Πεσµένες κάτω ορθόδοξες εικόνες αγίων σαν και αυτές που θα βρεις στους ναούς της Ελλάδος, της Κύπρου και του οικουµενικού Ελληνισµού. Τοίχοι γκρεµισµένοι και κόσµος που θρηνεί. Ορθόδοξοι κληρικοί που µιλούν αραβικά. Ενα πλήθος που κηδεύει 25 συγγενείς και φίλους. Σκηνές από τον τραυµατισµένο Ναό του Προφήτη Ηλία στη ∆αµασκό. Ανθρωποι και σύµβολα που είναι τόσο κοντά σε εµάς, αλλά ταυτόχρονα αρκετά µακριά µας. Αυτοί είναι οι Ρουµ Ορτοντόξ του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Ρουµ, δηλαδή Ρωµιοί, Βυζαντινοί. Κληρονόµοι του ελληνορθοδόξου πολιτισµού της Νέας Ρώµης, της Κωνσταντινούπολης. Μιλούν αραβικά στην τηλεόραση και διηγούνται την τροµοκρατική επίθεση που έγινε την Κυριακή, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, από ακραίο ισλαµιστή.

Ο δράστης ανατινάχθηκε και αυτοκτόνησε. Λίγες εβδοµάδες πιο πριν είχαν ψάλει πανηγυρικά το «Χριστός Ανέστη» στα ελληνικά. Τιµούν την ελληνική γλώσσα του Βυζαντίου και των πατέρων της Ορθοδοξίας. Ζητούν το ενδιαφέρον µας, την προσευχή µας και τη στήριξή µας. Στην κηδεία των θυµάτων ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας, Ιωάννης Ι’, δήλωσε προς κάθε κατεύθυνση: «Είµαστε κοµµάτι της ιστορίας αυτής της χώρας και θα µείνουµε εδώ». Και συµπλήρωσε: «Ο Γιώργος (Τζίρις), ο Μπισάρα και ο Πέτρος (Μπούτρος) είναι µάρτυρες. Επεσαν επάνω στον βοµβιστή και θυσιάσθηκαν για να σώσουν το εκκλησίασµα. Εσωσαν 250 ζωές. Το ίδιο θα έκαναν αν ήταν µέσα σε τζαµί». Ο Αµερικανός δηµοσιογράφος William Dalrymple γνώρισε από κοντά αυτούς τους Ρωµιούς της Συρίας και τους περιέγραψε στο βιβλίο του «Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου». Η πρόσφατη βοµβιστική επίθεση θα µπορούσε να περιγραφεί ως «τραγωδία στη σκιά του Βυζαντίου». Αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουµε να συνεχισθεί αυτή η τραγωδία. Ως Ελληνες, ως ορθόδοξοι, ως Ευρωπαίοι πρέπει να δείξουµε εµπράκτως το ενδιαφέρον µας και να ζητήσουµε από το µεταβατικό καθεστώς της ∆αµασκού να σεβαστεί την ελληνορθόδοξη κοινότητα και κάθε άλλη µειονότητα στην ιστορική αυτή χώρα.

Οι ορθόδοξοι χριστιανοί βρίσκονται εκεί πολύ πριν από τους µουσουλµάνους και τους ∆υτικούς χριστιανούς. Είναι γηγενείς, δεν είναι κατακτητές ή σταυροφόροι. Επιθυµούν την ειρηνική συµβίωση. Ηδη αρκετοί έφυγαν από την έναρξη του εµφύλιου πολέµου στη Συρία, το 2011. Το 2013 έζησαν το δράµα της εξαφάνισης του Μητροπολίτη Βεροίας και Χαλεπίου, Παύλου, αδελφού του σηµερινού Πατριάρχη. Στο Orthodoxia.info διαβάζουµε ότι ο Πατριάρχης Ιωάννης δεν δίστασε να περιγράψει την επίθεση ως αυτό που πραγµατικά ήταν: µια σφαγή. «Είναι η πρώτη πράξη τέτοιου είδους µετά τα γεγονότα του 1860. ∆εν µπορεί να γίνει ανεκτή, ούτε να περάσει στη λήθη», προειδοποίησε. Σε άλλο σηµείο της οµιλίας του, εξέφρασε την απογοήτευσή του για την αδιαφορία της εξουσίας µπροστά στον ανθρώπινο πόνο: «Ο λαός πεινάει. Αν δεν σας το λένε, κύριε πρόεδρε, εγώ σας το λέω. Οι άνθρωποι χτυπούν τις πόρτες των εκκλησιών µας για λίγη βοήθεια, για ένα κοµµάτι ψωµί». Ο Γιώργος, ο Μπισάρα και ο Πέτρος της ∆αµασκού είναι δικοί µας άνθρωποι. Η ελληνορθόδοξη παρουσία στη Μέση Ανατολή πρέπει να διατηρηθεί και σε αυτή περιλαµβάνεται και η Μονή Σινά. Ας αξιοποιήσουµε τη συµµετοχή µας στο Συµβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση προς αυτή την κατεύθυνση.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά