκεται ελάχιστα στοιχεία.

Το µάθηµα των Θρησκευτικών µετά τις ριζικές αλλαγές που επέφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. κατά την περίοδο 2016-2019 αναζητεί την ταυτότητά του. Η Παλαιά ∆ιαθήκη έχει περιορισθεί σε λίγες γραµµές. Μάλιστα, σε εκείνα τα δηµόσια Λύκεια όπου θα εισαχθεί το Ι.Β. το µάθηµα των Θρησκευτικών καταργείται σε δύο τάξεις. Η Βυζαντινή Ιστορία έχει υποστεί υποβάθµιση από πλευράς ύλης και σπουδαιότητος. Ελπίζω τούτο να διορθωθεί µε το Νέο Αναλυτικό Πρόγραµµα, το οποίο συνδέεται µε το πολλαπλό βιβλίο στη Στοιχειώδη και Μέση Εκπαίδευση. Αν θέλουµε να είµαστε άξιοι θεµατοφύλακες της µακρόχρονης ελληνικής κληρονοµιάς και µέτοχοι της ελληνορθόδοξης οικουµενικότητας, πρέπει να ενισχύσουµε τη διδασκαλία των µαθηµάτων µε ηθικό, εθνικό και πολιτιστικό περιεχόµενο, όπως είναι η Ιστορία, η Ενιαία Ελληνική Γλώσσα (Αρχαία και Νέα) και τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά. Γι’ αυτό πρέπει να µείνει αναλλοίωτη κατά την αναθεώρηση η διάταξη της παραγράφου 2 του Αρθρου 16, η οποία ορίζει ότι: Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευµατική, επαγγελµατική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Μάλλον θα αλλάξει η πρώτη παράγραφος, για να επιτραπούν τα µη κρατικά πανεπιστήµια. Αλλά να παραµείνει ως έχει η δεύτερη παράγραφος του Αρθρου 16 και η αναφορά στην ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης ως κύριου σκοπού της Παιδείας. 

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά