Είναι εντυπωσιακό ότι μόλις εκδηλώθηκε η κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ - Ισραήλ οι εγχώριοι κήρυκες του κατευνασμού και της άνευ όρων υποχώρησης απέναντι στην Τουρκία βγήκαν στις μιντιακές ρούγες να διαλαλήσουν την πραμάτεια τους.

Διαβάστε: Στη Μέση Ανατολή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται

Παρακολουθούν επισταμένως κάθε έμμεση ή ευθεία πάσα ή ευκαιρία που μπορεί να δοθεί στην Τουρκία μέσα στον γεωπολιτικό καταιγισμό που εξελίσσεται για να αποφανθούν ακαριαία ότι η Άγκυρα αναβαθμίζεται άρα δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να την ανταγωνιστούμε. Ότι είναι άσκοπο ακόμα και να επιχειρήσουμε να διαφυλάξουμε κυριαρχικά δικαιώματα και κυριαρχία, αυτά που αμφισβητεί η γειτονική πειρατική οντότητα, διότι πλέον είναι τόσο ισχυρή που η μοναδική επιλογή που έχουμε είναι να ευθυγραμμιστούμε και να αποδεχθούμε την δορυφοροποίησή μας.

Καλούν και μάλιστα ως ένδειξη πλήρους υποταγής να αναλάβουμε πρωτοβουλία για να προωθήσουμε τις θέσεις της στην Ευρώπη, να διευκολύνουμε τη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή άμυνα, ακόμα και να επιμείνουμε για την πλήρη ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απαιτούν εγκατάλειψη κάθε σχέσης μας με το Ισραήλ επειδή η αντιπαλότητα του τελευταίου με την Τουρκία μπορεί να επιβαρύνει την θέση μας και να την θυμώσει επειδή συνεργαζόμαστε μαζί του. Τώρα που συννέφιασαν οι σχέσεις Ισραήλ – ΗΠΑ έχουν ξελαρυγγιαστεί να ουρλιάζουν ότι πρέπει να κόψουμε κάθε επαφή με τους Ισραηλινούς και να κάνουμε ότι δεν τους γνωρίζουμε διότι πλέον θα επιβαρυνθούμε διπλά.

Όλα αυτά τα αδιανόητα, εξοργιστικά και απίστευτα τα οποία είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι υπάρχουν άνθρωποι που τα λένε και τα εννοούν ξεστομίζονται από ανθρώπους οι οποίοι κινούνται και στον ακαδημαϊκό χώρο και έχει περάσει από τα χέρια τους η διδασκαλία των φοιτητών. Επειδή ο καθένας με στοιχειώδη αντίληψη κατανοεί ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι νορμάλ, σε μία κανονική χώρα οι αρμόδιες υπηρεσίες θα τους είχαν κάνει φύλλο και φτερό για να διαπιστώσουν τα κίνητρα τους, τις σχέσεις τους και τις επιρροές τους. Και θα είχαν στιγματιστεί ως ύποπτοι για σκόπιμη υπονόμευση της συλλογικής αντίληψης και του ηθικού.

Κι όμως τέτοιοι άνθρωποι κατηχούσαν και κατηχούν την σπουδάζουσα νεολαία, ανενόχλητοι δω από ένα σύστημα διάτρητο, το οποίο δεν έχει καμιά δικλείδα ασφαλείας δίσκο να αποτρέπει την διείσδυση τέτοιων περίεργων τύπων στο εκπαιδευτικό σύστημα. Επειδή όμως το κράτος δεν έχει τέτοια αντανακλαστικά, ο εξοστρακισμός τους από τη δημόσια σφαίρα επαφίεται σε όλους τους υπόλοιπους.