Δύο μήνες μετά τις εκλογές το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται είναι, αν μη τι άλλο, ασυνήθιστο.

Μια σύντομη αναδρομή, πριν πούμε ποιο είναι αυτό. Στις πρόσφατες εκλογές οι πολίτες έδωσαν ισχυρή εντολή στη ΝΔ, καταγράφοντας κάτι σπάνιο για τα εκλογικά δεδομένα: Κόμμα σε εκλογές έπειτα από διακυβέρνηση και μάλιστα γεμάτη κρίσεις να καταγράφει όχι απλώς μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά ισχυρότατο και με 20 (!) μονάδες διαφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία πρακτικά καθαιρέθηκε από κόμμα εξουσίας. Την ίδια ώρα, όμως, το εκλογικό σώμα έβαλε στη Βουλή και επτά κόμματα στην αντιπολίτευση. Δεν το λες και συνηθισμένο. Αυτό που είναι πραγματικά ασυνήθιστο είναι να βρίσκονται μεν στη Βουλή επτά κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά να μην υπάρχει αντιπολίτευση...

Ο ΣΥΡΙΖΑ λογικό είναι να βρίσκεται σε περιδίνηση ύστερα από τη συντριπτική εκλογική ήττα, δεν πρωτοτυπεί σε αυτό. Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι μέσω της εσωκομματικής διαδικασίας για την ανάδειξη νέου αρχηγού, μετά την... εξ Εσπερίας εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη, το πιθανότερο είναι να οδηγηθεί σε περαιτέρω κλυδωνισμό και διάσπαση. Άρα έχουμε ανύπαρκτη αξιωματική αντιπολίτευση που μπορεί να μην έχει δει ακόμα τα χειρότερα. Και για να κάνουμε μια υπόθεση εργασίας, αν οι εσωκομματικές εκλογές οδηγήσουν λόγω Κασσελάκη σε ρήξη το κόμμα -αν εκλεγεί πρόεδρος το θεωρούμε βέβαιο- πόσο απίθανο είναι αυτή η ρήξη να μεταφερθεί και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ; Η περίπτωση η Βουλή να γίνει... εννιακομματική -επαναλαμβάνουμε, ειδικά αν εκλεγεί ο Κασσελάκης- δεν είναι και πολύ θεωρητική. Και μετά θα μπει το νερό στο αυλάκι για νέο κόμμα στα αριστερά και επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα.

Το ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει κάτι δύσκολο. Καίτοι είχε την ευκαιρία, με τον ΣΥΡΙΖΑ σε vertigo, να βάλει γκολ σε άδειο τέρμα, κατάφερε να είναι το πιο αδιάφορο απ’ όλα τα κόμματα στη Βουλή. Stealth. Ούτε φαίνεται ούτε ακούγεται. Ο ελέφαντας στο δωμάτιο έχει όνομα και τελειώνει σε -άκης. Ας δούμε τους υπόλοιπους. Το βραβείο πιο εντυπωσιακής εμφάνισης παίρνουν αναμφίβολα οι Σπαρτιάτες, οι οποίοι με το «καλημέρα» εκθρόνισαν τον αρχηγό τους και επιβεβαίωσαν ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στο κόμμα. Με το ξεκίνημα της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, έχουμε έναν αρχηγό χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα και μια κοινοβουλευτική ομάδα με τον πραγματικό αρχηγό στις φυλακές του Δομοκού. Η ΝΙΚΗ, από την άλλη, ήσυχη παρουσία, επέλεξε ως αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής της δράσης το θέμα των νέων ταυτοτήτων και του φόβου ότι θα τσιπαριστούμε. Ούτε πυρκαγιές ούτε ακρίβεια ούτε λαθρομετανάστευση ούτε εξωτερική πολιτική, μονοθεματικά οι ταυτότητες. Από την άλλη, αν δει κάποιος τις ουρές του κόσμου στα αστυνομικά τμήματα για την έκδοση ταυτοτήτων ώστε να μην υποχρεωθούν να πάρουν τις νέες, για τα δεδομένα της ΝΙΚΗΣ και για τη δική της στόχευση, μάλλον δεν είναι κακή ιδέα. Κανείς δεν θα ψηφίσει τη ΝΙΚΗ για το οικονομικό της πρόγραμμα. Βραβείο πιο εντυπωσιακής απουσίας -και ουχί παρουσίας- παίρνει η Πλεύση Ελευθερίας για την οποία, όπως προσφυώς έγραψε o φίλος, εκλογικός αναλυτής Απόστολος Πιστόλας, σε λίγο θα εκδοθεί Silver Alert.

Η Ελληνική Λύση, η οποία πέρασε προεκλογικά την εσωκομματική κρίση της και τελικά μπήκε άνετα στη Βουλή, είναι σταθερή στο ιδεολογικό της πλαίσιο και ακόμα περισσότερο στη συγκεκριμένη γεωπολιτική της αναφορά προς Ανατολάς σε βαθμό παρεξήγησης και πέραν τούτου ουδέν. Ίσως ενισχυθεί κιόλας, διότι στην άνυδρη εκ δεξιών αντιπολίτευση μπορεί να φαντάζει σε κάποιους ως επιλογή για να σταλεί μήνυμα, αλλά μέχρι εκεί. Για το ΚΚΕ δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ατάκες και η persona του Δημήτρη Κουτσούμπα, διότι τα υπόλοιπα είναι γνωστά κα αναλλοίωτα και δεν επιδέχονται καν ερμηνεία.

Συμπέρασμα, η ΝΔ, η οποία δεν ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία δεξιά -κυριολεκτικά και μεταφορικά- καλείται να παίξει ταυτόχρονα τον ρόλο της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο αυτό και αν είναι πρωτοτυπία.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ