Δεν συµφωνώ µε τον ενθουσιασµό ορισµένων αναλυτών στην Ελλάδα και την Κύπρο για την εκλογή του Τουφάν Ερχιουρµάν ως πολιτικού ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. ∆εν τον αποκαλώ πρόεδρο, διότι δεν αναγνωρίζω το κράτος του. Είναι διεθνώς ανύπαρκτο. Είναι ο ηγέτης των ολίγων Τουρκοκυπρίων που απέµειναν στα Κατεχόµενα και πολλών εποίκων που ήρθαν από την Ανατολία και αλλοιώνουν τον δηµογραφικό χαρακτήρα του νησιού κατά τρόπο που καταδικάζεται από τον ΟΗΕ και το ∆ιεθνές ∆ίκαιο. Ο Ερχιουρµάν δεν ψηφίσθηκε ως αντίπαλο δέος στις πιέσεις της Αγκυρας. Προτιµήθηκε από άλλους υποψηφίους λόγω της αντίθεσης των Τουρκοκυπρίων σε πολιτικές ισλαµιστικού προσανατολισµού. Ούτε θέλει ούτε µπορεί να αποµακρυνθεί από τις οδηγίες της Τουρκίας. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει ανεξαρτησία γνώµης, όταν στα Κατεχόµενα εδρεύουν 40.000 πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες; Οι ψηφοφόροι δεν είπαν «όχι» στην Αγκυρα. Είπαν «όχι» στο ακραίο Ισλάµ.

Ο Ερντογάν κατά βάθος είναι ευχαριστηµένος. Αφήνει τον Μπαχτσελί των «Γκρίζων Λύκων» να φωνάζει για να δηµιουργούνται εντυπώσεις. Η εικόνα των Τουρκοκυπρίων θα βελτιωθεί διεθνώς, διότι ο Ερχιουρµάν έχει φαινοµενικά µια πιο ήπια λεκτική προσέγγιση από τον προκάτοχό του, Ερσίν Τατάρ. Ετσι, ο Ερντογάν θα τον παρουσιάζει στους Αµερικανούς και στους Ευρωπαίους ως διαλλακτικό, που έχει απέναντί του τους... αδιάλλακτους Ελληνες της Κύπρου και της Αθήνας.

Φαινοµενικά και φραστικά ήπιος. Στην ουσία, ο Ερχιουρµάν δεν λέει κάτι διαφορετικό από αυτά που πρεσβεύει και προωθεί η πολιτική του Ερντογάν. ∆ήλωσε ο νέος εκπρόσωπος των Κατεχοµένων ότι θέλει στην Κύπρο µια ιδιόµορφη (sui generis) οµοσπονδία δύο ισότιµων κρατών. Κοινές εξουσίες θα έχει σε έξι µόνο τοµείς: ασφάλεια, ενέργεια, υδρογονάνθρακες, ιθαγένεια, θαλάσσιες δικαιοδοσίες και εµπορικούς δρόµους.

Τι διαφορετικό λέει ο Ερντογάν; Μιλά για δύο κράτη, αφήνει ανοικτό το ενδεχόµενο µιας χαλαρής σύνδεσής τους (συνοµοσπονδία) και επιδιώκει τον έλεγχο των ζητηµάτων ασφαλείας όλης της Κύπρου και συµµετοχή στα κοιτάσµατα και στους ενεργειακούς πόρους. Ο Ερχιουρµάν απλώς τα λέει µε πιο διπλωµατική γλώσσα. Καταγράφω επί λέξει την τελευταία δήλωσή του προ των εκλογών: «Το όνοµα δεν έχει σηµασία (σ.σ.: οµοσπονδία ή συνοµοσπονδία). Το τουρκοκυπριακό κράτος και το ελληνοκυπριακό κράτος θα είναι δύο ισότιµα κράτη. Και θα ασκούν όλες τις υπόλοιπες εξουσίες, εκτός από τις έξι, κυρίαρχα, το καθένα εντός της δικής του κυρίαρχης επικράτειας. Αυτό είναι το µοντέλο που περιγράφω. Και επειδή η κοινή δικαιοδοσία τους συνεχίζεται, ο εγγυητικός ρόλος της Τουρκίας παραµένει ο ίδιος».

Με απλά λόγια: Πλήρης τουρκική επιρροή στον Βορρά, µερική τουρκική επιρροή στον Νότο. ∆ύο κράτη σε συσκευασία ενός, µε δυνατότητα της Τουρκίας να παρεµβαίνει σε όλο το νησί όποτε θέλει. Νοµιµοποίηση και µονιµοποίηση της κατοχής και των τετελεσµένων της εισβολής. Ας µην πανηγυρίζουµε, λοιπόν.
Η Λευκωσία και η Αθήνα πρέπει να απορρίψουν κάθε σχέδιο δύο κρατών, µε οποιοδήποτε περιτύλιγµα κι αν έρχεται αυτό. Τα χαµόγελα δεν αρκούν. Ο Ελληνισµός της Κύπρου πρέπει να συνεχίσει την αµυντική του θωράκιση και να διαβλέψει σωστά τις τουρκικές βλέψεις, οι οποίες ξεκινούν από το 1956 µε τα έξι βήµατα του σχεδίου Νιχάτ Ερίµ. Η Τουρκία αναζητεί τρόπο για να ελέγχει όλη την Κύπρο!

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά