Η Ελλάδα διατυμπανίζει σταθερά και με κάθε ευκαιρία ότι είναι μία χώρα του status quo με πυξίδα της το Διεθνές Δίκαιο. Σωστό είναι αυτό και έτσι πρέπει να λέει. Όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει μπερδέψει το status quo με την ακινησία. Ειδικά το τελευταίο διάστημα αυτό έχει μετατραπεί σε κανονικό βάλτο και τελικά σε σταδιακά ξήλωμα από τους αναθεωρητές του status quo που αφορά πτυχές και περιοχές ελληνικού ενδιαφέροντος, ελλείψει ουσιαστικής αντίδρασής μας.

Χώρα του status quo δεν σημαίνει «δεν αναπνέω, δεν κινούμαι, δεν διεκδικώ, δεν διαταράσσω τίποτα». Όταν οι ανταγωνιστές, αντίπαλοι, εχθροί ακόμα και φίλιες δυνάμεις, είτε ευθέως είτε εμμέσως συμμετέχουν ή ανέχονται -όπως η περίπτωση των Ευρωπαίων και των ΗΠΑ με την Τουρκία- την αλλαγή του status quo επιχειρώντας ή προσδοκώντας μεταβολή προς όφελός τους, η προσπάθεια διατήρησής του στα θέματα που σε αφορούν δεν σημαίνει απάθεια και δηλώσεις περί Διεθνούς Δικαίου. Υπεράσπιση του status quo σημαίνει ενεργητική πολιτική και όχι στενή προσπάθεια απόκρουσης της αμφισβήτησής του που ενδεχομένως σε αγγίζει. Σημαίνει ότι φορτώνεις κι εσύ την ατζέντα με θέματα που ξέρεις ότι θα προβληματίσουν αυτόν που επιχειρεί να σου επιβάλλει τη δική του. Για όλους όσοι στον περίγυρο με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θέτουν θέματα που αμφισβητούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και κυριαρχία, η Ελλάδα έχει ακόμα περισσότερα και επί πραγματικής βάσης να θέσει, δίχως διόλου να αποστεί από το Διεθνές Δίκαιο.

Αντιθέτως. Μπορεί να διαταράξει το δικό τους status quo , απαιτώντας την εφαρμογή της διεθνούς νομιμότητας, διότι το δικό του status quo βασίζεται σε εκτός διεθνούς νόμιμου πλαισίου τετελεσμένα. Και αυτό αφορά όλους τους συνήθεις υπόπτους. Την Τουρκία, την Αλβανία, τα Σκόπια, τη Λιβύη. Αν η Ελλάδα αρχίσει και απαιτεί από όλους αυτούς ενεργητικά και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει, διπλωματικά, νομικά, οικονομικά, μέχρι σκληρή ισχύ, την εφαρμογή της νομιμότητας θα αρχίσουν να νιώθουν άβολα. Και θα σκέπτονται περισσότερο πριν εγείρουν εκείνοι ζητήματα. Όλοι αυτοί είναι χρεωμένοι έναντι της Ελλάδος διότι άπαντες, ανεξαιρέτως, παραβιάζουν Συμφωνίες, Συνθήκες και Διεθνές Δίκαιο εις βάρος μας. Για να διευκολύνουμε τους λήπτες αποφάσεων στη χώρα, στο επόμενο άρθρο θα παρουσιάσουμε έναν κατάλογο με θέματα, απολύτως νόμιμα και εντός status quo (όπως πρέπει να είναι) που θα πρέπει να εγείρει η Ελλάδα. Αν αυτό γίνει, πολλά θα αλλάξουν.